Kuzenler

Bölüm-10

Ev biraz soğuktu sanırım hiç kimse yaşamıyordu ve az eşya olduğu içindi beni bağladıkları için hareket edemiyordum sonra yengem telefonunu çıkardı annemi aradı

S-ben size geldim kızlar yeni uyandı ama seninki ortalıklarda yok hepimiz telefonla aradık ama ulaşamadık

Dedi annem telaşlanmıştı sonra benim telefonum çaldı telefonun nazardaydı çantasından çıkarıp güldü ve sessize aldı ard arda telefonum çaldı en son hattı çıkarttılar ve kırdılar artık bana ulaşmaları çok zordu yengem yanıma gelip yerde yatarken yüzüme tükürdü ve tek ayağı ile sertçe bastırdı yüzüme kuzenlerime dönüp

S-ee kim kalıyor burda

Hilal hemen atladı

H-ben kalırım siz gidin

Üçü de yanımdan gidip kapıyı üstüme gitti 10 dk sonra pat pat yürüme sesleri geldi ve kapının kilidi açıldı ve içeri hilal girdi elinde bir kırbaç vardı ve bir sandalye getirmişti meraklı ve korkulu bakan gözlerime bakınca gülmeye başladı ve bana küfür etmeye eziklemeye başladı bu beni çok sinirlendirmiş sinirimi gördükçe daha çok dalga geçmeye başladı sonra ayağa kalktı ve beni yere düşürdü ayakkabısını yalattırmaya başladı bi süre yaladıktan sonra evin ana kapısı açıldı ve yengemle nazar geldi ellerinde Bi poşet içini açıp senin karnın açılmıştır acımasa bile artık burada yaşıyacaksın diyip Bi kaç marketten malzeme aldımışlar ayaklarıyla tektek ezmeye başladılar ve bana ezdiklerini ayaklarından yalattılar sonra yengemin telefonu çaldı geliyorum hemen dedi

S-çocuklar hadi gelin biraz sürünsün bu burada ha ağzında şöle çorap sokalım bantlayalım ki bağırıp ortalığı ayaklandırmayalım

Dedi ve üçü de çıktı gitti benimde yapabileceğim hiç bir şey olmadığı için uyumayı tercih ettim bir kaç saat sonra kapı açılma sesine uyandım odaya girdi üçü birden ve

S-seni ne çok önemsiyorlarmış ya uzun bir süre yokluğuna alışamazlar ama merak etme şu güne kadar giden kimse unutulmamazlık olmadı seni de her türlü unuturlar

Bu laflarından sonra donup kalmıştım resmen ama hareketsizdim ve çağresizdim biraz oturdular sonra

H-üff Bi şey yapalım ya böyle oturacakmıyız

N-ne yapalım

H-mesela atçılık oynaya biliriz anne kırbaç nerde

S-güzel fikir durun getiriyorum sizde çözün şunu

Dedi ve gitti ilk başta anlamamıştım ama kırbacı görünce anladım iç çekip yere baktım kaderime göz yummuş Bi şekilde ne yapacaklarsa yapsınlar derdindeyim sonra gelen bir ses

H-çok üzgün duruyorsun neşelen biraz aileni Bi daha göremiyeceksin ama en azından bizde senin akrabaların sayılırız demi hahah

Hereket etmedim bile buna sinirlenmiş olmalıki kırbacı alıp beni dört ayak hareketine soktu sonra sırtıma oturdu kırbacı sertçe vurdu ve hareket edemeden yere yapıştım kırbaç sırtımın yarısından omuzlarıma ordan da kulağım ve kafama değerek çarpmıştı çok canım yanıyordu ama zevklerini almadan bırakmadılar...