Κάθομαι κάτω και αρχιζω να τρώω την τυρόπιτά μου.
Βλέπω τον γιώργο να πλησιάζει στο τραπέζι με τους φίλους του και αυτομάτως γυρίζω την πλάτη μου
Ακούω τα βήματα να πλησιάζουν, αλλά δεν δίνω σημασία
Γιώργος: μελίνα, μελίνα έλα λίγο, θέλω να μιλήσουμε
Μελίνα: ακούτε κάτι
Λέω στα παιδιά και κάνω ένα σαιντ άι,
Δεν λέω κάτι άλλο και συνεχίζω να μιλάω με τους άλλους.
Γιώργος: μελίνα θέλω να μιλήσουμε , λέει
Και με τραβάει από το χέρι με αποτέλεσμα να σηκωθώ
Μελίνα: με πονάς
Λέω καθώς τραβάω το χέρι μου, και βλέπω την κοκκινίλα που μου άφησε
Γιώργος: συγνώμη
Λέει, και σκύβει το κεφάλι
Αχχ είναι τόσο ωραίοςς
Δεν μπορώ λιώνωω
Προχωράμε λίγο να πάμε σε ένα σημείο που θα είμαστε μόνοι μας, φτάνουμε στο πίσω μέρος του σχολείου
Μελίνα: πες μου τι θες
Γιώργος: συγνώμη, για χθες εννοώ
Τον κοιτάω αλλά δεν λέω κάτι
Γιώργος: μελίναα, μελινάκιι
Έλα ρε μελινάκιι, πες κάτι, δεν μπορώ να με κοιτάς χωρίς να λες κάτι
Μελίνα: συγχωρεμένος
Λέω και πάω να φύγω, αλλά με τραβάει από το χέρι
Γιώργος: τι έτσιι
Λέει και με φέρνει κοντά του, τραβόντας με από την μέση
Μελίνα: σαν πολύ θάρρος δεν παίρνεις,;;
Γιώργος: εγώ δεν σε φίλησα,
Μελίνα: ναι έχεις ένα δίκιο αλλά ήταν στο μάγουλο και ήταν φιλικό
Γιώργος: ναι σωστά
Μελίνα: τέλος πάντων, τα μαθήματα συνεχίζονται, σήμερα στις 2:30 σπίτι μου, θα λείπουν οι γονείς μου
Λέω καθώς του κλείνω το μάτι, και φεύγω προς τα μέσα και το μόνο που ακούω είναι ένα γέλιο
Πάω μέσα κάθομαι στο τραπέζι και δεν λέω τίποτα, συνεχίζω, να τρώω την τυρόπιτά μου, μέχρι που χτύπησε το κουδούνι, μπαίνω στην τάξη παίρνω απουσίες
Γιώργος...
Μάλιστα που είναι πάλι αυτός
Τέλος πάντων
Έχουμε αγγλικά
Άλλη μια βαρετή ώρα
Τελειώνει και αυτό και έχουμε γυμναστική
