ချမ်းသာသောမိန်းမပျိုသည် သူမ၏အိပ်မက်မိန်းကလေးဇာတ်ညွှန်းကို ဖျက်ဆီးခဲ့ခြင်း

Chapter -7

Chapter -7 သူမအသက်ကို ကယ်တင်နိုင်သည့် ဆေးကို ရှောင်းရှောင်း ၏မိခင်ထံ ပေးအပ်ခဲ့ခြင်း

လုချင်းမင် သည် ဘေးနားရှိ ကော်ဖီ စားပွဲငယ်လေးတွင် ထိုင်လိုက်သည်။  "သူဘာလို့ဒီလိုလုပ်တာလဲသိလား  အန်ကယ်ရှီက မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို မွေးစားထားတာကြောင့် သူမပျော်နေပြီး မနာလိုဖြစ်နေပါတယ်။”

သူ သက်ပြင်းချလိုက်တယ်။  "ပြောပါ သေတော့မယ့်လူက ဘာလို့ ဒီလောက်တောင် သေးသိမ်တာလဲ။  တစ်ယောက်ယောက်က သူမကိုယ်စား ဝတ်ပြုဆုတောင်းပြီး ရှီ မိသားစုကို ပျော်ရွှင်စေတာ မကောင်းဘူးလား။

သူစကားပြောနေရင်း ရုတ်တရက် အေးစက်သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

သူ မော့ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ဝမ်းကွဲရဲ့ နက်မှောင်တဲ့ မျက်လုံးတွေကို တွေ့လိုက်တဲ့အခါ သူ့ကျောရိုးကို နားမလည်နိုင်လောက်အောင် အေးစက်သွားသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။  "...  ဝမ်းကွဲ?"

"အိပ်ရာထပါ။  မင်း ထိုင်ခုံမှားထိုင်နေတာ။"  ခဏအကြာတွင် သူ၏ နက်မှောင်သော မျက်လုံးများသည် လုချင်းမင် မှ ငြိမ်သက်စွာ ထွက်ခွာသွားခဲ့သည်။

"ဟင်?  အိုး!”  လုချင်းမင် က သူ့ခေါင်းကို ကုတ်လိုက်ပြီး ဘေးနားမှာ ထိုင်ချဖို့ အမြန်ထလိုက်တယ်။

ဝမ်းကွဲရဲ့မျက်လုံးထဲမှာ လူသတ်တဲ့ အရိပ်အယောင်တွေ ရှိနေပြီထင်တယ်

ဝမ်းကွဲဆိုတာ ဘာကိုမှ ဂရုမစိုက်တဲ့သူဆိုတာ ထင်ရှားပါတယ်။  ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ လနန်းတော် မှ နတ်သမီးလေးလို အေးစက်နေတဲ့ Chang'e ကတောင် သူ့လောက် မအေးဘူး။

ထိုအချိန်တွင် ရှယ်ချန်း သည် သူ့လက်ထဲတွင် စာအုပ်ကို ကိုင်ကာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်။  လေသည် ရံဖန်ရံခါ တိုက်သည်နှင့် လူငယ်၏ အဝတ်များသည် လေထဲတွင် လွင့်ပျံလာသည်။

သူသည် မထူးခြားသော အမူအရာဖြင့် ခေါင်းကို အနည်းငယ် လှည့်လိုက်သည်။  "သူတစ်ပါးအကြောင်း မာန်မာနကြီးပြီး သူတို့အကြောင်း မကောင်းပြောနေတာ၊ ဒါ မင်းရဲ့ ကြီးပြင်းလာတာလား"

လုချင်းမင် အနည်းငယ် မှားသွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။  "ဘာမှမပြောတော့ဘူး!  ထို့အပြင် ယန်ရှီမှာလည်း မှန်ကန်မှု မရှိခဲ့ပေ။  သူမက သိမ်ငယ်လွန်းတယ်။  လူတိုင်းက သူ့ကို တိုတောင်းတဲ့ သရဲတစ္ဆေလို့ ခေါ်ကြတာ အံ့သြစရာမဟုတ်ပါဘူး…”