Semih
Artık yapamıyordum olmuyordu onu her görüşümde bakışlarımı kaçırmaktan yoruldum adımlarımı başka yöne çeviremiyordum eninde sonunda kendimi onun yanında buluyor bana heyecanlı heyecanlı bir konudan bahsedişini dinliyordum
Ne zaman böyle hissetmeye başladım ne zaman bana birşeyler anlatırken onun yüzüne dalıp gitmeye başladım ne zaman en ufak temasda kalbimin delicesine çarpamaya başladı bazen keşke milli takıma seçilmeseydim diyorum ama artık çok geçti...
Barış abinin uzaktaki sesini duyuyordum yine çok pozitif güne başlamıştı o her zaman insanlarla çok konuşur çok şakalaşırdı sosyal biriydi açıkcası ilk zamanlar benimle çok uğraşırdı tabi hala öyle ondan uzaklaşamıyordum bana her gelişinde içimdeki kötü his uçup gidiyor kendimi ona bırakıyordum
Bugün milli aranın ilk günüydü uzun zaman olmuştu biraz onu özlemiş olabilirim kendimi kandırıyorum deli gibi özledim ilk geldiğimde ayaklarım geri geri gidiyordu milli ara gelince artık değişmişti
Ben uzaklara dalmış bir şekilde düşünürken omuzumu dürten kişiye baktım emirhan abiydi
"Olum hadi bir saattir seni çağıyorum hoca kızıcak."
Seslenişiyle kenardaki bankta put gibi kaldığımı fark ettim ayakkabımı bağlamayı çoktan bitirmiştim sadece hazır değildim
"Tamam abicim geldim ya sanki montellanında çok umrunda" dedim bıkkın bir ifadeyle güneş gözüme giriyordu emirhan abinin bedenine saklandım daha iyi görebilmek için tam o sırada onunla göz göze geldim emirhan abi birşeyler diyordu ama ben çoktan algılarımı kapatmıştım kenanla beraber top paslaşıyorlardı bakışlarımı kaçırıp emirhan abiye odaklandım büyük ihtimalle gelmemi bekliyordu yanına e artık burada duramazdım emirhan abi uzaklaşınca onun arkasında bende ilerledim.
İlerleyip barış abi kenan arda üçlüsünün yanına yaklaşınca tabikide ilk adımı o attı.
"Uzun zaman oldu sarışın" Sarışınmı dedi o bana kolunu omzuma atıp saçımı karıştırmaya başladı hemen kendime gelip
"Ya evet çok özlemişsinizdir tabi" şakalaşarak cevap verdim birde kafamda sarışın kelimesini atmaya çalışıyordum eli hala omuzumdayken
"Özledim tabi ayıp ediyorsun"
bunu dedikten sonra bakışlarını benden çekip emirhan abiye birşeyler dedi ama ben bakışlarımı çekemiyordum mesela saçları çakma sarıları akmıştı en sonki milli arada ona çakma sarı deyip azar yemiştim ama sonunda oda gülüp bana sataşmıştı gözlerimi çimlere odaklayıp bir konu attım ortaya
"E bu akşam yemek varmış diye duydum" bu yemek türkiye federasyonunun düzenlediği bir yemekti motive etmek amaçlı bir yemekti o sırada barış abinin unutamadığım kokusun tekrar ciğerlerime doldururken konuştu
"Evet hazırlanmak lazım şimdi ya." Diyip oflarken emirhan abide ona eşlik böyle yerler hiç benlik değildi kollarımı kavuşturdum akşamı düşündüm
biraz asosyal bir tiptim zor kaynaşırdım insanlarla tabi barış abi bunları yıkana kadar onun olduğu ortamlar başka oluyordu yüzümde gülümse oluştu o sırada barış abinin eli ensemi hafifçe okşadı tekrar bakışlarımı ona çevirirken zaten bana baktığını gördüm çevredekiler uzaklaşmış benden tepki bekliyordu
"Bugün bir sessizsin bir sorunmu var"
"Yok barış abi ne olucak akşamı düşünüyordum öyle"
Bir adım geri gidip eli boşluğa düşmüştü hızlı adımlarla kalabalığa ilerledim arkamdan bana çatık kaşlarla bakan barış abi bıraktığımın farkındaydım ama orada daha fazla kalırsam benim için hiç iyi olmayacaktı
Kalabalığın içine girince barış abinin sonradan gelip yan tarafıma geçmesiyle herkes tamamlanmıştı sonra hocanın konuşmasıyla antreman başladı...
Akşam yemek zamanı gelmişti takım giymekden hep nefret ediyordum sabah antreman güzel ve yorucu geçmişti tabi barış abi koşu yaparken bin ton şey konuşup ona eşlik ediyordum öyle böyle akşam olmuştu
Son kez kendime aynadan bakıp kendimi düzelttim kapıya ilerleyip çıktım
Törenin bu kadar kalabalık olacağını düşünmemiştim herkes ya eşleriyle yada sevgilileriyle gelmişti yani bazı kişiler hariç mesela ben gibi
Masada oturup etrafı inceliyordum barış abi daha gelmemişti yanımda onun için boş yer bırakmıştım diğer yanımda emirhan abi vardı karşımdada arda vardı
"Kardeşim ne yakışıklı olmuşsun öyle" demesiyle kocaman gülümsedim
"E her zamanki halim" diyip gömleğimin yakalarını düzelttim
"Hemen götün kalkmasın lan" emirhan abinin lafıyla ona ters bakış attım
"Kıskanma abi kıskanma bu yakışıklılığı" enseme yediğim şaplakla beraber ardadan sesli gülüş gelmişti
"Kardeşim hemen sat sende be"
Arda ben birşey yapmadım dercesine omuz silkti emirhan abi
"Ee aynı gemideyiz" diyip gülüş attı yemek yemeye devam ederken
O sırada yine bir konuda şakalaşırken ardanın arkasındaki salonun girişinde çok özlediğim yüzü gördüm sonra gözlerim yavaşca yanındaki kuza kaydı o sırada kız barış abinin elini eline geçirip kenetledi yüzümdeki gülümseme donup kalmıştı kendime gelmem barış abinin yanındaki kızla el ele önümde durmaları olmuştu nefesimi tuttuğumu o anda anladım gözlerimi tutuşan ellerinden çekip yüzlerine doğrulttum
Ben kendime gelmeye çalışırken benim onun için tuttuğum sandalyeye kızı oturtunca ortaya bir selam çaktı herkes ona geri dönüş yaparken ben konuşamadım konuşursam sesim titrer diye korktum ona gülümsemekle yetindim
"Emirhan bir yana kayabilir misin semih sende bir yana kayarsan çok iyi olur"
İçimde kendimle savaşırken bu isteği beni delirtti ama tepki veremedim ne dicektimki zaten
bir yana kayıp yanıma oturmuştu zaten herkes onu bekliyordu konuşmak istemiyordum elimdeki çatalla yemeği deşiyordum o sırada barış abi kolunu adını dahi bilmediğim kızın omzuna atmıştı diğer elimle aşağıdan pantolonumu sıkıyordum derin nefes alıp düşünmemeye çalıştım
Kimdi bu kız nereden çıkmıştı ağzımdaki yemek git gide büyüyor yutamıyordum hafifçe kafamı onlara çevirip kızın dudaklarının barış abinin yanağında görmemle hızla kafamı önüme çevirdim dayanamayıp yavaşça ayağa kalktım ortaya
"Ben bir lavaboya kadar gidiyorum"dedim birşey demelerini beklemeden arkamı döndüm hızlıca kapıyı açıp bir elimi mermere koydum diğer elimle parçalanmış kalbimin üzerindeydi
Ne bekliyordumki tam bir aptaldım gözlerimi kapayıp normal halime dönmeyi istedim gözlerim hızla geri açıldı kapıdan barış abinin girmesiyle...
Devamı gelecek..
Eklediğim şarkı platonik çocuğuma gelsin
"Bilmeden gönlümü ateşe verdim
Bir sevmek bir defa ölmek demekmiş"
