Eylül tesettürlü bir kızdı ve içi elmas gibiydi zaten değerli olan şeyler yani elmaslar hep kadife kutularda saklanırdı çünkü elmaslar süstü kömürler ise yanmak içindi güzel ahlakı yanında pek çatlak bir Kişiliğe de vardı altın sarısı Saçları beline kadar uzanıyor uçları hafif lüleleşiyordu makyajdan hiç hoşlanmazdı çünkü bilirdi ki Cenab-ı Hakk insanı nasıl yaratmışsa öyle güzeldi gözleri elaydı ne renk örtü taksa o renge dönüyordu ve bu onu çok Eşsiz gösteriyordu tek dostuyla lise den arkadaşıyla İzmite gelmişti okula yakın bir yerde ev tutmuşlardı üniversite 1 öğrencisiydi annesi vefat ettiğinden beri babasıyla beraber tek kalmışlardı ama Allah'a olan inancı onu isyandan alı koymuştu.Ayşem,Eylül'ün en yakın dostuydu Eylül gibi çok iyi yetiştirilmiş bir kızdı Okul sezonu gelmişti. Eylül okulu sevmeyen birisi değildi ilgisi olduğuda söylenemezdi. okula doğru yürümeye başladılar güzel bir hava vardı gökyüzünde ise bulutlar adeta bir resim gibi yaradandaki kudreti sergiliyorlardı. Eylül Ayşemin aksine hiç Heyecanlı değildi hatta hiç birşey hissetmiyor her mavi gördüğünde Kaan'ı hatırlıyordu ne kadar unutmaya Çalışsada kalbi aklına set çekiyordu bu Düşünceler kafasını ciddi yoruyor başını ağırtıyordu kendini düşünmekten alamazken kendini yerde buldu Gözlerini korkudan kapatmış olacaktıki açtığında okula gelmiş olduklarını gördü kiminle çarpıştığına bakmak için kafasını kaldırdığında tekrar okyanus gözlerde boğulmuştu ki onun cankurtaranı Ayşem oldu
-Eylül iyi misin ?
Eylül irkildi ve ayşeme baktı.
-hayır bir şeyim yok iyiyim
O Sırada Kaan
-sanırım çarpıştıkça seninle ilgili Şeyler Öğreneceğim Eylül hanım (!)
Dedi Baskın bir tavırla sanırım ismini daha önce söylememiş olması hiç hoşuna gitmemişti.eylül ;
-ne işin var burda
Dedi Kaan ;
-burada okuyorum üniversite 1 öğrencisiyim güzel sanatlar Fakültesi'nde resim bölümündeyim daha sayımım mı hanfendi merak ettiğiniz başka Şeyler varmı (!)
Dedi ve gülümsedi gülümseyince gamzeleri ortaya çıkıyordu. Eylül aynı bölümde okumalarını şokunu atlatamadan okula doğru yürümeye başladı Kaan orda Öylece kaldı Ayşem ise olayı anlayamadan Eylül'ün peşinden yürü koridora kadar geldiklerinde Eylül'ü kolundan tutarak kendine doğru çevirdi
-Eylül kendine gel ne oldu benzin solmuş iyi misin ?
-Evet iyiyim neden iyi olmayayım kuzu
Dedi sadece rol yapıyor şaşkınlığını gizlemeye çalışıyordu bu kaderin bir oyunu olmalıydı.
-Eylül iyi değilsin
Düşmenin etkisi olacak ki Eylül'ün başı dönmeye başlamıştı.ve olan oldu Eylül daha fazla ağırlaşan kalbini taşıyamadı ve yere yığıldı.
-Eylül Eylül uyan !
Ayşem çok korkmuştu sadece elinden gelen yerde yatan dostuna bakmak onu uyandırmaya çalışmaktı o sıra okulda ki insanlar Toplandılar ve soru yağmuru başlamıştıki Ayşem kalabalığı yararak gelen birisini gördü evet Kaan'dı. Kaan uzun boylu açık Kumral Saçlı derin ve mavi gözlüydü yanağındaki Gamze bütün dikkati celbediyordu. Eylül'ü kucağına Alıp. Ayşem'e göz işaretiyle gel dedi.yavaşça Eylül'ü kucağından bırakırken Eylül mırıldandı baygın olduğu için istemsizce Kaan'ın kolunu tuttu Kaan sedyeye Eylül'ü yatırdıktan sonra elini kolundan çekti ve ellerinin arasına Aldı sonra hızlıca elini çekti ve Ayşem'e döndü
-aç falan mıydı neden bayıldı
-bende anlamadım sanırım tansiyonu düştü Sağolun yardım ettiniz ama Eylül Uyandığında sizi görürse çok utanır
-tamam o zaman ben gidiyorum bir şey olursa ararsınız numaramı veriyim
-tamam bir dakika
Ayşem telefonunu uzun süre aradı ama geç de olsa evde unuttuğunu fark etti
-ben Eylül'ün telefonuna kaydedeyim benim ki evde kalmış buradan sizi ararım
-peki görülürüz
Dedi ve odadan çıktı şimdi Ayşem Eylül'ün uyanmasını bekleyecekti kısa bir zaman sonra Eylül uyandı
-Ayşem ne oldu bana
-iyisin kuzum sadece bayıldın biraz dinlen hemen kalkma
Eylül sonunda kendine gelmişti Yavaşça ayağa kalktı ve ayakkabılarını giydi çantasını taktıktan sonra Ayşemle odadan çıktılar
-Görüşürüz Ayşem
Dedi Eylül ve vedalaşıp sınıflarına doğru yöneldiler Eylül sınıfın önüne geldiğinde biraz soluklandı
kapıyı çaldı ve içeriye girdi
-Hoşgeldin bayılmışsın daha iyi misin
?
Dedi sınıftaki hoca
-Evet teşekkür ederim
-boş bir yere otur bakalım
Eylül Sınıfa göz gezdirdi tek bir yer boştu ve Sırada oturan Kaan'dı gerçekten bu tesadüfü aşmıştı Yavaşça ilerledi ve
-oturabilirmiyim
Dedi okyanus gözlere dalmamamak için ellerine kilitlenmişti
-tabii
Sesini duyunca oturdu
Ders bir türlü bitmemişti utancından bütün Vücudu gerilmişti bir an önce dışarı çıkmak ve nefes almak istiyordu
Tam o Sırada zil çaldı tam kalkacaktı ki Kaan kolundan tuttu
-iyimisin ?
-evet Sağolun
Konuşmuyorlardı sadece birbirlerinin Gözlerine bakıyorlardı uzun bir süre geçtikten sonra
-kolum
Dedi ve istemsiz gülümsemesi gamzesini ortaya çıkarttı
- ha evet kusura bakma
Dedi ve kolunu Bıraktı
İkisinin kalbi artık kendi bildiğini okuyordu...
