Your secret agent (Mikhaiah)

chapter 18

last update this September. Seeyah next month guys enjoy the story

_________

After 3 months nasa japan parin kami. I can't really move on to my greatest love, Ayesha. I don't why I still love her, hindi na din ako nag paramdam sakanya simula mung nag hiawalay kami. I just really don't know kung pano nya na laman na agent ako? But hindi ko na iniisip yon. Pinipilit ko mag move forward para din naman samin to. Ngayon isang ganap na agent na si Kuya bert nasa mataas na katungkulan sya pero Mas mataas ang katungkulan ko sakanya dahil matagal na akong agent. Since we live in here apat pa lang ang naging mission namin. That is very easy lang naman cause hindi naman masyadong bigatin mga kaaway dito. Nag uupdate pa rin si corrie, jace and ginno sakin pero si mikki ni isang message wala akong natanggap. Nag-aalala din ako kase matagal din ang pinag samahan naming dalawa, pero meron parin sa isip ko na baka okay lang sila baka busy lang ganun. Ngayon ay may pasok kaming dalawa ni Kuya bert. Naka gayak na ako hinihintay ko na lang sya dahil late na din sya nagising.

Ilang minuto lang ay dumating na si Kuya bert dala-dala ang mga gamit nya Pati ang iba ko pang gamit na nakalimutan ko. Si Kuya bert talaga ang nag da-dala ng mga nakalimutan ko kase mahalaga din yun sakin.

"Nakalimutan mo na naman tong gamit mo mavs, lagi ka na lang may nakakalimutan jusko."

"Ay sorry naman. Nag mamadali kase ako ehh. Tara na"

"Geh tara na"

he immediately got into the car and sat in the back because he didn't want to be in the front all the time. Lagi nya talagang problema pag nasa harapan sya yung hindi comfortable.

"Ahh, mavs. May magadang balita ako sayo"

"Oy, ano yun?"

"Walang tres. Sa grades ko this semester"

"Yown. Pag butihin mo pa kuya bert. Congrats"

"Thank you! Tsaka pala nakaka intindi na din ako ng Japanese language."

"Parehas lang tayo Kuya bert, medyo mahirap nga lang haha"

"Oo nga eh"

after that, the whole car was silent and no one said a word until we got to the univ.

"Ohayōgozaimasu, sir."

I said and he just vowed to me.

"Kite kudasai,-sō shitara okureru kamo shiremasen"

"Yes, sir."

Kuya bert and I just followed him. Sya pala yung prof namin mabait sya, nakakaintindi ng English, sya din ang nag turo samin makapag intindi ng Japanese word.

"Shūmatsu wa dōdesu ka"

"Our weekend is good sir. We have fun, we also traveled. we toured other parts of Japan. Naze tazuneta nodesu ka?"

"I am just curious"

"Ohh, okay sir"

"Anata mo-chū ni haitte kudasai, you too bert"

"Yes, sir. Thank you"

"Tara na Kuya bert"

"Tara"

____________

Ayesha

After a few months never ko na talaga nakita si mavie, I can't move on, I'm having so much trouble. Sya lang ang nag pasaya sakin ng ganito, sya yung buhay ko. Pero pinakawalan ko... Kung bumalik sya, papatawarin ko sya. Yayakqpin ko sya ng mahigpit... Kung may babalik pa... hindi ko kayang mabuhay ng wala sya. Isang linggo na din ako hindi pumapasok sa ateneo, I feel so boring and it's heavy when I don't see mavs in his chair, umaasa akong babalik sya. Pero parang hindi na, Kung maibabalik ko pang talaga ang tadhana, mamahalin ko sya. At hindi na papakawalan, si Yvonne lagi nandito sa condo ko... si shiana galit sakin, dahil lagi-lagi na lang ako umiinom at umiiyak. Si sadie naman hindi nag papakita sakin. Pero nag me-message naman sya minsan. Lahat nga activities na pinapagawa samin ay hindi ko an nagagawa pero may balak naman na akong pumasok bukas, baka mawala na kase ako sa Dean's list.

"Yvonne?"

"Ate sha?"

"Papasok na ako bukas"

"Buti naman ate sha, tatanggalin kana dapat ni prof sa dean list eh"

"No! Papasok na ako"

"Don't be mad. Hindi naman ako yung prof ate sha bat sakin ka nagagalit"

"Sorry"

"7pm na ate sha matulog kana. Maaga pasok bukas 8am, wag pa papalate ah, tsaka mag sorry ka na din Kay shiana. Ilang araw na galit sayo yun. Kung ano ano kase pinag sasasabi mo"

"Sorry, I'm just hurt"

"Kay shiana teh, hindi sakin. Okay lang naman sakin naiintindihan kita eh, ganyan din yung reaction ko nung nalaman Kong agent si corrie pero, ate sha this is the time para malaman mo Kung sino talaga pumat4y sa cousin ang grandparent mo"

"May alam ka?

"Oo ate sha. Hindi ka kase nakinig sa paliwanag ni mavs kaya wala Kang alam. Nung araw na pinasok ng mga sinsabi mong agent yung bahay ng grandparents and cousin mo yung bahay nila. Hindi talaga agent yung mga yun. Kasama si mikki and althea sa mga secret agents na sinsabi mong pumatay sa grandparents and cousin mo. Hindi sila yun. Mafia yung pumasok sainyo. Pero hindi talaga yun yung target na bahay ng mga yun. Saming habay dapat.. sila corrie at yung tatay ni mavs nasa bahay namin Naka bantay... kase ang akala nila sa bahay namin papasok yung mga taong yun. Pero nag ka mali sila ng pinasukan. Bahay nyo yung pinasok nila..."

"So. Yung taong pinaka mamahal ko? Yung pinag bintangan ko, The fuck! I hate this life! Sana nawala na lang ako"

I started cry and Yvonne hugs me... she's crying too...

"No ate sha. Hindi mo kasalanan. Tao lang din nag kakamali diba? Don't cry ate sha malalagpasan mo din 'to"

"Fvck. I hate this life" I whispered

"Yvonne, dito ka lang sa tabi ko ahh. Your only my kakampi ehh. Tinaboy na ko ng tatay ko... si sadie and shiana wala ng paramdam sakin... halatang ayaw na nila sakin"

"Yes ate sya, dito lang ako sa tabi mo. Hindi ako aalis, kakampihan kita sa lahat."

"Thank you Yvonne"

After I say that I hug her tighter as my comfort zone. I don't know why when I hug yvonne everything seems to lighten up.

"Always welcome ate sha. Go sleep na maaga pa tayo bukas. I will also sleep here and my things are here na din"

"Okay yvonne, goodnight. And thank again for to night"

"No need to say thank you again ate sha. Go, sleep goodnight too"

___________

Last ud this Sept na tao I hope you enjoy it. I promise mahaba yung next update sa Oct 1 mikhaiah day. Don't forget to vote thanks.