NANA POV
"Please follow the instructions your mother has instructed Miss.". Hindi na ako nakinig ni Rocco. Hanggang sa nakarating na kami sa paaralan.
"I will pick you up around 5 pm. Please enjoy your first day of school." I just smiled at him noon lumabas ako sa kotse. The school is a Catholic school.
Bakit sa isang catholic school pa.
This is my last year sa High School kaya naman, I'll be living the best time. Kapag papasok na ako sa college alam ko na wala na akong time na mag enjoy..
That thought scare the hell out of me..
"Excuse me." Lumingon ako at may nakita akong lalaki. "Are you new here? Do you want me to show you around?"
"No, thank you." I just said and left the man. Alam ko na kung saan ako pupunta.
Pumunta na ako sa room. Maraming tao ang nakatingin sa akin habang naglalakad ako, and it made me a little bit uncomfortable.
Noong nakarating na ako sa room bigla silang nagtinginan sa akin. Hindi ko nalang sila pinansin at umupo na ako sa vacant na upoan. Before I knew it, marami ng silang nakapalibot at sa akin at marami na silang tinatanong.
Hindi ko alam ganito pala ang magiging kinalabasan, edi sana hindi naman ako pumayag na lumipat dito.
Dahil sa tao na lumapit sa akin, biglang umingay ang kapaligiran. Ayaw ko pa naman sa maiingay na lugar dahil madali akong maiirita.
"Umalis nga kayong lahat." Sabi naman ng babae na katabi ko at napaalis niya talaga silang lahat.
"Paano mo nagawa yun?" Tanong ko.
"Kapag ikaw ang President. Madali lang." Hambog na sabi niya.
"Call me Nana." I said.
"Jas, sabay ka ng kumain sa amin ng lunch. I will introduce you to some of my friends." Aniya niya.
When I think about it, kapag hindi ako sasama sa kanya wala akong magiging kaibigan for a year.
I may not like loud noises, but I am a person na hindi mabubuhay kapag hindi ko mabubuka ang bibig ko.
"Sure."
She is true with her words. Pinakilala nga niya ako sa mga friends niya, and they are from different sections. Masaya naman silang kausap, ang iba nakipagbiruan pa nga sa akin. After lunch, pumunta na kami sa room.
Ang sabi ni Jas 1:30 pa magsisimula ang class. Around 12:40 pa naman, napa-aga lang kami but ang sabi ni Jas around this time walang masyadong tao sa room kaya naman nakakapagpahinga pa kami.
I like that idea kaya sumama na ako sa kanya pabalik sa room. A little quiet is not a bad idea.
Pumasok na kami sa room, totoo ang sinabi niya lima lang na tao ang nandito room.
Namalayan ko na may natutulog sa upoan ko.
Nilapitan naman ni Jas yong nakatulog sa upoan ko. Bigla niya atong sinampal ang ulo.
"Ano ba!" Sigaw nito. Napatingin ito kay Jas. Noong nakita ko na ang mukha niya para siyang isang Japanese actor siya.
"May nakaupo na jan, don kana sa upoan mo sa likod." Aniya ni Jas. Mukhang hindi naman sang-ayon ang lalaki at tumayo ito, tinaasan pa niya ng kilay si Jas.
"At sino naman yung tao na makapal ang mukha at inangkin itong upoan ko?"
Tanong niya.
"Excuse me, akala ko kasi vacant yan. I can switch a seat with you if you like." Sambit ko sa kanya.
Hindi ko naman ito kasalanan kasi wala namang sinabi si Miss na may nakaupo pala dito. Tinignan ko siya at hindi pa rin nawala ang pag-tingin niya sa akin. Galit talaga siya sa akin
Kinuha ko yung bag ko.
"Saan ka pupunta?" Tanong ni Jas.
"Sa likod." pumunta na ako sa likod. Magpapa-alam nalang ako mamaya kay Miss na lumipat ako ng upoan.
Nilagay ko yung bag ko. Umupo na ako at bigla naman lumipat yung lalaki na umupo sa upoan ko.
"Akin yan." Sabay turo sa upoan na inuupoan ko.
"Akala ko yung upoan mo yun-" naramdaman ko yung irita ng mukha niya. Tumayo naman ako at siya na yong umupo. Kinuha ko na ang bag ko at bumalik sa upoan na katabi si Jas.
"Wag mo na siyang pansinin, may defect yan sa utak." Aniya ni Jas at natawa naman ako sa sinabi niya.
Nagsimula na ang afternoon session namin at nakaramdam tuloy ako ng masamang pagtingin galing sa likod. Kapag lumingon naman ako bigla itong nawawala. Hindi ko alam kung guni-guni ko yun.
Wala namang na-balita na pinatay dahil pinalipat siya ng upoan diba?
Natapos nalang ang afternoon session at uwian na.
I sighed.
"Anong meron? Hindi mo ba nagustohan ang first day mo?" Tanong ni Jas sa akin.
"No! I really like it, Ikaw ang naging unang kaibigan ko dito." Nag smile lang siya sa akin at bigla niya akong niyakap ng mahigpit.
Pagkatapos binitawan niya ang yakap.
Bigla namang dumating ang lalaki kanina.
"Sabay na tayo." Sabi nito kay Jas. Tinignan naman ni Jas yung relo niya at nanlaki lang ang mata nito dahil sa oras.
"It's already this late." Nagmamadali si Jas ipasok ang mga gamit nito sa bag niya. "Hindi kita masasabayan sa pag-uwi Nana."
"Okay lang, may kukuha naman sa akin." After assuring her, everything will be fine umalis na siya kasama ang lalaki.
Pumunta na ako sa parking lot.
Later on, dumating na si Rocco. Pumasok na ako sa loob ng kotse at umalis na ito
"Kumusta first day mo?" Tanong nito.
Nakatingin lang ako sa labas. "Masaya naman." Sabi ko ko at natuklasan ko na naglalakad si Jas kasama si Yuki.
"Did you enjoy this school?" Tanong ni Rocco.
I thought about it for a minute. May maganda namang ngyari pero-
The ambience is weird.
"Yeah." Sagot ko kay Rocco.
Mabait naman si Jas pero ang ibang ka-klase ko, not so much. Maraming lalaki ang tinititigan ako ng malaswa.
I don't like it here, gusto ko ng bumalik sa dati ko na school.
"Rocco."
"Yes?"
"Wala bang sinabi si Daddy about sa ibang gamit ko?" Tanong ko kay Rocco.
"Hindi pa tumawag ang Daddy mo sa akin Miss, about sa gamit mo i-checked the tracking number, and it is already out of delivery"
So.. hindi pa tumawag si Daddy.
"Gusto ko ng umuwi." I said to myself. Hindi naman siguro masama ang ginawa ko para maparusahan ako ng ganito?
