Nooit wist ik dat pijn,
Pijn die altijd blijft,
Nooit weg is en nooit wijkt,
Abnormaal en niet gewoon,
Maar zo lang onbewust,
In mij heeft gewoond.
Nu weet ik niet meer anders
Dan dat ik het bestrijd.
Alleen moeilijker dan ooit
Leef ik nu met de tijd.
Zwaarder kan het zeker worden,
Maar voor mij is dit een grens:
Leven naar je pijn,
En niet meer naar wat je wenst.
Zoveel doelen te behalen,
Misschien nu anders dan verwacht.
Blijven strijden is zo moeilijk,
Ondergaan, dag en nacht.
