BÖLÜM -13-

283 20 1
                                    

Balayımızın üstünden çoktan 2 hafta geçmişti her yeri gezip bop bol hediyeler almıştık bir an önce eve dönüp herkese hediyelerini vermek istiyordum.

Murat'la her yeri geldiğimiz için sıkılmış ve başka bir yere gitmeye karar vermiştik bu akşam otelden ayrılacaktık. Murat duşa girdiği için tek başıma bavulları hazırlıyordum telefonun çalmasıyla oturduğum yerden kalktım ve yatağın üstündeki telefonu aldım arayan Meryem anne idi açıp açmamak konusunda kararsız kalmıştım ev iyisi Murat'a sormaktı.

"Murat telefon çalıyor."

"Kimmiş arayan."

"Meryem anne."

"Aç sen çıkıyorum birazdan."

"Tamam."

"Alo oğlum niye bu kadar geç açtın bir şey yok demi."

"Alo anne benim Kader."

"Kader Murat nerde yavrum."

"Murat duşta anne bir şey mi oldu."

"Bir şey yok kuzum da hemen eve dönmeniz lazım Murat'ın abisi döndü."

"Murat'ın abisi mi vardı anne."

"Evet bir süredir yurtdışına çıkmışlardı eşiyle şimdi döndüler."

"Aaa tamam anne çıksın söylerim ben ona."

"Hadi kapatıyorum çok geç olmadan gelin."

"Tamam anne görüşürüz."

Telefonu kapatıp işime geri döndüm demek Murat'ın abisi vardı hiç söylememişti.

Bavulları hazırladıktan sonra Murat'ın kapatması için açık bıraktım bu sırada Murat çoktan banyodan çıkmıştı.

"Ne diyor annem."

"Eve dönmemiz lazım abinler dönmüş."

"Ne zaman dönmüşler."

"Bilmiyorum ki."

"Yazık oldu bir kaç yere daha gidecektik."

"Sorun değil daha çok gezeriz önümüzde uzun bir zaman var."

"Öyle tabi hadi toparlanalim da çıkalım."

Hızla toparlanıp otelden çıktık yine 2 saatlik bir yolumuz vardı yolculuk boyunca uyumuştum nedense araba yolculuklarında uykum gelirdi.

"Kader."

"Mmm."

"Kader kalk hadi geldik."

Gözlerimi aralayıp etrafa bakındım.

"Nereye geldik."

Gülmeye başlamıştı niye gülüyordu ki.

"Neden gülüyorsun."

"Hiç yok bir şey hadi inelim eve geldik."

Arabadan inip Murat'ın yanına geçtim el ele girdik hemen avluda Meryem anne bizi karşılamıştı.

"Hoşgeldiniz oğlum nasıldı balayınız."

"Güzeldi anne baya eğlendik."

"Oh oh iyi hadi gelin abinler sizi bekliyor sonra konuşuruz tatilinizi."

İçeriye girmemizle oturma odasındaki kalabalık bizi karşılamıştı.

"Bakın Murat'la eşi Kader de geldi."

"Vayy koçum benim."

Tanımadığım bir adam oturduğu yerden kalkmış ve Murat'a sarılmıştı.

"Abi ne zaman döndünüz."

Demek abisi idi.

"Dün gece geldik eşinle tanışacaktık ama tatile gittiğiniz için şimdiye kaldı ee hani eşin nerde."

"İşte eşim abi."

Murat belimden tutarak beni yanına çekti.

"Merhaba ben Kader."

"Sen misin Murat'ın eşi."

"Evet benim bir sorun mu var."

"Yok bir sorun yok bende Murat'ın abisi Kenan bu da benim eşim."

Karşımda duran çocuğa şaşkınlıkla baktım o da benim gibiydi elimi uzatıp gülümsedim o da bana gülümseyip elini uzatmıştı.

"Memnun oldum ben Kader."

"Bende Deniz ve bu da Maysa."

Kenara kayıp koltuğun üzerindeki bebeği göstermişti ama bu çok tatlıydı.

"Ayy bu çok tatlı maşallah."

"Teşekkürler amcası."

"Biraz sevebilir miyim?."

"Tabi sevebilirsin."

Bebeği nazikçe kucağıma aldım bana şaşkın şaşkın bakıyordu çok tatlı bir şeydi.

"Ay sen ne tatlısın öyle."

"Bir tanede siz yaparsınız artık ."

Meryem anne bunu herkesin içinde bağırarak söylemişti utançtan yine renk değiştirmiştim.

"ANNE."

"Tamam bişey demiyorum."

Kucağımdaki minik kız gülmeye başlayınca herkes bize dönmüştü bana bakıp mı gülüyordu o evet kesinlikle bana gülüyordu ama ben bunu yerim.

"Aaa sen 9 ay karnında taşı doğur bir kere sana gülmesin gitsin amcasına gülsün seni hayin kız."

Deniz'in isyanı herkesi güldürmüştü.
Deniz ile çok iyi anlaşmıştık oturup bütün akşam boyunca konuşmuştuk çok ortak yanımız vardı.









Hatalarım varsa kusura bakmayın keyifli okumalarrr 💋💞😍.)








KADERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin