Gittiğin Gün

Konuşmadan sınıftan ayrıldm. Herkes hayran dı Mehmet e ve tanşmak için acele ediyorlardı.
Çünkü Mehmetten önce babasının bulunduğu konum ve Mehmet in parası gelmisti tüm okula.

Koridorda Büşrayla karşılaştm " Sizin bölüme gelmiş çocuk " Nefes aldm "Evet , hadi bahçeye çıkalm dedim " Büşra ısrarcıydı ." hadi kızım bu çocuğu ne kadar merak ettiğimi biliyosun. Lütfen " "Büşra o gelen kisi var ya " "nolmuş "
- Mehmet o mehmet. diye çıktı agzimdan .Büşra öylece kalmştı.
- Şaka değil demi ? İnanmam , eminmisin peki ?
Kendimden emin bi sekilde baktm .
- Ne yapti seni görünce ?
-Bişey yapması mı gerekiyodu bûsra . Neyse uzatma da gidelim
- şeyy ben gitsem , tanışmak için
-gidebilirsin . Deyip ben yanndan ayrıldım.
" inanmıyorum insanlar ne garib ve cok bencil olabiliyorlar bazen ." diye iç geçirdim . Son derse de katılıp evin yolunu tuttum. Aklım çok karışıktı . ama Mehmet in gelişinden değil.Başka , başka seylerden.

Dalgn adımlarla yürüyordum.
-Deniz bekle .
-Efendim Güven diye durdum karsinda .
-Okulda durgundun hala öylesin bisey mi oldu merak ettim de.
" Güvenle konusursam rahatlarm sanki "
- Aslnda evet bisey var. Sanrm sende bilmelisin. Ama sıkıcı gelebilir.
-hiç sorun değil. Oturalam mı ? yoksa yürüyelim mi ?
-Biraz yürüyüp kafe ye geçelim istersen . ikiside olur :) Gülümsedik birlikte ve yürümeye başladk . Biraz yürüyüp Güvene anlatmaya başladım.
-Mehmet. Benim ilk aşkm. İlk sevdam.küçüklüğüm.çocukluk sevincim . Sonra da beni bırakıp giden. Ve yıllar sonra geri dönen eski sevgilim tam unuttum dediğim anda .
Güven anlamaya çalışıyordu.

Gülümsedim...
-Yani Güven o yeni gelen çocuk benim eski sevgilim...

Güven inanamamştı . E haklıydı da ben bile inanamıyordum.
-Hadi be . Yok artik . !! oldu ilk tepkisi
-Evet . Ne garib demi ?
-Garib değil aslında tesadüf . 'Yıllar sonra ' başımı salladm evet anlmında.
- Deniz. O nu hala seviyomusun peki .

biraz durdurdum .

- Hayır . Yani bilmiyorum. Artık ona karşı bisey kalmadığını hissediyorum.zaten olsa da ben onu affetemem o da bana dönmez çocukluktu olanlar iste.
- Anladım . deyip bitirmisti susmuştuk bi müddet. Kendimi daha rahat hissetmistim.kalkıp tekrar yürüdük ve az ilerde ayrıldık.
- Görüşürüz
- Görüşürüz :)
Güvenden ayrıldıktan sonra Tek başıma yürüdüm

Ve bi ses
- Deniz, Deniz beklermisin ...
Mehmetti bu
- Ne var ne istiyosun .
- Biraz konuşamaz mıyız Deniz ?
- Ne dememi bekliyosun mehmet ? Hayr.deyip daha fazla kafamı karıştırmasına izin veremezdim. Ondan sonra cok yıpranmıştım.Hayatımı tekrar bozdurmayacaktm.yoluma devam etmek istedim.

***

Mehmet kolumdan tuttu. Gülüyordu.
- yapma ama Deniz arkamdan hâla yas mı tutuyorsun ? Bak ben geldim . Burdayım. Ve gülme sırası bana gelmişti . Kolumu sertçe çekip gözlerine baktım. Hiç değişmemişti.
- Mehmet. dedim sonra
- Efendim , dedi gülümsüyordu.
- Mehmet ben yasımı tuttum . Gittiğin Gün ...