Ufukta onlarca gemi var sevgili...
Hiçbirinin güvertesinde rüzgarın savurduğu güneş zerreleri göremiyorum.
Hiçbirinin güvertesinde Ay'ın parıltıları da yok.
Hiçbirinde papatyalar açmıyor.
Sen yokken günler, geçip giden demir yığınları gibi sıkıcı...
Hiçbirinde rüzgar saçlarını savurmuyor ,
Hiçbirinde gözlerinin parıltıları görünmüyor.
Ve hiçbirinde gülücüklerin papatyalar saçmıyor etrafa.
Hiçbir gemi , hiçbir gün seni bana getirmiyor.
Ufuk hep umut olmuştur bana , sen gelmesende izlerim.
Seni getirme ihtimali için yeni günlere tahammülüm var...
Sen gelmesende bana , gelmeyişinin güzellikleri bile beni sana aşık ediyor...
