Joao Felix eye.
Duvarın kenarına çöktüm. Gözüm sadece kırmızı harflerle yazılmış o yazıdaydı.
Amelliyathane..
Boğazım düyümleniyordu. Ağlamak istiyordum ama ağlıyamıyordum.
Nedenini bilmiyordum ağlayamıyordum işte.
Sonra gözlerim ellerime düştü. Kan lekeleri.
Derin nefes alarak başımı arkaya yasladım. Gecenin 2 si kimi kaldıra bilirdim uykusundan acaba.
Elim titrek telefona gitdi şuan gerçekten yanlız kalamazdım burada.
Aklıma tek gelen kişi Pabloydu. Düşünmeden arama tuşuna bastım.
Umarım uyumamışsındır Pablo.
Sadece iki çalış direk telefonun açılmasıyla derin bi nefes aldım
-Joao? Bir sorunmu var sen bu saate aramazsın aramayı bırak uyanık bile olmamalısın
-Pablo...
______
-Joao!
İçeri koşarak gelen Pabloya baktım. Dizlerinin üzerine çökerek bana sarıldı.
Başım yorgunca omzuna düştü.
-Tamam sakin ol ee bak şey yapalım sana swet getirdim bunu giy ilk önce
Verdiği swete baktım. Hafifce tebbesüm etdim.
-Bu swet size geldiğimde istediğim ama senin vermediğin değilmi?
-çokta şey etme giysene oğllym sana baktıkca üşüyorum
Üzerimi giydiğim gibi ayağa kalktı ve elini uzatdı.
-Hadi kalk bir az hava alalım
Başımı salladım.
-Hayır Pablo ben burdan ayrılamam onu terk etdiğimi düşünür olmaz
Tek dizini kırarak yanıma oturdu
-Feliz böyle düşünmesi için ayık neyse boş ver tamam oturalım
Yüzüne baktığımda gülümsemeye çalıştı.
-O yaşıyacak Gavira, yaşamak zorunda yani yaşamalı yaşaması lazım
İşte kopuş, dedi iç sesim gözümden yaşlar işte o an döküldü.
Çünki Pablonun umutsuz bakan gözlerine karşı dayanamamıştım.
Birinde umutsuzluk görmek tüm umudunuzu yıka bilirdi.
Hiç kuşkusuz hemde.
Öyle bir yıkardıkı umdunuzu inşa etmesi nerdeyse imkansıza bedel olurdu.
Elini omzuma atmış destek olmaya çalışmıştı.
Pabloyu aslında bu yüzden seviyordum. Acıları,gerçeklerri söylemekten çekinmezdi.
Antremanda bir şeyi yanlışmı yaptın anında söylerdi.
Bu yüzden belki agresivmiş gibi gelirdi insana.
Ama bu sefer gerçeği söylemesi çok canımı yakmıştı.
Belkide yakmamıştı sadece patlamak için hazır olan lava ateş atmıştı.
Hastahenin o köşesinde saatlerce sesizce ona yaslanarak oturmuştum
Çıldırmak üzereydim ne giren vardı nede çıkan. Her geçen saate umudumu kalbimden söküp alıyormuş gibi hiss ediyordum.
Patron denilen o şerefsiz yaklanmıştı tabikide.
Şuan nezaretahnede saklanıyordu. Çünki şuanki tek odak Kaylaydı.
Gözlerimi kapatdım.
Bücür beni duyuyormusun? Duyuyorsun biliyorum.
Sadece uyuyorsun içerde. O acını seninle hiss ediyorum.
Ama pes etmek yok bücür bak söz uyan en ufak istediğini yapmazsam al o silahı daya gövsüme.
Zaten şuan gövsüme bir silah dayalı. Sen sana bir şey olursa o silah seni öldürmüş olmuycak Kayla.
Bunu biliyorsun değilmi bebeğim nur yüzlüm.
Yemin ederim o adam her gün ölücek sana kıydığı için.
Biliyormusun o kadar kendimi suçlu hiss ediyorum ki,..
O silahın sana tutulması gözümün önünde 3 el ateş edilmesi.
Sonra kucağıma aldığımda atdığın o cığlık.
Elllerim kulaklarıma gitdi. Anlık şekilde sağ kulağımda Kaylanın haykırışı diğer kulağımdaysa o ateş sesi geldi.
-Joao
Dedi Pablo sadece 3saniye kendime geldim. O sesler yoktu fakat sanki her an gelicekmiş gibi hiss ediyordum.
-tamam tamam
Dediim sadece iyiyim diyemezdim. Ben iyi olucaktım.
Tek parça sağ salim sevgilim çıktığında iyi olucaktım.
Ya çıkmazsa?
Düşünmesi bile mideme bulantı vermişti. Yanımıza gelen simaya baktım.
Pedri? Pabloya baktım.
-Bakma öyle ikimizede adam akıllı birisi lazımdı hem baksana saat sabah 9 olmuş
9 mu? Kayla 6 saatdir içerdemiydi.??
-Dostum
Pedri bana sarılmıştı. Bende ona sarıldığımda amelliyathanenin kapısı açıldığında direk ayaklandık.
Doktora baktım.
-Kaylanın yakınlarımısınıdz?
-Erkek arkadaşıyım
-Şuanlık tam bir şey söyliyemem malesef, kurşun içerde derin yara açmış hasar var içerde 2 tane kurşunu çıkardık fakat 3 cüsü baya kötü yere isabetlemiş eyer ameliyyatı devam etdirsek Kayla dayanamazdı fazlasıyla
-Amelliyatdayken 2 kere kalbi durdu, üçüncü keere durarsa geri döndüre bilirmiyiz bilmiyorum, şuanlık yoğun bakıma alıcak dinlenmesi gerekiyor 2 gün sonra yeniden amelliyata alıcaz
-Kurşunu çıkarıcaz ama dediğim gibi hasar büyük içerde uyandığinda bile o acıyı fazlasıyla hiss edicek
-ama geçmiyecek diye bir şey demiyorum bakın her şey bu saatden sonra Kaylaya kalıyor eyer gerçekten güçlü kızsa hayata tutunmyı başarırır
-Geçmis olsun
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Joao Felix (Bücür)
Romance-Sana yaşlı demekte haklıymışım Gür kahkaha atmıştı öyle sesli gülmüşdüki yoldan geçenler dönüp bakmıştı,fakat başında şapka gözünde gözlük olduğu için sanırım onu tanıyamamışlardı. -Gerçektende uslanmazmışsın bücür
