biri geceyi biri laneti gösterir
cadının tek bir soluğu karanlık getirir
dikkat et kendine çünkü gölgeler peşinde
cadıların elleri seni çekip götürür derinegölge derinleşip sırları fısıldar
çirkin cadı yaklaşırsa kaç hemen geri dar
ateş ve kül getirsin cadıların sonunu
karanlıkta kaybolan geri dönmez olsungece dört cadı gelmiş bir araya
dönmüşler oynamışlar kahkahalarla
kimsecikler kalmamış sabah olunca
hepsi kaçışmış oraya burayacadının biri kazana düşmüş
çıkacak gücü yok muymuş
bir öbürü kalbini çıkarmış
afiyetle yemek için kendine hazırlamışötekinin bacakları tavandan sallanmış
söyleyecek büyüsü mü kalmamış
sonuncusu alevlerin içine atlamış
çok bile dayanmışbir çığlık yükselmiş, bütün cadılar dağılmış
herhalde hepsi çağrı almış
kahkahalar arttıkça kazanlar kaynar
ama kimse bilmez: son cadı ne zaman yanar୨ - ❛ gecenin bir vakti bebek tekrar ağlamaya başladığında chester yine ayağa fırladı. anne ve babası gece evde olmayacaklarını söylemişti, bu yüzden iki aylık kardeşine kendisi bakıyordu. pek büyük de sayılmazdı, sadece sekiz yaşındaydı ama kardeşiyle ilgilenmeye çalışan hep o olurdu.
beşiğin önünde eğildi. ağlayan kardeşine birkaç şapşal yüz hareketi sunduğunda bebek kısa sürede ağlamayı kesip kikirdemeye başladı. ki bu da çok uzun sürmedi.
dışarıdan kopan bir gürültüyle bebek tekrar ağlamaya başladı. bu sefer şapşal yüz hareketleri bile işe yaramadığında chester beşiğe doğru eğilip kardeşini kucağına aldı. aklına gelen her türlü ninni ve şarkıyı söylerken bir yandan kardeşinin sırtını pışpışlayarak evde turluyordu.