Λιόντες κι αετοί

Επεισόδιο 4ο

ΣΚΗΝΗ 1Η

ΕΣ., ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ ΒΕΝΙΕΡΗΔΩΝ/ΚΑΤΩΙ - ΜΕΡΑ

Ο Μύρος κρατάει το χέρι της Σεσίλιας, έχοντας βγάλει τη μάσκα του. Η Σεσίλια, μόλις τον αναγνωρίζει, τα δάχτυλά της χαλαρώνουν τρέμοντας και τής πέφτει το μαχαίρι και τον κυττάζει με ορθάνοιχτα μάτια, ξέπνοη.

ΣΕΣΙΛΙΑ

Μύρο... Εσύ... είσαι... είσαι νεκρός...

ΜΥΡΟΣ

Δεν είμαι... Ψόματα σου 'πα, δεν πέθανα, ζω, είμαι επαέ, σιμά σου... Σιμά σου, Σεσιλιώ μου, αγάπη μου...

Ο Μύρος πλέκει το χέρι του με το χέρι της Σεσίλιας που κρατάει και με την άλλη του παλάμη αγγίζει τρυφερά στο μάγουλό της. Η Σεσίλια βγάζει ένα λυγμικό επιφώνημα, τα γόνατά της λυγίζουν και καταρρέει ασθμαίνοντας. Ο Μύρος την πιάνει στην αγκαλιά του και γονατίζει στο έδαφος κρατώντας την. Μόλις συνέρχεται, η Σεσίλια τον κυττάζει και τον ψηλαφεί άλαλη και δακρυσμένη, κι αμέσως πέφτει στην αγκαλιά του σιγοκλαίγοντας. Ο Μύρος τη σφιχταγκαλιάζει και χύνει επίσης βουβά συγκρατημένα δάκρυα, ενώ το πρόσωπό του συσπάται. Η Ελενιά ανοίγει λίγο την πόρτα του κατωγιού, τους βλέπει και σαστίζει.

ΣΚΗΝΗ 2Η

ΕΣ., ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ ΒΕΝΙΕΡΗΔΩΝ/ΣΑΛΑ - ΜΕΡΑ (CROSSCUT ΜΕ 1Η)

Η Φραντζέσκα και η Λουκρητία κεντούν. Ο Πέτρος έρχεται κοντά τους.

ΠΕΤΡΟΣ

Μπράβο η κόρη μου η προκομμένη, που σάζει τα προικιά τση! Κέντα τα γιατί θα σου χρειαστούν σύντομα...

ΛΟΥΚΡΗΤΙΑ

Τι εννοείς, πατέρα;

ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑ