Lesbian love in a man's household~{Dutch} (#Wattys2015)

N I K K I

Hierboven zie je een foto Nikki (Cara Delevigne).
Veel leesplezier :)

Mijn ouders hadden het moeilijk. Toen ik ze vertelde over al het pesten op de middelbare school, maar vooral toen ik ze de reden vertelde. Ik val niet op jongens maar op meisjes. Dat waren de moeilijkste acht woorden die ik ooit tegen ze heb moeten zeggen. Die middag is mijn moeder met de directrice van de school gaan praten en is mijn vader de hele tijd bij me gebleven. We hebben gehuild, gelachen en geknuffeld.

Nu doen we dat weer, maar dit keer om een vrolijke reden. Ik ben toegelaten tot Juilliard in New York, om daar de studie klassieke muziek te volgen. Juilliard is gespecialiseerd in klassieke muziek en daar wil ik nóg beter worden in piano spelen. Mijn droom; de beste pianiste worden die deze wereld ooit gekend heeft. Ik weet nog hoe zenuwachtig ik was voor de auditie, maar zodra ik op de piano begon te spelen verdween al mijn stres en zenuwen en was het alleen nog maar de piano en ik. Mijn vingers dansten over de toetsen en ik ging er helemaal in op en het leek als vanzelf te gaan.
Aan het einde van mijn auditie boog ik voor de jury en bedankte ze voor de grote kans die ze me gegeven hadden. Een Nederlands meisje op Juilliard in New York.
We hebben net de brief gekregen en staan daarom nu ook zo hysterisch te lachen, knuffelen en te huilen van blijdschap. Ik ben weer een stapje dichterbij mijn droom verwezenlijken.
Mijn vader is de eerste die de grote knuffel kring verbreekt. 'Dit moeten we natuurlijk vieren. Ik zeg MacDonalds!' Lachend stemmen mijn moeder en ik ermee in. We pakken onze jassen, stappen de auto in en rijden richting de MacDonalds. Daar bestellen we ons eten en nemen het mee naar oma.
Oma is de belangrijkste persoon in heel mijn leven voor me. Nog belangrijker dan mijn vader of mijn moeder of alle andere familieleden. Zij heeft me gesteund in de moeilijke periode van vorig jaar. Ze is er altijd voor me geweest en nu nog steeds staat ze voor me klaar. Dag en nacht, zij is mijn beste vriendin. Oma was ook de eerste persoon die het wist van school en het lesbische gedoe enzo, maar goed genoeg verdrietig gedoe je moet altijd naar voren kijken en nooit naar achteren.
We komen bij oma's huis aan en meteen stap ik de auto uit en ren naar oma's huis, als een klein kind. Een kind dat nog maar net naar school gaat en nog geen idee heeft van hoe de wereld in elkaar zit. Even voel ik me ook dat kleine kind, wanneer ik mijn oma omhels. Ze stond al buiten op ons te wachten, omdat ze ons aan zag komen.
Tijdens het eten praten we over van alles en nog wat. Over hoe ik was als klein kind, hoe ik mijn eerste piano les vond, hoe ik voor het eerst vertelde hoe het allemaal nou echt in elkaar zat, hoe het was om voor de eerste keer naar de middelbare school te gaan en over mijn eerste piano woonkamer concert voor al mijn familie leden. Ik was toen zes jaar oud en had heel de familie erover geïnformeerd. Ik had kaartjes voor iedereen gemaakt en mijn piano stuk goed voorbereid. Vanaf die dag wist ik dat ik niks anders meer wilde dan piano spelen.
Na het eten rijden we weg van oma's huis, weer richting ons eigen huisje. We blijven nog laat op, om over Juilliard te praten en gaan dan uiteindelijk naar bed. Morgen zal ik een appartement gaan zoeken op internet in New York en zal ik beginnen met alles inpakken. Juilliard begint altijd vroeg met het nieuwe schooljaar en aankomende zaterdag wordt er al van me verwacht dat ik aanwezig ben. Dat betekent dat ik dus nog precies 2 dagen heb om alles te regelen, een beetje kort tijd I know maar dat komt doordat de post erg vertraagt was. Ik moest ruim een half jaar wachten op de brief! Er was iets misgegaan met ons adres, de post in New York én nog een keer de post in Nederland. Kortom een hoop gedoe dus.
Snel trek ik mijn pyjama aan, haal mijn make-up eraf en trek een hoop gekke bekken voor de spiegel tijdens het tandenpoetsen. Dan spring ik mijn bed in, lees nog even wat (ik ben een best wel grote boeken nerd) en ga uiteindelijk om twaalf uur slapen.

De volgende ochtend word ik wakker door een kier door mijn gordijnen. Ik stap mijn bed uit en loop richting de badkamer. Daar duurt het zo'n beetje een half uur om mijn haar een beetje te fatsoeneren. Uiteindelijk na ruim een uur mezelf dag klaar te hebben gemaakt, te hebben ontbeten met een broodje pindakaas en een appel, pak ik mijn laptop om te zoeken naar appartementen in New York. Bij een site genaamd www.Airbnb.com, vind ik een prachtige villa met een aanlokkelijke prijs. Ik moet er natuurlijk wel een baantje voor nemen, maar dat wilde ik sowieso al doen. Waarom zal ik niet in New York een beetje luxe kunnen verblijven? De villa is ook nog eens dicht bij Juilliard. Het is er maar 1 straat vandaan. Snel lees ik de advertentie door en bekijk ik de foto's van de villa, alles lijkt in orde. Ik laat de advertentie aan mijn ouders zien en ze stemmen ermee in, snel pak ik mijn telefoon en bel het nummer. Ik krijg vrijwel meteen een jongen aan de telefoon.

'Hallo met Hunter Ferrars.' Zegt de stem aan de andere kant van de lijn.
'Hallo met Nikki den Hollander. Ik bel in verband met de advertentie die u heeft geplaatst. Over de villa, ik ga over twee dagen namelijk naar New York voor zeker een jaar en ik vroeg me af of ik de villa misschien mocht huren.' Aan de andere kant van de lijn blijft het angstvallig stil. 'Hallo?' Vraag ik nog een keer onzeker door de telefoon. 'Ja sorry ik was weer in slaap gevallen. Jezus je belt wel achterlijk vroeg zeg, had je niet wat later kunnen bellen?' Mijn mond valt open van de onbeschoftheid van de jongen. Als ik met hem zou moeten samen leven zou ik dat geen dag volhouden, maar goed dat ik de villa dan voor mezelf heb. Ik recht mijn rug en praat door. 'Sorry als ik u wakker heb gebeld, maar ik heb dringend een appartement nodig en uw villa leek me wel geschikt. Ik heb de foto's bekeken en....' 'Ja, ja, ja. Bla, bla, bla. Ben je knap?' Verbaasd zwijg ik even. Wat is dat nou weer voor vraag? 'Wacht ik Google je wel even.' Ik hoor gekraak aan de andere kant van de lijn en dan getyp. Gaat hij me serieus Googelen om te kijken of ik knap ben? Als vanzelf bekijk ik mezelf in de spiegel in mijn slaapkamer. 'Nah je kan ermee door. Wanneer kom je naar New York dan regelen we de rest daar wel.' 'Bedoelt u dat....' 'Ja je hebt de villa gefeliciteerd mag ik dan nu weer gaan slapen?' 'Oh ja hoor. Uhm, slaap lekker dan?'

Verbaasd hang ik op. Ik heb de villa. Ik mag verblijven in een freaking villa in New York! Beter dan dit kan het niet worden. Snel pak ik mijn tas in en val dromerig op mijn bed. Mijn grootste droom komt over twee dagen uit en ik kan niet wachten. Het gaat fantastisch worden. New York here I come!