ناتالى بعد ما اطمنت على جااستن سبتله رساالة مكتوب فيها
(جااستن انا اسفة انى السبب فى وجودك المستشفى هنا بس لازم نخلص موضوع التهديد ده وبعد كدة كل وااحد يروح لحااله
ناتالى)
ناتالى رجعت البيت سمعت حد بينااديها بصووت عال جددا بيدل على الغضب
ستيف:natali
ناتالى:ايوة يا ستيف صووتك عالى كدة ليه
ستيف:شووفتك وانت راايحة عند الزفت الى اسموا جاااستين بيبر
ناتالى:ده كدب محصلش وايه دليل
ستيف:الجراايد
ناتالى:اكيد وااحدة تانية شبهى
وستيف وبكل قووته ضربها بالقلم ومن كتر قووة القلم الى ضربها لناتالى بعصبية سمعت البيت كله
ناتالى كانت بتحااول تقوم من على الارض وبكل جبروته شدها من شعرها وجرجرها على الارض وكلعها فوقفى اوضة نورها خاافت جددا ورماها جوة الاوضة وحبسها وقال لحرس بتوعه
ستيف:مش عااوز حد يديها نقطة مااية ولا حتى اكل غير لما تقول انا بكره جاااستن
ناتالى معرفتش تقووم من كتر الضربة بس بصت للسما الى ملياانة نجووم وقالت
ناتالى:انا كنت فااكرة انى بعااقبك لكن اتضح انى بعااقب نفسى انا استااهل انا مش هكرهك مهما حصل بس لازم تكون مسمحنى يا احلى انسان فى الدنياا
ناتالى سكتت شووية ما "فى شباك مفتووح ممكن انط منه لكن الدور عاالى انا ممكن اجيب لحااف السرير مع لحااف تانى واشبكهم فى بعض "
وفعلا ناتالى عملت كدة ونزلت بس لقيت حرراس على البوابة قاامت نطت من سور الفلة وهربت
فى مكان تاانى
ستيف:برافور عليك مستر جون كمية السموم الى كانت فى الحقنة الى اديتها لجااستن ده سبب عجزه دلوووقتى واهوا مرمي فى المستشفى زى الكلب
مستر جون:ده كله بفضل تعليماااتك يا $$Bo
ستيف:بس عاوز اعرف معلومات اكتر عنه
مستر جون:اخنا ممكن نسأل مراتك
ستيف:انا مرااى مش عاارفة اى حاااجة عنوا غير اغانية بس
مستر جون:لا مش مرااتك بيلبر يبقى خلاص
ستيف وانا حابسها فى البيت
ومن الناحية التاانية
ناتالى فضلت تجرى ومكنش يهمها غير حاااجة واااحدة انها تلحق جاااستن و مكنتش عااارفة الى كان بيدبروا ستيف من قتل جاااستن
ناتالى وصلت المستشفى وسألت الدكتور
ناتالى :جاااستن اغمى عليه بسبب حاالة نفسية
الدكتور:لا ده اغمى عليه بسبب كمية سموم دخلتله جوه
ناتالى:طيب الاصاابة كانت فيين
الدكتور:فى ضهره
ناتالى:يبقى ده من فعل فااعل بس لازم امن نفسى علشان ستيف
وفجأة جاااستن رمش بعينه علشان مان بيحااول يفتح عينيه
ناتالى مكنتش تعرف ان جاااستن فتح عينه جااستن بيناادى بصوت ضعييف
جااستن:نن نناتالى
ناتالى:نعم ايه ايه ده جاااستن ل لسة عاايش مش قااادرة اصدق عينى
جااستن كان بيتفحص ناتالى و سأل
جاااستن:مين الى عمل فييكى كدة
ناتالى:هو ده وقته المهم انك بخير
جااستن:متتهربيش من السؤال قوولى مين الى عمل فيكى كدة
ناتالى عيطت وقالت
ناتالى:ستيف
جاااستن:ليه
ناتالى:كل ده علشان بروح اطمن عليك فى المستشفى
جاااستن:انت كنت بتزورينى
ناتالى:اه
جااستن:بس انت متجوزة دلووقتى
ناتالى :انا هطلق منه انا مش عاااوزة اعيش معاااه انا عوزاك انت علشان كنت بحلم بيك من زماان
الشاابتر فصير بس المرة الجااية عيبقى فى احسن من كدة
أنت تقرأ
The path of hope
Teen Fictionانا ناتالى بنت عادية عندها 17 سنة بيلبر وكنت اتمنى انى اشوف جاااستن وعندى الامل غير ان كتير من الناااس قالولى انك مش هتشوفى جاااستن ده حلم لكن علشان الامل كان اقوى من الصعابات والعقابات الى مريت بيها لكن قدرت اشوفه و بعد ما شفته بقينا اصحااب وحبايب...
