Reaching the star [UNDER EDITING]

15- Dinner

Dinner

Kung ano man ang meron kami ay tinapos ko na agad. I denied the rumors about us. Hindi ko alam kung bakit hindi na ako kinausap ng management tungkol sa issue. Nakita ko na lamang na may pinost sila ng letters tungkol sa maling balita na pinapakalat ng isang page. Pinalabas nilang malapit na mag-kaibigan lamang kami ni Elias.

Agad naman itong pinaniwalaan ng mga fans. Bahagya akong nakaramdamn ng guilt sa pagsisinungaling ko.

Para rin naman ito sa lahat hindi ba? Mali ang kung anong meron kami kaya dapat na ayusin.

Halos hindi ko sagutin ang tawag ni lola o kaya ni tito. Tanging si Kuya Allen na lamang ang pinapakausap ko sa kanila. Hindi ko kayang kausapin sila dahil alam ko na magtatanong sila tungkol doon. Hindi ko kayang sagutin kong ano man ang itatanong nila.

Nais kong magpahinga muna.

They suggested me to have a vacation. Pero hindi ko iyon tinanggap. Hindi ako sumang-ayon. Dahil kapag tinakasan ko ito ngayon, baka kung anong isipin ng mga tao.

Mariin kong ikinuyom ang kamay ko. Nais kong suntukin ang sarili ko. Tama naman ang ginagawa ko hindi ba?

Alam kong hindi ko maiiwasan ang mga tanong ng mga tao. Ilang beses akong nag-ensayo sa harap ng salamin kung paano sagutin kung sakali mang tanungin sa akin ng mag-iinterview ang bagay na iyon. Ngunit nag-tataka ako dahil hanggang matapos ang interview ay walang tanong na nilabas tungkol sa totoong relasyon ko kay Elias.

Ginawa talaga ng VF entertainment ang lahat para maalis ang pangalan at malinis ang pangalan ni Elias.

Napabaling ako kay Kirby na biglang tinapik ang braso ko nang matapos kami sa pag-shooting.

"Relax lang, Rai. Kanina ka pa wala sa sarili." Nakangiting sabi nito. Pilit akong ngumiti rito. Habang nag papalit ng damit sa dressing room. Bigla kong napansin ang singsing sa kamay ko. Hindi ko man lang naibalik sa kanya. I took it off and put it to my bag.

"Rai, tara na!" tawag sa akin ni Rafael. Nakita ko silang naghihintay na sa may pintuan. Kinuha ko ang bag ko at sumunod na sa kanila.

Halos marami rin ang nakaabang na fans sa bungad ng hall kung saan ang shooting. Bahagya akong kinabahan. Para bang nahihiya akong humarap sa kanila.

Halos hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko. Kung hindi lang ako inakbayan ni Yohan ay hindi pa ako gagalaw.

"Dude, loosen up! Don't worry, we got you." Mahinang bulong nito sa tabi ko.

"Neon! I love you!" sigaw ng isang fan sunod ang sigawan. I bit my lower lip. How can I smile at them if I feel like I'm betraying them. Mamahalin pa ba nila ako kapag nalaman nilang ang iniidolo nila ay may naging karelasyon na kapwa lalaki?

Sa buwang nagdaan. Paunti-unti nasasanay na ulit ako. I became close with my bandmates. Kapag wala kaming trabaho ay nag-t-travel kami kung saan saan. They never asked me about my sexuality. They respected me about it. Hinihintay lang siguro akong mag-open up sa kanila.

"Rai!" tawag ni Yohan. Napangiti ako nang bigla ako nitong kinuhanan ng litrato. He took many pictures. I somehow remembered Nathan every time there's a camera. I also miss my friends. Kahit sila ay tinakasan ko. They are all worried.

"I'll send you the picture, you look fine here."

Sabay na kaming bumalik sa camping van namin kung nasaan iyong tatlo. We are in Korea.

"Grabi ang lamig talaga rito.....paabot po." Inabot ko dito ang can ng beer. Umiinom kami habang hinihintay na matapos sa iniihaw ni Jaeki.

"Ano nga pala ang plano mo Rai? Diba inaalok ka ng management ng acting project?" tumango ako habang sumisimsim sa beer.