hayallerim vardı

O bu sene kazanamamış.Üzülmüştüm ve bunu dile getirdiğimde hayır üzülme dedi.Zaten biliyodum dedi.Senin konu ne olacak ne yapmayı düşünüyorsun dedi.Ailem izin vermiyor bende kaçarım istersen sende gel zaten büyükşehir kolaylıkla iş buluruz çocuk bakarız belki ünlü bile oluruz bakarsın hem senin sesinde güzel dediğimde Seda güldü olur mu ki parayı ne yapmaz dedi.Zaten sen biriktirmiyor muydun benimde biraz var zaten iş de buluruz kızım bütün ünlüleri görürüz dediğimde ikna olmuştu.Ne zaman yolculuk dediğinde çok mutlu olmuştum hem istediğim okul konservatuar okuyacaktım hem de yanımda arkadaşım olacaktı.O zaman yarın gece gidiyoruz ne ile gidelim diyemeden otobüs olsun şimdi ben uçaktan korkarım hem de uçak pahalıdır dedi bende kabul ettim.Eve gidip hiçbir şey olmamış gibi davrandım hatta babacım sen haklıydın kız başıma İstanbullarda ne işim var burada kalıp size yardım da ederim dedim babam gülmüştü belki ilk defa bile diyebilirim babam çok katıdır.Bizim evde neredeyse şaka bile yapılmaz. Ertesi gün olmuştu hava kararıyordu bende iyice heyecanlanıyordum.akşam saat 9 gibi hepimiz yatmıştık biz saat 10 da sedayla buluşup kaçacaktık ve saat 10 du.Gidip kardeşlerimle vedalaştım tabi onlar uyuyordu ama olsun annem ve babamın odasınada gittim ve gözyaşları içinde evden ayrıldım.Seda bu halimi görünce istersen vazgeç melinda bu kadar zor gelecekse derken hayır ölmek var dönmek yok dedim.Ve son kez evimle kasabamla vedalaşıp yola koyulduk.İstanbul biz geliyoruz.