" ය...යමු........මිදුලෙ හිටන් ඉන්නද ඕන "
ඒ අත අතෑරපු මම එහෙම්මම ගේ ඇතුලට ආවෙ රශේන් අයියත් මගෙ පිටිපස්සෙන්ම එනකොට.....පුටුව උඩින් බෑග් එක දාපු මම සපත්තු දෙක ගලවලා රැක් එකෙන් තිබ්බෙ රශේන් අයියා මගෙ දිහාම බලන් ඉද්දි.....ඇයි දැන් මම ඉදගන්නත් කියන්න ඕනද.....ඒකත් කියනකම්ම ඉන්න ඕනද
" මොකද ඔහොම බලන්නෙ......කියන්න ඕන නෑ ඉදගන්න "
සෝෆා එකට ඇස් වලින් පෙන්නන ගමන් එහෙම කියපු මම මේස් දෙකත් ගලවලා අතට ගත්තෙ කාමරේට ගිහින් දාන්න.....වෙන වෙලාවකනම් මේස් එක එක්කො පුටුවක් උඩ නැත්තම් ඔය කොහෙ හරි යමින් එමින් ගමන් දානකොට සපත්තු දෙක උනත් ගලවලා දාන්නෙ කොහෙ හරි අස්සකට උනත් අද එහෙම කරන්න බැරි රශේන් අයියා ඉන්න හන්දා....සංවරකම කියන්නෙ මම උපතින් අරන් ආපු දෙයක්
"අම්මේ....හ්......අම්මේ.......අම්_"
" මොකද සුදූ කෑගහන්නෙ ඔය......මම වත්තෙ පහලට ගිහින් උන්නෙ........ගෙට ආවෙ පාරට යන්න ඔයා එනවද බලන්න......ඇයි පරක්කු උනේ......ඕහ් මේ දරුවා කවුද සුදු පුතා.....යාලුවෙක්ද "
" ම්ම්ම්ම්........මේ ඉන්නෙ රශේන් අයියා අම්මා.......බස් එකක් එනකන් පාරෙ හිටන් ඉන්නකොට මාව ගෙදරට ගෙනාවෙ අයියා"
" අනේ දරුවෝ........ඔයා ගැන මට මෙයා කියලම නෑනෙ........ඉන්නකො මම මොනවහරි බොන්න හදන් එන්නම්......සුදු අයියා එක්ක කතා කරන්නකෝ අම්මා එනකන් "
රශේන් අයියා ලගට ගියපු අම්මා හිනාවෙලා ඒ ඔලුව අතගානකොට එයා උන්නෙ පුදුම වෙලා වෙනකොට පුටුවෙ ඉදන් උන්නු මම හිනා උනේ අයියා මගෙ දිහා බලද්දි.....එයාට පුදුම ඇති ඉතින්.....ඒත් එක්‌කම මට දුකක් දැනුනා....නොකිව්වට රශේන් අයියත් ආස ඇති අම්මෙක්ගෙ ආදරේකට......ලොකු හුස්මක් පාත දාපු මගෙ ඇස් ගිහින් නැවතුනේ ආයමත් සෝෆා එක දිහාට වෙනකොට කියන්න වචන නැතිව අයියා අතරමං වෙනවා මම බලාන
" කරදර වෙන්න එපා ආන්ටි එහෙම........මම යනවානෙ "
" මොන කරදරයක්ද දරුවෝ......ඉන්නකො මම ඉක්මනට එන්නම්.......මෙයාගෙ යාලුවො තුන් දෙනාවම ඇරුනහම ඔයාව ඉතින් මම දන්නෑනෙ "
YOU ARE READING
ආත්ම ස්පර්ශ 🌼🌼 ( ONGOING 📝 )
Fanfiction" ආදරේ කියන්නෙ ලබා ගැනීමම නෙවෙයි...." කවුදෝ කෙනෙක් කියනවා මං අහගෙන මට අන්තිම තප්පරේදිත් හිතුනා තව එක සැරයක් ඔය අත අල්ලලා බලන්න......මට ඕන උනා මට දැනෙන විදියටමද ඔයාටත් මාව දැනෙන්නෙ කියලා හරියටම දැනගන්න..... පිට කොන්ද දිගේ හිරියක්....?? අපෝ මොන පිස්ස...
