Dermanı olmayan bir hastalığa tutulmak gibi bu aklın içindekileri hayra yoramamak.
Elbet dedik sabır,
elbet dedik şükür ve tevekkül.
Yazamadıysak çizdik, çizemediysek dillendi kalbimiz bir bir.
Kim anlar oldu peki?
Akılda ki bunca anı kimle doldu?
En çokta bir cadde dolusu insan yığınını tanıyamaz olduk. Kusuruma bakmayın.
Yazık oldu. Yazıklar oldu.
