ဆိုဟီးေမြးေန႔အၿပီး ႏွစ္လခန႔္အၾကာတြင္ ဝန္ဘင္း၏ မိခင္ျဖစ္သူမွာ ေရာဂါျဖင့္ အၿပီးတိုင္ႏႈတ္ဆက္သြားခဲ့ေလသည္။ ဝန္ဘင္းအေနျဖင့္ ဤရက္မ်ားအတြင္း စိတ္ႏွင့္ ကိုယ္ပင္ မကပ္ႏိုင္ဘဲ ရွိေနရာ ဆိုဟီးမွာ ေန႔စဥ္ အတန္းမ်ားပင္ လစ္ေျပးလ်က္ သူ႔ေဘး၌ ရွိေပးေနခဲ့ပါ၏။
တစ္ခါတရံ ဝန္ဘင္း မႈိင္ေတြေနတတ္သည့္ အခ်ိန္မ်ားတိုင္းတြင္ သူဟာ ဝန္ဘင္း၏ လက္ကို ဖြဖြကေလး ဆုပ္ကိုင္လ်က္ ထိုစကားကိုဆိုတတ္ေလသည္။
“အစ္ကို... ကြၽန္ေတာ္ ရွိတယ္ေနာ္~”
သို႔ေသာ္ သူသည္လည္း ထိုစကားကို မတည္ခဲ့ပါေခ်။ တစ္ခုေသာ ညေနခင္း၌ မိမိတို႔ ဆုံစည္းေနက် မိုးမခင္ပင္ရိပ္ေအာက္၌ ဆိုဟီးဘက္က အလ်င္စတင္၍ ဝန္ဘင္းကို ႏႈတ္ဆက္စကားဆိုလာေလသည္။
“အစ္ကို.. တကယ္ေတာ့ မနက္ျဖန္ဆို ကြၽန္ေတာ္ ဟန္ယန္းကို သြားရေတာ့မွာ”
ဝန္ဘင္း၏ မ်က္ဝန္းအိမ္ခပ္ႀကီးႀကီးတို႔မွာ နဂိုရွိရင္းစြဲထက္ ပို၍ က်ယ္ဝန္းသြားလ်က္ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကပါ တုန္ယင္ေနေလသည္။
“ေတာင္းပန္ပါတယ္.. ႀကိဳမေျပာခဲ့ရလို႔! အရင္ရက္ေတြက ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုမွ ေျပာမထြက္ခဲ့ဘူး..”
“မနက္ျဖန္ဆို သြားရေတာ့မွာမို႔လို႔ မေျပာလို႔ မျဖစ္ေတာ့တာနဲ႔..”
ထိုအခိုက္တြင္ သူ၏ ခႏၶာကိုယ္၌ ဝန္ဘင္း၏ လူပ်ိဳေပါက္အ႐ြယ္ သဘာဝ ကိုယ္သင္းရနံ႔ ခပ္လြင္လြင္က လႊမ္းၿခဳံသြားကာ တစ္ကိုယ္လုံး ေႏြးေထြးသြားရသည္။ ဝန္ဘင္းက သူ႔အား မည္သည့္စကားတစ္ခြန္းမွ မဆိုဘဲ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ေပြ႕ဖက္ထားျခင္းပါပင္။
အေတာ္ေလးၾကာေလာက္ရွိမွသာ စကားတစ္ခြန္းကို ဆိုလာခဲ့ပါ၏။
“က်န္းမာေရး ဂ႐ုစိုက္”
•••••••••••••••✯•••••••••••••••
အမတ္အီအိမ္ေတာ္တစ္ခုလုံး ဟန္ယန္းသို႔ ေျပာင္းေ႐ႊ႕သြားၿပီး မၾကာမီတြင္ ဝန္ဘင္း၏ ဘဝ၌ ေနာက္ထပ္ အလွည့္အေျပာင္းတစ္ခု ေပၚေပါက္လာပါ၏။
၎မွာ မန္ခ်ဴးတို႔က ဂ်ိဳဆြန္းကို က်ဴးေက်ာ္တိုက္ခိုက္လာျခင္းေၾကာင့္ အိမ္တိုင္းရွိ ဆယ့္ငါးႏွစ္အ႐ြယ္မွစ၍ က်န္းမာသန္စြမ္းေသာ လူငယ္မ်ားမွာ မျဖစ္မေန စစ္မႈထမ္းရမည္ဟု ဆိုကာ စစ္သည္စုေဆာင္းေရးမ်ား လုပ္လာျခင္းျဖစ္သည္။
YOU ARE READING
❝ မိုးမခရိပ်ကို သက်သေတည်၍..❞ Edited version (WONBIN x SOHEE)
Fanfiction"ငါ့ရဲ့ဘဝမှာ အခက်ခဲပေါင်းများစွာ၊ ဝမ်းနည်းမှုပေါင်းများစွာကြုံကြိုက်နေရပြီး အဆုံးမရှိ နာကျင်နေရရင်တောင် ငါက မင်းကို ဘယ်တော့မှ ထားသွားမှာ မဟုတ်ဘူး! ဘာလို့ဆို မင်း, အီဆိုဟီး ဆိုတဲ့ မင်းက ငါ့ရဲ့ ရင်ထဲ နှလုံးသားထဲမှာ အမြဲ ရှိနေခဲ့လို့ပဲ!" (Unicode) "ငါ့...
