Na een tijdje fietsen komen we aan bij een mooi natuur plekje in fluitenheuvel. een dorpje naast de plek waar wij wonen. Op een bord staat: Het nije water. Zou zal het wel heten hier denk ik. We moeten achter elkaar lopen omdat de weg anders niet breed genoeg is. Alex loopt voorop daarachter loopt Jake daarachter loop ik en als laatste in de rij loopt Teske. We komen uit bij een riviertje waar grote stenen tussen liggen. Iedereen kiest een steen om op te zitten. "Wauw wat is het mooi hier." Zegt Teske tegen me "vind je?" Zegt Alex, hij zegt het alsof het niks is. Het is niet dat Haageveen (de plek waar wij wonen) zo'n drukke stad is ofzo maar er is niet heel veel natuur. en hier is het helemaal stil alleen de stroming van het water en er komt soms een trein langsgereden. Maar dat is leuk want als je zwaait dan toetert die soms. Na een tijdje praten met elkaar word Jake gebeld "Carmen." Zegt hij tegen Alex en hij loopt weg om met haar te praten. "Wie is Carmen?" Vraag ik nieuwsgierig. "Dat is z'n vriendin." Antwoord Alex. Teske kijk me aan. "O, hij heeft een vriendin..." Zeg ik teleurgesteld. "Ja ze hebben bijna 5 maanden." "O, wat leuk voor ze!" Zegt Teske. Ik blijf stil... Ik kan aan de stem van Teske horen dat ze het niet echt meent. Een tijdje later komt Jake weer aan lopen. "Dat was Carmen ze vroeg waar ik was, en met wie. Ik heb gezegd dat ik alleen met Alex was." "Waarom niet met ons?" Vraag ik. "Nou... Carmen is nogal jaloers en als ik dan zeg dat ik met Alex en twee meisjes ben, denkt ze er meteen andere dingen bij." "O" zeggen Teske en ik. Goede relatie, denk ik bij mezelf. "Je moet elkaar toch gewoon kunnen vertrouwen en vrienden laten hebben?" Zeg ik. Terwijl ik het zeg vraag ik me af waarom ik niet gewoon mn bek dicht kon houden, het zijn mijn problemen niet! "Ja..." Zegt Jake. Het blijft even stil.
"Lisa wil je even mee lopen die kant op? ik moet je iets vragen." zegt Teske tegen me. Ik loop met haar mee dichter naar het treinspoor, als we wouden konden we er op staan maar dat durfde ik niet, ik ben altijd bang dat er toch een trein aan komt en die dingen gaan snel... "Hij heeft een vriendin." Zegt ze tegen me. Ik kijk haar aan. "Ja... Nou ja er zijn nog meer vissen in de zee, toch?" "Ja maar... Vind je het niet jammer ofzo?" "Ja tuurlijk wel, maar ik ken hem nog maar een dag." "Ja dat is waar." "Heb je trouwens al met Nick ge-WhatsAppt?" "Ja" zegt Teske met een klein lachje op haar gezicht." "Oe. En wat zei hij, waar ging het gesprek over." "Over dat ik hem zag en dat ik z'n nummer heb van jou, meer niet. "Meer niet? Ik geloof je niet..." "Haha, nee meer niet. Echt niet!" "Oké..." We lachen en lopen terug naar de jongens bij de rivier. "Ik moet naar huis het is al tien uur en ik moest tien uur thuis zijn..." Zegt Alex "O wij ook." Zeg ik tegen Teske. We schieten in de lach en lopen daarna snel naar de fietsen. "Ik vond het gezellig." Zegt Jake. "Ik ook." Zeggen Teske en Alex. "Fietsen jullie niet nog mee?" Vraag ik omdat ik stiekem heel graag bij Jake ben... "Ja, tuurlijk we moeten allebei die kant op toch?" zegt Alex en hij wijst naar de weg die over het treinspoor gaat. "Ja dat klopt." Zegt Teske.
Teske en Alex fietsen naast elkaar omdat Teske nog wou praten over het fijt dat ze drie jaar geleden op z'n verjaardag was geweest. Jake en ik fietsen daarom ook naast elkaar. "Wat vind jij er zelf eigenlijk van dat Carmen zo jaloers is?" Vraag ik. Waarom ben ik zo nieuwsgierig? Vraag ik in mezelf. "Ummm I don't know, vervelend." Antwoord hij. De rest van de weg is het stil. Ik weet niet wat ik moet zeggen, en hij ook niet volgens mij. Waarom moet je nou een vriendin hebben? Denk ik bij mezelf.
