ဖူဝင်းကိုပွန်ပြန်မလာခင်ပဲမြို့ကိုကျောင်းတက်ဖို့လွှက်ကြသည်
Phu pov,ကိုကိုကျွန်တော်ပြန်လာခဲ့မယ်စောင့်နေနော်
ဖူဝင်းလဲမြို့မာကျောင်းတက်ပီးတပက်အကြာပွန်ကရွာကိုပြန်လာတယ်
P,ပေါက်စရေကိုပြန်လာပီ
သူကြီး၊အော်ပွန်ငါမင်းကိုပြောဖို့မေ့နေတာမင်းညီကမြို့မှာကျောင်းသွားတက်တယ်ကွ
P,ဗျာဟုက်လား
P pov,ပေါက်စရယ်ကိုယ်ကိုတောင်မနုက်ဆက်သွားဘူး
ဒီလိုနဲ့ပွန်လဲအိမ်ပြန်လာလိုက်သည်
ပွန်အမေ၊သားပြန်လာပီလား
P,ဟုက်အမေ
ပွန်အမေ၊သားပင်ပန်းရောပေါ့နားလိုက်အုံး
P,ဟုက်
ပွန်လဲအနားယူနေလိုက်သည်
P pov,ပေါက်စမင်းမြို့မာကျောင်းသွားတက်တာတစ်နှစ်ပြည့်ခံနီးပီနော်ကိုစီကိုစာလေးတစောင်တောင်မပို့ဘူးကိုပို့တဲ့စာတေကိုလဲမင်းအကြောင်းမပြန်ဘူးစာတေမရောက်လို့လားဟင်
ပွန်ဒီလိုတွေးရုတ်တရက်သူ့အမေအော်သံကြောင်ါသူအမြန်ပြေးသွားသည်
P,မေဘာဖစ်တာလဲမေအမေလုပ်ကြပါအုံးကျွန်တော်အမေခေါ်မရတော့လို့
သူကြီးလဲပွန်အော်သံကြားတော့အမြန်ဆေးဆရာပင့်ကာရောက်လာသည်
သူကြီး၊ပွန်ငါဆေးဆရာပင့်လာတယ်မင်းအမေကိုစစ်ခိုင်းရအောင်
ဆေးဆရာလဲပွန်အမေကိုစစ်ဆေးပေးနေသည်
ဆေးဆရာ၊စိက်မကောင်းပါဘူးလူနာကအသက်မရှိတော့ဘူး
P,ဗျာမဖစ်နိုင်တာအမေဘာမှမဖစ်ပါဘူး
ဆေးဆရာ၊လူနာအဆုက်ယောင်နေတာအချိန်မီမကုပေးနိုင်လို့လူနာအသက်မရှိတော့ပါဘူး
P,ဗျာမဖစ်နိုင်တာအမေမသေပါဘူးအမေအမေမသေပါဘူး
သူကြီး၊စိက်ရှော့ပါပွန်ရာမင်
ပွန်လဲသူ့အမေသေသွားစိက်အတော်ထိခိုက်နေသည်
P,သူကြီးကျွန်တော်ဒီအိမ်ကိုရောင်းချင်တယ်ကူညီပေးပါလား
YOU ARE READING
ခေါင်းရင်းအိမ်ကကလေးငယ်{A child from the head house}
Phiêu lưupondphuwin ficဒါလေးကမြန်မာရိုးရာပုံစံနဲ့ရေးမဲ့ficလေးပါနော်ကြိုက်ကြမယ်ထင်ပါတယ်အားပေးတဲ့ယောက်ချင်းစီတိုင်းကိုကျေးဇူးပါ