ရည်းစားနဲ့ကောင်ကလေး

လူပြိုရည်ပျက််ခြင်း

ချမ်းမြေ့ကို ကိုဒီပါက ကုတင်ပေါ်ပြန်ပွေ့တင်လိုက်လိုက်သည်....။
နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို အနမ်းလေးတွေပေးလိုက်သည်။ကိုဒီပါကသူ့ရဲ့ လျှာကြီးနဲ့ ချမ်းမြေ့ရဲ့ ပါးစပ်ကို ထိုးမွှေလိုက်သည်။
ထို့နောက် နောက်တစ်ကြိမ် ချမ်းမြေ့ရဲ့ ခရေလေးတွေကို လျှာနဲ့လျက်လိုက်သည်....။
ချမ်းမြေ့ ရင်ထဲက တခုခုကို အလွန်အမင်းတောင်းဆိုနေပြီဖြစ်သည်။
ကိုဒီပါက ချမ်းမြေ့ရဲ့ ဖြူဖွေးလှတဲ့ လီးလေးကိုစုပ်ရင်း....ခရေဝကို ဂျယ်လေးနဲ့ထိုးမွှေပေးနေသည်။ လက်ညှိုးလေးနဲ့ အသွင်းအထုတ်လုပ်ရင်း ခရေလေးကို ဖြည်းညှင်းစွာချဲ့ပေးနေသည်။
ချမ်းမြေ့နာကျည်းတပ်မက်စွာ ကိုဒီပါကို တောင်းဆိုချင်နေသည် သို့သော် အသံတော့ ထွက်မလာခဲ့ပါ။
ကိုဒီပါက လက်ညှိုးလေးနဲ့ပဲ ဆက်လက်၍ မွှေပေးနေသည်။
ချမ်းမြေ့ ခံနိုင်ရည်တွေကုန်ဆုံးလုပြီ " ကိုဒီပါကျနော် ကျနော်ကို လိုးပေးပါတော့ဗျာ....."ဟု ရင်ထဲက အကြိမ်ကြိမ်အော် ဟစ်သောင်းကြမ်းနေသည်
ထို့နောက် ကိုဒီပါက "အကိုထည့်တော့မယ်နော် ..."ဟုပြောသည်
ချမ်းမြေ့ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။
ကိုဒီပါ့ မျက်နှာပေါ်က အပြုံးကို ချမ်းမြေ့ရွံမုန်းလှသည် ။
ကိုဒီပါက သူ၏ တုတ်ခိုင်မာကျောလှသော လီးကြီးကို ကွန်ဒုံးစွပ်လိုက်ပြီးနောက် ဂျယ်လိမ်းထားသော ထိပ်ကလေးနဲ့ ခရေဝကို မွှေလိုက်သည်..။
ချမ်းမြေ့ အနည်းငယ်ကြောက်ရွံ့စိုးရိမ်သော်လည်းပို၍ ရမက်စိတ်တွေထန်လာသည်။
ကိုဒီပါ၏ညိုစိမ့်ပြီး မာကြောတုပ်ခိုင်လှသည့်လီးထိပ်လေးနဲ့ ချမ်းမြေ့၏ ဖြူဖွေးလှသော ခရေဝက အထိအတွေပင်ချမ်းမြေ့ကို အလွန်သာယာစေသည်။
ထို့နောက်ကိုဒီပါက ဒစ်ဖျားလေးကို အနည်းငယ်ဖိသွင်းလိုက်သည်။
ချမ်းမြေ့ မီးစနှင့် အထိုးခံရသလို နာကျင်သွားပြီး တွန့်သွားသည်။
" အား နာတယ်ဗျ ကိုဒီပါ မရဘူး....."
ကိုဒီပါက နောက်ပြန်စုပ်ပြီး ပြန်မွှေပေးနေသည်။
"တင်းမထားနဲ့ ချမ်းမြေ့ စိတ်ကို လျှော့ထား
ခဏပဲ နာမှာ....ပြီးရင်ကောင်းသွားလိမ့်မယ်..."
ကိုဒီပါက အနည်းငယ်ထပ်မွှေပြီး ဂျယ်အနည်းငယ်ထပ်သုပ်ပြီး ချမ်မြေ့ဖင်ကို တံတွေးစွပ်ကာ ထပ်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း အနည်းငယ်ဖိသွင်းလိုက်သည်....။ချမ်းမြေ့ ထိုမျှ နာကျင်လွန်းလှသော ဒဏ်ကို တခါမှ မခံဖူးပါ...။အံ့ကိုကျိတ်၍ မျက်စိမှိတ်ကာ ကျိတ်ခံနေလိုက်သည်။
"ချမ်းမြေ့ စိတ်လျော့ထား တင်းမထားနဲ့ အကိုဖြည်းဖြည်းချင်းထည့်မှာ" ဟုဆိုကာ ကိုဒီပါက သူ၏လီးကြီးကို တရစ်ချင်း ဖိသွင်းနေသည်။
"ချမ်းမြေ့လည်း နာကျင်သည်ဒဏ်ကို အံကျိတ်ရင် စိတ်ကိုလျော့ပြီး ခန္ဓာကိုယ်မှ ကြွက်သားများအားလုံးကို လျော့နိုင်အောင်ကြိုးစားလိုက်သည်။
ကိုဒီပါ၏ ဒစ်ထိပ်ခေါင်းဝင်ပြီးသွားချိန်မှာ အနည်းငယ် သွင်းရလွယ်လာသည်။
ထို့နောက်ကိုဒီပါလီးကြီး အဆုံးထိဝင်သွားချိန်မှာတော့ ချမ်းမြေ့ အောင့်သွားသလိုပင်ခံစားရသည်။
ချမ်းမြေ့ဖင်ထဲ ထိုးသွင်းရတဲ့ တရစ်ချင်းကလည်း ကိုဒီပါ့အတွက် အကြောပေါင်းတစ်ထောင်ဆိမ့်တက်သွားသလို ကောင်းလှသည်။
အဆုံးထိဝင်သွားချိန်ကိုဒီပါက သူ၏လီးကြီးကို စိမ်ထားပြီး ချမ်းမြေ့ နို့လေးတွေကို လျှာနဲ့လျက်ပေးလိုက်သည်။
ချမ်းမြေ့ နာကျင်မှုများ သိပ်မရှိတော့ပဲ သူ၏စအိုအတွင်းသားလေးများနှင့် ကိုဒီပါ၏ လီးကြီး၏ အထိအတွေ့ကို စတင်ခံစားမိလာသည်။
ကိုဒီပါက သူ့လီးကြီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း စတင်အသွင်း အထုတ်လုပ်လာသည်။
ချမ်းမြေ့စစချင်းကဲ့သို့ နာကျင်မှုများမရှိတော့ပဲ ကိုဒီပါ လီးကြီးရဲ့ အထိအတွေ့ကိုသိသိသာသာ ခံစားမိလာသည်....
"နားသေးလား ချမ်းမြေ့....."
ချမ်းမြေ့ခေါင်းရမ်းပြလိုက်သည်။
ကိုဒီပါ့ စောင့်ချက်တွေက ပိုပြီး သွက်လာသည်။
အသွင်းအထုတ်တွေက မြန်လာသည်။
ချမ်းမြေ့ လည်း ပို၍ ပို၍ ခံစားချက်ကောင်း လာပြီး နှစ်ချိုက်လာသည်။
တုတ်လည်းတုတ် ကြီးလည်းကြီး ရှည်လည်းရှည်လှ သော ကိုဒီပါ့ လီးကြီး၏ အသွင်းအထုတ်က ချမ်းမြေ့အတွက် နာလည်းနာကောင်းလည်းကောင်းလှသည်။
ကိုဒီပါရဲ့ လဥကြီးနှစ်လုံးက လည်း ချမ်းမြေ့ ဖင်ကို အသွင်းအထာတ်လုပ်တိုင်း လာရိုက်ခက်သည်ကို ချမ်းမြေ့သဘောကျသည်။
"ဘတ် ဘတ် ဘတ်"
"အား ..... အား.... အ"
ချမ်းမြေ့ညည်းသံသဲ့သဲ့ပင်ပင်ထွက်လာသည်။
"အားချမ်းမြေ့ရာ မင်ဖင်ကြီးက လိုးလို့ကောင်းတာကွာ..."
တိတ်ဆိတ်နေသော ညချမ်းအဆောင်မှာ လိုးသံများက ဆူညံနေသည်.....
"ဗြွတ် ဗြွတ် ဗြွတ်"
"အားရှီး....ယ"
"အား အား....အား...."(တအားစောင့်ပေးပါဗျာ ဟုချမ်းမြေ့အံ့ကျိတ်ခံရင်း စိတ်ထဲက တောင်းဆိုနေသည်")
"ကောင်းလား ဟျောင့် ချမ်းမြေ့..."
ချမ်းမြေ့ ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်....
ကိုဒီပါက ချမ်းမြေ့ ဖင်ထဲက လီးကြီးကို ထုတ်လိုက်သည်.....။
ချမ်းမြေ့ရဲ့ ဟစိစိစိ ခရေလေးမှ မာတင်းတုတ်ခိုင်လှသော ကိုဒီပါလီးကြီးက ပလွတ်ကနည်းထွက်လာသည်။
"ချမ်းမြေ့ မင်းကုတင်ပေါ်ကုန်းလိုက်...."
ချမ်းမြေ့က ညို့အားတခုရဲ့အောက်မှာ ကိုဒီပါခိုင်းသမျှကို ရိုးကြိုးစွာလုပ်နေမိသည်။
ရှေ့တွင် ကုန်းနေသော ဖြူဖွေးပြီး ကိိတ်ထနေသော ချမ်းမြေ့ဖင်ကြီးက ကိုဒီပါ့လီးကြီးကို ပိုမာတင်းလာပြီး ကိုဒီပါ့ရဲ့ ရမက်စိတ်တွေကို ပိုထန်စေသည်။
ထို့နောက် ခကုတင်ပေါ်ကုန်းနေသော ချမ်းမြေ့ ၏ခါးလေးကို ဒီပါက လက်နဲ့ကိုင်နှိမ့်လိုက်ပြီး ချမ်းမြေ့ဖင်ကြီးကို ကုတင်ပေါ်ကဆင်းပြီး မတ်တပ်ရပ်၍ ထောင်လိုးတော့မည့် အသွင်ပြင်လိုက်သည်။
ချမ်းမြေ့ခရေလေးထဲကို ကိုဒီပါ၏ မန်ဖီနေသောလီးကြီးက ချော့မွေ့စွာ ဝင်သွားသသည်။
ဒီတခါ ချမ်းမြေ့တယောက် လီးဝင်သွားသည့်တလျှောက်လုံး ကောင်းစွာ ခံစားလိုက်ရပြီး ကိုဒီပါ့လီးအဆုံးဝင်ချိန်တွက် အောင့်တက်သွားပြီး ချမ်းမြေ့လီးမှ လီးရည်ကြည်လေများပင်စီးကျလာသည်...။
ကိုဒီပါက ချမ်းမြေ့ရဲ့ ခါးလေးကိုကိုင်ပြီး အသေစောင့်တော့သည်...။
"ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်....."
"အား အား အား အား"
"အူး ကောင်းတာ ကွာ ချမ်းမြေ့ရာ...."
ချမ်းမြေ့လက်တွေ အိပ်ယာခင်းကို တင်းကျပ်စွာ ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး နာကျင်မှုကြားက သာယာမှု ကို အပြည့်အဝခံစားနေသည်.....။
ချမ်းမြေ့ ပန်းအိအကြောင်းတွေးမိလာသည်...။
သူချစ်သူယောက်ျားက တခြားယောက်ျားတယောက်ရဲ့ ဖင်လိုးတာ ခံပြီး ညည်းညူနေတာ တွေ့ရင် ပန်းအိဘယ်လိုခံစားရမလဲ ချမ်းမြေ့မသိပါ...။
ပန်းအိမျက်နှာလေးကို ချမ်းမြေ့မြင်ရောင်လာသည် သို့သော် ပန်းအိမျက်နှာလေး တွေးမိမှ ချမ်းမြေ့စိတ်ထဲ ပိုထန်လာပြီး ကိုဒီပါ၏ လိုးချက်များကို ပိုသာယာမိလာသည်......
"နာနာစောင့်ပါ ကို ဒီပါရယ် ဒီက စော်ရှိရဲ့သားနဲ့ဖင်ခံချင်တဲ့ကောင်ကို အသေသာစောင့်လိုးပါတော့ဗျ"
ချမ်းမြေ့စိတ်ထဲက ရေရွတ်မှုတွေကို ကိုဒီပါကြားနိုင်လားတော့မသိ ကိုဒီပါ့စောင့်ချက်တွေက အရမ်း ပြင်းထန်လာသည်.....။
"ကိုဒီပါ ကျနော် ပြီးတော့မယ်.... အား အား..."
ချမ်းမြေ့က ထိုသို့ပြောလိုက်သောအခါ.....ကိုဒီပါက "အေး ငါလည်းပြီးတော့မယ် ချမ်းမြေ့....."ဟုဆိုကာ
လီးကြီးကို ဖင်ထဲမှ ပလွတ်ကနည်းထုတ်ချလိုက်သည်....။ထိုနောက် ချမ်းမြေ့ကို ပက်လက် အနေထား ပြန်ထားပြီး ကိုဒီပါ့လီးကြီး ချမ်းမြေ့ဖင်ထဲ ပြန်သွင်းလိုက်သည်.....။
"ငါလည်း ပြီးတော့မှာ တူတူပြီးမယ်လေ....."
ချမ်းမြေ့ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်
ကိုဒီပါက ထိုသို့ပြောလိုက်ပြီး အားရပါရစောင့်ပြန်သည်....။ ချမ်းမြေ့ ကိုလီးကို ကိုင်ထုဖို့ကြိုးစားသည်.....ကိုဒီပါ့စောင့်ချက်တွေက ပြီးခံနီးလေ အထွက်ထိတ်ရောက်လေ ဖြစ်သည်...။
ချမ်းမြေ့လေပေါ်မှာမြောက်နေသလိုပင်ခံစားရသည်.......
ချမ်းမြေ့ သူ့လီးကြီးကို ကိုင်ထုလိုက်စရာမလိုပဲကို လီးရည် အဖြူ ပစ်ပစ်နှစ်နှစ်များက ချမ်းမြေ့ရင်ဘက်ပေါ်ရွဲစိုသွားကာ သူ့အလိုလိုပြီးသွားသည်...။
ထို့နောက် ကိုဒီပါ့ စောင့်ချက်တွေကလည်း ဖြည်းဖြည်းချင်း အရှိန်လျော့သွားပြီးနောက် မာန်ဖီနေသော ကိုဒီပါ့လီးကြီးကို ချမ်းမြေ့ဖင်ထဲမှမထုတ်ပဲ ၅မိနစ်လောက်နှစ်ယောက်သား ငြိမ်နေကျမိသည်။
ထို့နောက်ကိုဒီပါက သူ၏ လီးပျော့ကြီးကို ချမ်းမြေ့ဖင်ထဲမှဖြည်းညညင်းစွာထုတ်လိုက်ပြီးနောက် ချမ်းမြေ့တစ်ကိုယ်လုံးကို wet tissue ဖြင့်ကောင်းစွာသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးလိုက်သည် သူ့စိတ်ထဲတွင်လည်း အနည်းငယ် စိတ်မကောင်းသလို အားနာမိသလိုခံစားရသည်။ချမ်းမြေ့ကိုလား ပန်းအိကိုလား ဒါမှမဟုတ် နှစ်ယောက်လုံးကို အားနာမိခြင်းလားတော့ ဝေခွဲမရပါ guilty ဖြစ်တဲ့ခံစားချင်းဖြစ်ပေါ်မိခြင်းဖြစ်သည်။
ချမ်းမြေ့ကတော့ လုံးဝလှုပ်လျှားခြင်းမရှိပဲ ငြိမ်သက်နေသည်။
နောက်တရခြင်း၊ဝမ်းနည်းခြင်းတို့နဲ့အတူ မိမိ လူပြိုရည်ပျက်သွားသိ အကြောင်းကိုတွေးနေမိသည်။ ပန်းအိအပေါ်အပြင်လုပ်မိသလိုခံစားရသည်။ထို့နောက် ချမ်းမြေ့ကအင်္ကျီအမြန်ဝတ်ပြီး မိမိအခန်းကို အမြန်ပြေးဝင်လာခဲ့သည်...။ကိုဒီပါ့ကို နှုတ်မဆက်လဲ့သလို လှည့်၍ပင်မကြည့်ခဲ့ပါ။ တိတ်ဆိပ်သောညတစ်ညမှာ ကိုဒီပါရော ချမ်းမြေ့ရော မောပန်းနွမ်းနယ်စွာ အိပ်ပျော်သွားကြသည်....။