Yine uyanmıştı,yine aklında onunla uyandı:)
O kalbi ve aklındayken uyandığı kaçıncı sabahtı...Düşünemedi.Ona olan özlemiyle uyandığı bi sabah daha,kalktı yatagından.Uyanmak zorundaydı,onu unutmak zorundaydı. Hergün canı yanamazdı,hergün aglayamazdı. O hayatına devam ediyordu en acısı da baskasıyla devam ediyordu:)
Demek'ki zamanında çok sevdiği, görmek için kapısında saatlerce beklediği, dışardan kopardığı bir çiçegi bile heyecanla verdiği o kızı unutmuştu.O kız unutmamıştı ki canının parçasını, lavinyasını unutmamıştı.Nasıl unutsun ki o öpücüğün baş döndürücü etkisini, onun bi bakışıyla kalbinin o tatlı heyecanını:))
Bir gün unutursa ihanet ederdi ona ama o çok kez ihanet etmişti...Onun gibi olamazdı aklında o varken başkasına sarılamazdı,öpem ezdi, aklında o varken onu hayal ederek başkasına bakamazdı.O istediği kadar ihanet etsin,lavinyası ona kıyamazdı.
