En büyük endişemin Jeon Jungkook tarafından fark edilmek olduğunu sanıyordum. Bu güzel kabus tarafından istenmenin çok daha kötü olduğunu bilmeden.
𝓡𝓲𝓷𝓪 𝓚𝓮𝓷𝓽 𝓬𝓮𝓿𝓲𝓻𝓲 𝓿𝓮 𝓾𝔂𝓪𝓻𝓵𝓪𝓶𝓪𝓼ı𝓭ı𝓻
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Run ,baby, run, run for your life"
★
Burada ne işim vardı benim?
Kalbimin en derin köşesinde cevabı biliyorum. O kadar iyi biliyorum ki, o lanet mesajı aldığım anda boğazımdan aşağı süzülüp kemiklerime yapışan mide bulantısını hâlâ tadabiliyorum.
Çoktan görmezden gelmem, silmem ve sonra da numarayı engellemem gereken bir mesaj.
Karar verme sürecime müdahale edecek kadar ağırlık vermeyi bırakın, bir bakışla bile atmamam gereken bir mesaj.
Ama baktım.
İşte bu yüzden buradayım.
Geldim.
Ve şimdi, kendimi geri dönüşü olmayan bir duruma soktum.
Seçimlerle aram hiçbir zaman iyi olmadı. Onlarla asla övünmem. Onları umursamam. Bana bir seçenek sunulmamasını tercih ederim.
Mesaj bir zorunluluktu ya da daha doğru bir ifadeyle, benimle ilgiliydi.
Bana bir seçenek sunulmamıştı ve kesinlikle kaçabileceğim bir durum da değildi.
Burada olmamın nedeni, hayatın ne olduğunu öğrenmeye başladığımdan beri sırtım da taşıdığım sorumluluk duygumdan kaynaklanıyordu.
Büyük bir malikânedeydim.Diğer öğrenciler iki yanımda durmuş, paralel sıralar oluşturmuş ve yüz hatlarını örten beyaz tavşan maskeleri takmışlardı.
Hepimiz eski görünümlü taş duvarları ve en sağda eski bir kulesi olan üç katlı devasa bir malikâneye bakıyorduk.
Kımıldamadan durdukça nefes alış verişim daha da dengesizleşiyordu.
Aldığım ve verdiğim nefesler hızlı, kırık bir ritimle akıyor, plastik üzerinde yoğuşma oluşturuyor ve beni kendi havamı solumaya zorluyordu.
Tik.
Ses kısık ama ölümcül bir çarpışma gibi beynime çarptı. Ağzım tükürükle dolmaya başladı ve midemi yatışmaya zorlayarak onu yuttum.
Tik.
Elimi kaldırdım, maskemi çekmek üzereydim. Bazen keşke en yakın duvara çarpıp her şeyin dökülüp parçalanmasını izleyebilsem diyorum. Bir kez ve herkes için.
Tik.
Parmaklarım havada kıvrıldı, ama hemen sonra elimi indirdim ve yanımda gevşek duracak şekilde bıraktım.
