'කවුද ඔයා? ඇයි මට ඔයාව පේන්නේ නැත්තෙ? මට පේන්න එන්නකෝ..' මං කොච්චර කිව්වත් ඒ ඇස්වල අයිතිකාරයාව මට හරියට දැකගන්න බැරි වුණා.
මං හීනෙන් දකින ඒ ඇස් හැමදාම හෙව්වා.කොහේ ගියත් මිනිස්සුන්ගෙ ඇස් අතර මං ඒ ඇස් හෙව්වා.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
මං දකින හීන සාමාන්‍යයෙන් හැබෑ වෙනවා කිව්වොත් මං හරි.ඒත් මං මේ දවස්වල හැමදාම වගේ දැක්ක ඒ ලා දුඹුරු පාට ඇස් මට තවම සැබෑවක් විදිහට දකින්න ලැබිලා නෑ..
මගෙ නම වෙනුල්‍ය රදීශ්‍ය.මට තාම වයස අවුරුදු 17යි.A/L කරනවා Art .
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
මේ ඔබට දිස් වන්නේ මං කොරෝනා ලොක්ඩවුන් කාලෙ ගත්ත ෆොටෝ එකක්. ඒ දවස්වල ඉතිං කෙල්ලො ලියුම් එවනවා ඉවරයක් නෑ.කොල්ලා හැන්ඩියානෙ..ඒත් මං කාටවත් මගෙ හිත නම් දුන්නෙ නම් නෑ.දැං නං ඉස්කෝලෙ නිසා නෝට් කපලා ඉන්නෙ හරියට හම්ටි ඩම්ටි වගේ..
අද උදෙත් වෙනදා වගේම මං අර ඇස් හීනෙන් දැකලා තමයි ඇහැරුණෙ.දැං වෙලාව 6.30යි.
"වෙනූ....නැගිට්ටාද___දැං වෙලාව 6.30යි.. ඉස්කෝලේ යන්න පරක්කු වෙනවා..."
"හරි හරි අම්මෙ..මං නැගිට්ටා.."
ඒ යටිගිරියෙන් කැගැහුවෙ මගෙ අම්මා.පවුලෙ පොඩිම ළමයා තමයි ඉතිං මේ අහිම්සක මම.ඇදෙන් බැහැලා ගිහින් වොෂ් එකක් දාගෙන school uniform එකත් ඇදගෙන backpack එකත් අරන් මම පහළට ගියා.
YOU ARE READING
"අල්ශේක්‍ය දෙනුවන් "🌀🌬️ ( sinhala BL)
Lãng mạn"ඒ ලා දුඹුරු පාට ඇස් මට සිහිකලේ මගේ හීනවල ජීවත් වුණ කවදාවත් මූණ දකින්න නොලැබුන ඒ මන:කල්පිත ඇස් දෙක!"
