YOU'RE THE REASON (TAG-LISH STORY)

CHAPTER 21: FORGIVENESS

       Pauwi na si leigh sa bahay ng lola niya ng malapit na siyang makarating iginilid niya muna ang kanyang kotse para ayusin ang sarili niya ng magsalamin siya napansin niya naman ang mga mata niyang namumugto dulot ng pag iyak. Nag inhale exhale muna siya bago ipinag patuloy ang pag mamaneho.

Ng makarating siya sinoot niya naman ang kanyang itim na sangglass para ipangtakip sa kaniyang mata.

"Atee leigh nakatapos na kaming kumain saka ka palang dumating sobrang haba naman ng meeting mong yan" - Saad ni lorie habang nakatayo sa may pintuan

"Kumain na ako" - Leigh

"Teka teka nga sandali lang umiyak kana naman ba kaya nakasuot ka ng sangglass" - nag tatangka namang silipin ni lorie ang mata ng kanyang kapatid ngunit hinawakan lang nito ang kanyang ulo.

"Stop it lorie aakyat na ako sa kwarto" - Leigh

"Teka ate puntahan mo muna sina mom, dad nasa dining sila kasama si lola" - Lorie

"Mamaya na lang gusto kong magpahinga" - saad ni leigh habang naglalakad paakyat na ng hagdan

"Hay naku ate leigh palagi na lang ganyan" - saad ni lorie sa kanyang sarili

"Leigh!" - tawag ng mommy nila napahinto naman si leigh at humarap

"Mom i need to rest later na lang" - saad nya na ipinagpatuloy naman ang paglalakad

"Lorie what happened to your sister?" - Mom

"Ah eh mom pagod lang siguro yun kaya ganun alam mo naman na workaholic person si ate" - pagsisinungaling ni lorie dahil ayaw niyang sabihin ang totoo dahil alam niyang magagalit si leigh sa kanya ayaw ni leigh na sinasabi ang problema niya sa iba

"Pero bakit nakasuot siya ng sangglass nasa loob naman siya ng bahay" - Mom

"Mom come on let's we say its a fashion hehe" - Lorie

"Fashion fashion ka jan halika na dun na tayo mag usap" - mom

Pumunta naman sila kung nasaan ang daddy nila at lola.

"Parang narinig ko ang boses ni leigh umuwi na ba sya?" - Dad

"Ay oo dad pero magpapahinga muna daw sya pagod masyado yun sa work" - Lorie

"Kumusta na pala sila ni Jaz hindi na pumupunta ang batang yun dito" - Lola glor

Kumuha naman ng tubig si lorie at uminum

"Sound familiar, yan ba ma yung kinukwento nyo saamin na nakapagpabago kay leigh, Im a right?" - Dad

"Yes dad siya nga" - Singit naman ni lorie sa usapan

Ngumiti naman ang mom nila bago nag salita "You know her lorie kailan ba pwede namin siyang makita at makilala?"

"Oo nga lorie, ma ipakilala mo naman kami sa kanya" - baling naman ng ama niya sa kanilang lola.

"Aba oo naman wag kayong mag alala makikita nyo rin siya kapag okay na ang lahat kasi balita ko naaksidente yun nung....." - Lola

"Lola natisud lang naman" - Lorie

Napatingin naman ang lola niya at nagtataka kung bakit hindi siya pinatapos magsalita man lang at kung bakit natisud ang sinabi nito instead na sabihin ang totoo. Ng magtama ang kanilang paningin kinindatan naman ni lorie ang kanyang lola at nag sign ng kamay na manatiling tahimik sa totoong nangyare

"Ay oo natisud yun pero okay naman sya ngayon hindi naman napuruhan diba apo" - Lola

"Oo mom okay na sya ngayon actually masyado rin busy yun kaya hindi na madalas namin makita" - Lorie