სიგარეტის ნამწავი აივნიდან გადავაგდე და ოთახში დაბვრუნდი ტელეფონი ავიღე და ანას დაურეკე
- ანა
- ხო მართა
- დღეს გავიდეთ სადმე?
- არვიცი ინგლისური მაქ ექვსზე და შვიდის მერე მცალია
- უი ხო სულ დამავიწყდა
- მარტო ხარ სახში?
- ხო ნათია გასულია
- რამდენჯერ გითხრა დედათი მოიხსენიე
- აუ დავაი რაა
- კაი არ ჩავერევი მაგრამ იცოდე რომ არასწორად იქცევი და დაელაპარაკე
- ინგლისურიდან რო წამოხვალ პირდაპირ აქ მოდი
- ოკ
ტელეფონი გავთიშე და საწოლზე დავაგდე არანაირი საქმე არ მქონდა ამიტომ უბრალოდ წამოვწექი. ალბათ გაინტერესებთ ჩემ თავზე მე მართა ბერიძე ვარ 17 წლის აბიტურიენტი. ამ ცხოვრებით დაღლილი და ყველანაირ ყველაფერს მოწყვეტილი. ხო დედაჩემი და მამაჩემი რაც გაშორდნენ მაგის მერე აგვერია ურთიერთობა და ახლა არც ვცდილობ გამოსწორებას რადგან ნათია სულ მოუშაობს და სახლში არასდროსაა. ვერ ვიტყვი იმას რომ თავისუფალი ცხოვრებით ვცხოვრობ რადგან ნათია ყოველთვის ერევა რაღაცაში მაინც ამიტომ მკიდია ყველაფერი მაინც. ფიქრებიდან კარზე კაკუნმა გამომაფხიზლა ამიტომ მეორე სართულზე ჩავედი და კარი გავაღე ანა იყო
- შემო
- მარტო ხარ?
- ხო დღეს ნათია მორიგეა
- სიგარეტი გაქ?
- კი ოთახში
- წამო ბუმი მოვიტანე და ახალი ინფორმაცია
- კაი ადი კარადაში წესით ჩიფსები მაქ და ამოვიტან
- ოკკეე
ანა ოთახში ავიდა მე კი სამზარეულოში შევედი რაც ხელში ჩამეტია ყველაფერი დავხვეტე და ანასთან ავედი
- აბა რა ინფორმაცია?
- ახალი კლასელი გვყავს
- ამ მეთორმეტეში რა მოეპრიანა
- მერავიცი
- ვოოოუ
- ხვალ სკოლაში წავიდეთ?
- წამო ვნახოთ ვინაა
- კაი
- ააუუუ დარჩი რაა ამაღამ
- კაი
სიგარეტი ამოვიღეთ და გავაბოლეთ რავი მე და ანა 7 წელია ვმეგობრობთ და ჩვენ ურთიერთობას მეგობრობა აღარ ქვია დები ვართ ლამის ლამის მთელი ღამე ლაპარაკში გავატარეთ ბოლოს ოთხ საათზე დავიძინეთ და ბალიშზე თავის დადება და გათიშვა ერთი იყო...
