"තාත්තගේ සෝස මල... බඩගිනිද මගෙ මැණිකට... අම්මා කුක්කු දුන්නෙ නෑද මගේ චූටි දෝණිට...ම්න්... අපොයි අපොයි... මොකද මේ ඈනුම් යවන්නේ ආ... මහ කම්මැලි කෙල්ලෙක් මේක... ඔව්... මහ කම්මැලි කෙල්ලෙක්... චී චී චී... ඉක්කේ... මේ බලන්න අම්මා මෙතන නලක ළමේක් ඉන්නවා..."
"අප්පේ මොකද මේ තාත්තයි දුවයි කරන්නේ... මොකෝ... සුදු දෝණිට දොයි මතද... ආ සුදු මැණික... අනේ අනේ තෙමාගෙනනේ මේ කෙල්ල..."
සෙනුරිට දරුවා ලැබිලා පහුවදා ටිකට් කපලා ගෙදර එක්කන් ආවා... සිහිනට ලැබුනු නිවාඩුව නිසා සෙනුරිටත් ටිකක් විවේක ගන්න පහසු උනා... සෙනුරිට තව මාස පහ හයකින් වැඩට යන්න පටන් ගන්න වෙන නිසා මේ මාස හයේ සෙනුරි පුලුවන් තරම් දරුවා එක්කම ඉන්න හිතුවා, සැත්කමකින් දරුවා ගත්ත නිසා සෙනුරිට ටිකක් අපහසු නිසාම සිහිනගේ නිවාඩුව ලොකු සහනයක් උනා...
සෙනුරිලගෙ අම්මලත් දවස් තුනක් ඉදලා ගෙදර ගියේ සිහින වැඩට යන්න පටන් ගත්තට පස්සෙ සෙනුරිගෙ තනියට උදව්ව ආයෙම එන්නම් කියලා... සිහින දරුවට කිරි පොවන්න සෙනුරිට දුන්නම ඇරෙන්න අනිත් හැම වෙලාවෙම එයාගෙ පපුව උඩින් තියාගෙන පැටියව නිදි කරනවා හුරතල් කරනවා එක කෝලමයි... අම්මලා තාත්තලත් හරි සතුටින් මේ දිහා බලාගෙන සිහිනටම බබාව දීලා බලාගෙන හිටියේ කොහොමත් සිහින වැඩට යන්න ගත්තම බබාව බලාගන්න වෙන්නෙ එයාලට නිසා...
"මේ කෙල්ල නම් මහ කෝලමක් සෙනූ..."
"එයා ඔයා වගේමයි සිහින... ඇස් කට නහය පාට සේරම ඔයාගේ..."
"මගේ කෙලි පොඩ්ඩනෙ ඉතින්... කාටද ආඩම්බර නේද මගෙ චූටි මැණික..."
"දවසම බබා එක්ක ඉදලා තව දවස් තුනකින් වැඩට යන්න ගන්න උනාම ඔයාට ලෝබ හිතෙයි සිහින..."
"ම්න්...ඔයාට නම් මාස හයක්ම තියනවනේ සෙනූ, ඒත්...ඊට පස්සෙ ඔයාට යන්න හිත හදා ගන්න පුලුවන් වෙයිද...?"
සිහින අහපු ප්‍රශ්නෙට සෙනුරිට එක පාරට උත්තර දෙන්න හිතුනෙ නැත්තෙ සිහින එයා ගැන වැරදියට හිතයි කියලා...
"සෙනූ..."
"සිහින ඔයා මන් ගැන වැරදියට හිතන්න එපා ප්ලීස්..."
