This story is about two individuals that was born and raised with a golden spoon in their mouths but grew different. One is an independent and responsible college student named, Ashianna Arceta, and one is a rebellious and a troublemaker named, McZi...
Makalipas ang ilang araw. After nung nangyari sa Cr ay lumayo saken si McZinn, mula din nun ay hindi ko na siya nakausap pa. Hindi ko alam sa sarili ko pero nakadama ako ng kungkot at sobrang miss ko na siya, pero wala akong magagawa.
I told her what we have is a pure mistake, and I know I hurt her by saying that.
Kasalukuyan akong nasa kotse kasama ang boyfriend ko, it's out 1st anniversary and he insisted to take me out.
Maya maya ay sa wakas tumigil na din ang sasakyan. S'ya ang unang bumababa para pagbuksan ako ng pinto.
Nang makapasok ay agad akong namangha. We're at the finest five star hotel in town, named “A. Hotel & Restaurant”.
Iginiya niya ako papunta sa garden.
Pinagmasdan ko ang paligid. The table, candles, lights, flowers, and the view. It looks familiar, something similar to my first ever fancy date with… her, McZinn.
“Babe! Are you okay? Did you like it?” Natauhan ako dahil sa pagtatanong ni Rafael.
Gusto kong magsalita pero walang kahit na ano ang lumabas sa bibig ko, kaya simpleng pagtanggo na lamang ang ginawa ko habang nakangiti.
“Thank God you like it, Babe. Anyways, let's have a sit!” Anito at agad akong inalalayan paupo sa isang upuan.
Later on, nabalot ng katahimikan ang buong paligid kaya’t itinuon ko na lamang ang aking atensyon sa pagkaing nasa harapan ko. It taste good, pero wala akong gana.
Maya maya ay tapos na kaming kumain.
Ang akala ko tapos na ang surprise niya pero hindi pa pala…
Agad akong napaangat ng tingin sa harapan dahil sa biglang pag tayo ni Rafael, naglakad siya papunta sa mga waiters na nakatayo dun at may kinuha mula sa mga ito.
Rafael is now holding a guitar, looking directly in my eyes while playing my favorite song, Enchanted by Taylor Swift.
Tahimik lang akong nanood sa ginagawa niya. Hindi ko alam kung anong sasabihin o gagawin ko.
Maya maya ay unti unti siyang lumapit habang patuloy parin sa pagkanta.
Nang makalapit na siya sa akin ay siyang magtigil niya sa pagkanta. Agad nanlaki ang mga mata ko ng makitang dahan dahan itong may kinukuha sa kanyang bulsa.
No please…
Agad nakumpirma kung tama ang iniisip ko nang bigla siyang lumuhod sa harap ko.
Otomatikong nagsibagsakan ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan habang kumakanta pa lamang siya.
Iniharap niya sa akin ang Isang maliit na kahon, at bago pa man niya tuluyang maipakita ang lamang singsing nun ay agad ko na siyang pinigilan sa pamamagitan ng paghawak sa kamay nito.
“S-stop.” nauutal kong pagpigil dito.
Sa wakas ay nakapagsalita na rin ako, pero agad ding natikom ang bibig ko dahil sa biglang pagbabago ng ekspresyon ng mga mata ng lalaking nasa harap ko ngayon. I don't want to hurt him.
“I'm sorry…” agad kong sabi. Alam kong alam niya kung ano ang ibig kong sabihin.
At pagkasabi ko nun ay lalo akong nanlambot dahil nasaksihan ko ang tahimik na pagpatak ng luha sa mga mata niya.
Pansin kong agad nagsialisan yung mga waiters na kanina lang ay sobrang excited sa nangyayari.
Tumunggo si Rafael at tila lantang gulay na nakatingin sa hawak niyang singsing.
Uupo na sana ako para pantayan siya pero agad akong natigilan ng bigla itong tumayo at agad nagpahid ng luha sa pisngi.
Tumingin siya sakin at ngumiti, samantalang ako naman ay napatulala. I'm confused right now, what is happening?
“I knew it. You still love her.” Agad akong napababa ng tingin dahil sa sinabi niya.
Alam niya ang past ko with McZinn dahil bukod kay ate Cali ay Isa siya sa naging sandalan ko nung mga panahong sobrang down ako. He’s ate Cali’s secretary and childhood best friend daw kaya naging malapit din talaga ako sa kanya. I thought I love him and that I already moved on with McZinn pero hindi pala.
“Don't worry, Babe—I mean, Ash… I understand. I really do understand you.” Anito habang nakangiti at marahang pinapahid ang luhang nasa pisngi ko.
“I so so sorry, Rafael… I just… I don't know! I thought I already moved on, I really am… but then I saw her again, bumalik lahat ng kinalimutan ko. I-i tried to stop it pero wala e… I'm sorry—”
“Shhh, I said, it's okay.” Pagpuyol nito sa paliwanag at paghingi ko ng tawad.
Muli akong naiyak at agad siyang niyakap. Ilang sandaling nasa ganung posisyon kami bago siya na mismo ang kumalas sa aming dalawa.
“Listen Ash, it's alright if you love her again, what's important is that you're honest about your feelings. I will always love you no matter what, you understand?” Anito, agad akong tumanggo bilang pagsagot sa tanong nito.
“Okay, I think I need to leave now. This isn't our last because we're still friends, but I still need to move on, and before I leave, I want you to have this.” Anito at inilagay sa palad ko ang singsing.
“No, sorry, I can't take that.” Agad kong ibinalik sa kamay niya pero ibinalik din niya agad ito sa kamay ko.
“I insist. Take it.” Pagmamatigas nito, ibabalik ko sana ulit pero agad din niya akong pinigilan. Sabing ayaw ko nga!!! Char.
“Wag matigas ang ulo. Look inside the ring.” Anito, agad ko namang ginawa kasi sobrang serious nung boses niya.
Tumingin nga ako at laking gulat ko dahil may pangalang nakasulat sa singsing.
“McZinn.” pag banggit ko sa pangalang nakasulat doon sa singsing. Agad akong nag angat ng tingin kay Rafael at tanging ngiti lamang niya ang sumalubong sa akin.
“W-hat—how? What is happening?” naguguluhan kong tanong kasi what the h is happening? Bat may nakasulat na “McZinn” yung singsing na dapat I papang propose ni Rafael saken?
“And that's her story to tell… I need to leave now. Here take this also,” anito at inilagay sa kamay ko ang isang black card na may nakasulat na McZinn at pangalan ng hotel na kinaroroonan namin. Para siyang susi sa penthouse. “Yes Ash, that's McZinn's up there,” Anito at itinuro pa yung taas ng building. “Bye ash, until we meet again.” Anito at tuluyan nang umalis.
🦂🌸 Last part na po ng Housemates yung next part, pero may book 2 po iyan, Macolet na po and ang title ay "Between the Yellow Field and Blue Sky" Publish ko po soon ...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
