Esaret

BÖLÜM 9

Hayat bazen istediğimiz gibi gitmez bunu şekillendirmek bizim elimizde

Sabah uyandığımda dünden dolayı gözlerim şişmişti elimi yüzümü yıkayıp aşağıya indim Mert kahvaltı hazırlıyordu Eray, Aris ve Batu oturuyorlardı Aris bana baktığında arkamı dönüp Mert'in yanına gittim
Mert"günaydın prenses" "günaydın"
Gülümsedim kahvaltıyı hazırlanmasında yardım ettim ve masaya oturduk karşımda Aris oynuyordu ama ben ona bakmiyordum Aris konuştu
"Bugün dövüş eğitimi var ona göre hazırlan"
Dedi başımı salladım birkaç birşey daha ağzıma attıktan sonra ayağı kalktım Eray bana bakıp
"Nereye"
"Yukarı odama"
"Daha düzgün kahvaltı yapmadın"
"Tokum ben"
"Sen bilirsin"

Dedi gülümsedim ve yukarı çıktım duşa girdim işim bitince üstümü değiştirdim ve saçlarımı kuruttum ve bahçeye indim Aris'de oradaydı ona döndüm"başlıyor muyuz" "hayır beni takip et" dedi eve doğru yürümeye başladı peşinden gittim eve girdiğinde daha önce dikkat etmediğim bir kapı olduğunu fark ettim kapıyı açtığında merdivenlerden aşağıya inmeye başladı bende peşinden girdim içeri görünce gözlerim kocaman oldu içerde yerde spor minderleri vardı birkaç spor aleti ve kum torbası vardı
"Burayı ne için kullanıyorsunuz genelde"
"Burayı çoğunlukla ben kullanıyorum spor falan yapıyorum kum torbası filan yumrukluyorum iyi geliyor"

Dedi minderlere doğru gitti ve orada durdu bende gidip karşısında durdum ve ellerimi yumruk yaptım fakat ellerimi alıp yumruklarımi düzelti

"Baş parmağını yumruğunun içine koyarsan kırılabilir o yüzden dışarda tut"

Ellerimi çektim yumruklarımi düzeltim oda hazırlandı yumruğumu ona karşı attım fakat eğildi üst üste atmaya devam ettim ama hiç biri isabet etmedi

"Çok yalnıs yapıyorsun güzelim"
"Güzelim?"

Ben daha şoktan çıkamamışke. Ayağıma çelme taktığında yere düştüm Aris eğilip bana baktı

"Sen her güzelim diyene düşüyor musun"
"Belkide sadece sana"
"Ne"

Bu sefer sıra bendeydi ayağına çelme taktım ve yere düştü Aris'e dönüp

"Dikkat dağınıklığin çok"
"Kesin"

Ayağı kalktığında elini uzattı ama ben ona karşı hala nefret hissediyordum beni hain sanması hala içimdeki ateşi körüklüyordu kendim kalktığımda
Merdivenlere yöneldim

"Melis"

Arkamı döndüm yüzünde anlamdiramadigim bir ifade vardı

"Efendim"

"Sana karşı birşey mi yaptım"

"Neden"

"Bugün bana karşı bir garipsin trip mi atıyorsun"

"Sana niye trip atıyım Aris sevgilim falan değilsin sonuçta"

"Doğru"

Merdivenlerden çıktığımda salonda Mert oturuyordu ve biri ile mesajlaşıyordu gidip yanına oturdum

"Hoşgeldin prenses"

"Hoşbuldum da kiminle konuşuyorsun Güneş mi"

Güneş kelimesi bile geçtiğinde yüzündeki mutluluk belliydi onu gerçekten çok seviyordu başını salladı
Gülümsedim

"Melis sana birşey sorabilirmiyim"

"Sor"

"Dün gece konuştuklarımizi duydun mu"

Bunu nereden anlamıştı diğerleri biliyor muydu bu kadar mı belli etmiştim

"Evet çok mu belli"

"O kadar değil ama şunu bilmelisin ki ben her zaman arkandayım prenses"

"Teşekkürler Mert"

Ona sarıldım oda bana sarıldı bu eve ilk geldiğimden beri en büyük destekcim ve arkadaşım olmuştu Eray da öyle Eray abim gibiydi Mert ise kardeşim en yakın arkadaşım gibi ondan ayrıldıgimda odama gittim biraz kitap okuduktan sonra Çok sıkıldığımı fark ettim hava kararmıştı bir kahve alıp bahçeye indim ve oturdum sadece yıldızları izliyordum sonra yanımdan bir ses geldi baktığımda Aris'ti onu fark etmemiştim

"Çok güzeller değil mi"

"Evet"

"Sana birşey söylemem gerek"

"Söyle"

"Sana bir takma isim bulmamız gerek benim aklımda bir fikir var beğenmezsen kendin seçersin"

"Ne var"

"Yıldız nasıl sence benimki de gece gecenin yıldızı gibi güzel olur"

"Tamam bana uyar"

Sonunda ben geldim artık düzenli bölüm gelicek yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayın öptüm 🦋