Maharani
Iyong mata'y bituin sa'king karimlan,
Pagtawa'y mistulang tahanan.
Maharani ng aking kaharian,
Dala mo'y tunay na kapayapaan.
Napakamarahuyo ng iyong ganda,
Tuloy, nabihag mo itong Raja.
Sumpa man kay Bathala,
Itong lakan ay malayong magsawa.
Lakambini, aking sinta,
Aking sinisinta.
Kulang ang animnapu't isa,
Para sabihing mahal kita.
Sa buong kaharian ikaw ang tala,
Nagsusumikap na ang damdamin ay bunga.
Kahit anong landas, ating tatahakin,
Pag-ibig na ito'y di maglalaho, mananatili'y buhay.
—
This poem should be the first. Because I wrote this for her.
