benim arabam!

45 3 22
                                    

Berat Akyol

Arkadaşlarım ile her zaman ki saha da basket maçı yapmak için anlaşmıştık. Gri şortumu ve üzerime favori formamı giyip evden çıktım.

Normalde hep yürüdüm ama bugün içimden bir his araba ile gitmemi söylüyordu. Arabayı çalıştırıp sahaya doğru sürmeye başladım, radyoda en sevdiğim şarkı çalıyordu. Telefonuma sürekli mesajlar geliyordu, araba kırmızı ışıkta durduğunda mesajları okudum.

Bizimkiler maçtan önce karnımızı doyurmak için bir lokantanın konumunu atmıştı, yeşil ışık yandığında U dönüşü yaparak attıkları konuma doğru sürdüm. Lokantaya vardığımda arabamı boş bulduğum ilk yere park edip içeri girdim.

Ceren Aydemir

Kızlar ile bir haftadır planladığımız buluşmaya hazırlanıyordum. Önce buz pistine gidip biraz kayıcaktık ardından ise AVM'ye gidip gezicektik. Paten kayıcağımız için ve hava aşırı sıcak olduğundan siyah kot şortumu ve kırmızı cropumu giymiştim.

"Ben çıktım!" Evdekilere seslenip evden çıktım ve hava güzel olduğu için yürüme kararı aldım, zaten yakındı.

...

Buz pistine yaklaştığımda kafamı telefondan kaldırdım ve etrafa baktım. Bakmaz olaydım... Şuan bulunduğum caddede üç köpek vardı. Üç! Küçüklüğümden kalma bir köpek korkum vardı, ve şuan yakalanırsam ağlardım, Rimelim akmamalı. Hızlanarak yürümeye başladım, mükemmel gidiyorken bir köpek bana bakıp adımlamaya başladı. O adımlar benim koşma çığlığım oldu.

Bir anda koşmaya başlamam ile köpeklerde peşime takıldı, neden ben! Düşün Ceren, düşün! Sonsuza kadar böyle koşamam. Aklıma gelen fikirle biraz ilerideki üstüne rahatça zıplayabileceğim arabaya doğru ilerledim. Arabanın yanına geldiğimde hızlıca üstüne zıplayıp tepesine çıktım.

"Hadi sıkıyorsa şimdi yakalayın!" köpekler boyları yetmediği için sadece zıplıyor ve havlıyordu. Şuan her şey mükemmeldi, tek sorun üstüne zıpladığım için alarmı öten arabaydı. "Kışş! Hoşt! Git! Gidin hadi ya!" Köpekler arabadan uzaklaşsın diye umutsuz inkarlarımı tüm sokak duyuyordu, kimsede yardım etmiyor!

Berat Akyol

Çocuklar ile yemeğimiz yiyip, gülüşüyorduk. Cebimdeki araba anahtarın titremesi ve ışığının yanıp sönmesi ile hızlıca masadan kalktım. Dışarıdan arabamın alarm sesi geliyordu.

"Kanka bir sorun mu var?"

"Biri arabamı çalıyor!" Hızlıca lokantadan çıkıp arabamı park ettiğim yere ilerledim. Arabamın üstünde bir kız tepiniyor, köpeklerde etrafında havlıyordu. Kabile mi lan bunlar!

Sinirle arabamın üstünde tepinen kızın yanına ilerledim "Kışş! Hoşt! Git! Gidin hadi ya!" Çığırıp duruyordu.

"Hanımefendi! Arabamın üstünde tepinmeyi bırakın ve hemen aşağı inin! O benim arabamam lan!"

______________

Bu giriş bölümü, Bir sonraki bölüm sürpriz kişiler var😉

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 23, 2024 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Koşarken Buldum SeniHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin