Χάριετ: Ελπίζουμε να σας αρέσει. Το φτιάξαμε με πολύ αγάπη και για τους δυο σας.
Υ/ν: Είναι όλο δικό μας ?Είναι τεράστιο και πανέμορφο.
Λίντον: Ταε έλα λίγο μαζί μου, άσε την μητέρα σου να ξεναγήσει την Υ/ν στο καινούργιο σας σπίτι.
Τάε: Έρχομαι σε λίγο Υ/ν.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Η Υ/ν έγνεψε και ο Ταε ακολούθησε τον πατέρα του παρατηρώντας το φοβισμένο ύφος του.
Ταε: Τι συμβαίνει?
Λίντον: Σας ψάχνουν, πρέπει να απομακρυνθούμε όλοι για λίγες μέρες .Πρέπει να φύγετε .Θα ήταν καλύτερο να σπάσουμε .Ο Νότος είναι πιο ασφαλής για εσάς .Είναι ακόμη δυτικά.
Ταε: Με δουλεύεις? Δεν μου έχεις εξηγήσει τίποτα. Ποιος μας κηνυγάει? Τι θέλουν?Τι συμβαίνει στο σώμα μου και κυρίως στην Υ/ν..
Λίντον: Δεν μπορώ να σου εξηγήσω αυτή την στιγμή, είναι επικίνδυνο. Θα βρείτε όλες τις απαντήσεις εκεί που θα πάτε. Έρχεται πόλεμος για εμάς..
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ο Ταε ακολούθησε τις οδηγίες του πατέρα του και η Υ/ν απλά υπάκουσε. Η εγκυμοσύνη της προκαλούσε σοβαρές ζαλάδες και η μύτη της συνεχώς μάτωνε. Τον τελευταίο καιρό ένιωθε πιο αδύναμη. Ο Λίντον συχνά προσπαθούσε να την καθησυχάσει, όταν την εξέταζε, πως όλα θα πανε καλά αλλά η ίδια γνώριζε πως κάτι συμβαίνει με το μωρό.
Όταν έφθασαν στον προορισμό τους , το τοπίο ήταν ζοφερό και ένιωθες πως δεν ζει κανείς σε αυτό τον τόπο, λες και όλα τα πλάσματα είχαν εγκαταλείψει το συγκεκριμένο μέρος. Ωστόσο ,υπήρχε ένα σπίτι με περίεργη αρχιτεκτονική, στολισμένο με πολλά φυλαχτά στην πόρτα και φυτά. Ο Ταε χτύπησε την πόρτα και μια ηλικιωμένη κυρία άνοιξε, ψελλίζοντας κάτι σε μια περίεργη γλώσσα και τρέχοντας πανικόβλητη μέσα στο σπίτι.
Ταε: Θα είμαστε ασφαλείς μην φοβάσαι.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Λέβι: Εσύ είσαι ο περιβόητος Λίντον και εσύ.Ωωω θεέ μου δεν τον πιστεύω.Είσαι η τελευταία Ανχούσα.
Υ/ν:Η ποια?
Λέβι: Τίποτα δεν ξέρετε?
Ταε: Τελείωνε και πες μας πριν σε κάνω κομματάκια, η υπομονή μας έχει εξαντληθεί.
Η ηλικιωμένη κυρία γέλασε πονηρά και με την άκρη του χεριού της κόλλησε τον Ταε στον τοίχο πνίγοντας τον .Ήταν και η ίδια μάγγισα αλλά τα μάτια της είχαν διαφορετικό χρώμα, ήταν κόκκινα .Ωστόσο, δεν ήταν σαν αυτά των βρικολάκων ,το δικό της χρώμα διέφερε.
Λέβι: Είμαι 95 ετών .Και εμείς οι μάγισσες δεν έχουμε το χάρισμα σαν εσάς τους βρικόλακες, να ζούμε στην αιωνιότητα .
Τάε: Αν είσαι και εσύ μάγισσα τότε ξέρεις για την Υ/ν.
Λέβι: Ξέρω που να μην ήξερα. Αλλά πρέπει να γνωρίζετε καλά ,πως όσες μάγισσες και αν βρείτε εκεί έξω γιατί δεν έμειναν και πολλές ,όλες θα θέλουν το κακό σας .
Τάε: Και εσύ γιατί όχι;
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Λέβι: Είμαι 95 ετών.Όταν ήμουν 20 ,έτοιμη να με κάψουν οι χωριανοί μου, καθώς είχαν καταλάβει τι είμαι ,ο πατέρας σου έσωσε εμένα και την οικογένεια μου .Έχω μείνει μόνο εγώ, μόνη μου πια με την δυστυχία και τα ξόρκια μου .Σκότωσαν τον άντρα και τον γιο μου αυτοί που σας κυνηγάνε .Θα είναι γλυκιά η εκδίκηση όταν τους σκοτώσεις για εμένα.
Η Υ/ν άρχισε να ματώνει ξανά.Ωστόσο, η μύτη της αυτή την φορά έβγαλε περισσότερο αίμα και κάθησε στον καναπέ ταραγμένη.
Λέβι: Το μωρό θέλει να τραφεί με αίμα .Όσο δεν του δίνεις αίμα ,τόσο θα πίνει το δικό σου και θα πεθαίνεις αργά και βασανιστικά .
