မမျှော်လင့်ထားသောအရာများ
ပြတင်းပေါက်ကအလင်းကမျက်လုံးကိုထိုးနေခဲ့တယ်ဒါမဲ့ငါမျက်လုံးမဖွင့်ရသေးဘူးအမှောင်တစ်၀က်အလင်းတစ်၀က်နဲ့ရောနေခဲ့တယ် ငါ့ဘ၀လိုပဲပေါ့...
မြင်ကွင်းကိုစောင့်နေမိတယ်ငါကငါဟုတ်မနေတော့စိတ်ကမငြိမ်
ဖွင့်လိုက်မိတယ်... တော်သေးတာပေါ့
"Ma..Pa.."
"သားလေး နိုးလာပီလား"
"ခ့မား" တကယ့်ကိုမမျှော်လင်းထားတဲ့အရာလေး
"သက်ငယ်"
အဲ့အသံလေးတကယ့်ကိုအားအင်လေးကိုမကြားရတော့မှာစိုးရိမ်နေမိခဲ့တာ အရမ်းကို၀မ်းသာမိတယ် နှုတ်ဆက်ရမဲ့အချိန်လေးတော့အနည်းဆုံးရခဲ့တာပေါ့
"မောင်ကြီး လက်ထဲကဘယ်သူကလေးလဲ ပီးတော့ကျနော်ကဘာလို့မေ့သွားရတာလဲ" ကလေးတစ်ယောက်ထူးဆန်းတယ်
ငါကပေါ့ပေါ့ဆဆ အိမ်က ကလေးတွေတစ်ယောက်ယောက်ထဲက ကလေးလိုတွေးလိုက်မိတယ်
အဲ့အဖြေကိုမကြားရသေးခင်အထိမှာပေါ့
"ကိုယ်တို့ကလေးလေ မေ့တာကကိုယ်တို့ကလေးကိုလွယ်ထားရလို့ပါပုံမှန်omegaတွေရဲ့ဖြစ်လေ့ရှိတာပါ အတွေးအများကြီးမထားပါနဲ့ အသက်"
"တကယ်လားမောင်ကြီး ကျနော်ကိုပြပါအုံး"
"ကဲရော့ဟောဒီမှာကိုယ်တို့ရဲ့ချိုချင်လိမ္မော်ငယ်လေး"
သားလေးပဲ ဖွေးအုနေတာပဲသူ့အဖေနဲ့တူပါ့
အဲ့ကလေးကိုကြည့်လျက်ငါမျက်ရည်၀ဲမိတယ်ငါသာဒီလောကထွက်သွားရင်ဒီကလေးလေးတစ်ယောက်ထဲကျန်ခဲ့ရလိမ့်မယ် အဲ့ကျငါရူးမှာ
ငါတယ့်ကိုကူရာမဲ့နေပီး အဲ့အကြောင်းတွေကိုတွေးလျက်ငါ့မျက်ရည်ကထိန်းမနိုင်တော့ဘူး
"ဘာဖြစ်လို့လဲသက်ငယ်ရယ် အခုတလောသက်ငယ်ခနခနငိုနေတာမောင်ကြီးမြင်တယ်နော အကြောင်းအရာတစ်စုံတစ်ခုဖြစ်ရင်ပြောပြရမယ်လေ ကိုယ်တို့ကတခုခုဖြစ်ရင်မျိုသိမ့်နေရတဲ့သမီးရည်စားမှမဟုတ်တော့တာ"
မောင်ကြီးသာအဲ့ကစ္စသိသွားရင်ငါ့ကိုမုန်းမှာလား ဟင့်အင်းမလိုချင်ဘူးမဖြစ်ချင်ဘူး
YOU ARE READING
~𝙼𝚢 𝙾𝚖𝚎𝚐𝚊~
Romanceကျွန်တော်မျိုးမရဲ့ဒီတစ်ခါခံစားချက်ကရောမှန်ပါ့မင်းသားလေး -PondPhuwin Myanmar Fiction_
