အေးဆေးလေးသာနေပါရစေ

Part1

ဖုန်းScreenမှ နာရီကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်သောအခါအချိန်အားဖြင့်၃နာရီခွဲကျော်လေးနာရီပင်ထိုးတော့မည်။
"ဝါးးးးးးဒီချိန်တောင်ရောက်သွားပြီလားဇာတ်ကားလေးကြည့်ပြီးရင်wattpadထဲ ficလေးသွားဖတ်မလို့လုပ်ထားတာကို ဒီလောက်တောင်ကြာသွားတာလား"
သူကြည့်နေသောဇာတ်ကား၏အပိုင်း၃၀ကျော်ကိုထည့်မပြောပေ။
ဖုန်းကိုဘေးနားချကာအိပ်ရန်ကြံလိုက်သည်
"ငါလည်းညကျရင်အစောအိပ်မယ်အစောအိပ်ရမယ်နဲ မနက်မိုးလင်းနေတာကြည့်ပဲ  (ಠ⌣ಠ) မဟုတ်သေးပါဘူး"
တောင်တွေးမြောက်တွေးတွေးရင်နဲပင် အိပ်ပျော်သွားခဲ့သည်
ဝူးးးးးးးးဝူ.......(လေသံ)
"အာ...အေးလိုက်တာ စောင်ကော...."မျက်လုံးမဖွင့်ပဲလက်ကလေးနဲဟိုစမ်းဒီစမ်းကာ"စောင်ကော...ငါစောင်ကော"
ဆက်ခနဲမျက်လုံးထဖွင့်ကာစောင်ပျောက်လိုက်ရှာရန်ကြံသောလည်း မိမိအခုရောက်နေသောနေရာမိမိအခန်းဟုတ်မနေပါ (◔ д◔)
"နေပါအုန်းဘာတွေဖြစ်ကုန်တာလဲ.....ငါအိပ်နေတုန်းကမှငါအခန်းမှာပါအခုကဘယ်ရောက်နေတာတုန်း..."
ပတ်ဝန်းကျင်ဘေးပတ်လည်မှာအဖြူရောင်အငွေ့များဖြင့်လွှမ်းမိုးနေကာ နေရာတစ်ခုလုံးကဟာလာဟင်လင်ဖြစ်နေသည်။
"Hello..."......"Hello"..........မိမိအသံသာနေရာတစ်ခုလုံးကိုပျံသွားသော်လည်းဘာတုံပြန်သံမှမကြားရပေ။
"ဂလု"...."စောက်ကျိုးနည်း.....ကြောက်လာပြီ..."ထိုစဥ်
"ဝုန်း"
"နင်မငါလွှား" (༎ຶ⌑༎ຶ) and dead ٩(θ‿θ)۶
ဝုန်းဆိုတဲ့အသံနဲတူပေါ်လာသော
နတ်မင်းကြီး" ಠ⌣ಠ "
"ဟဲ့ကလေး...ဟဲ့ကလေး..သတိထားပါအုန်း"ဆိုကာပါးကိုတစ်ဖတ်ဖတ်ရိုက်ကားနိုးတော့သည်။
"အမေလား.... ヾ(´￢｀)ﾉ "
"ဟဲ့ကလေးဘယ်ကိုအမေရမှာတုန်း..နတ်မင်းကြီးဟဲ့နတ်မင်းကြီး"
"ဟမ့်..နတ်မင်း..ဟဟလာနောက်နေတယ်"
"ဟဲ့စောက်ကလေး..အဲလေ ဟဲ့ကလေးစုတ်ရဲ့သတိရလဲမျက်လုံးဖွင့်ပြီးထကြည့်စမ်းပါ"
မျက်လုံးဖွင့်ကာကြည့်လိုက်သောအခါအစောကမြင်လိုက်ရသောဟာလာဟင်လင်နေရာကြီး မျက်လုံးကိုဘေးဘက်သို့ရွှေ့လိုက်သောအခါ ရွှေရောင်ဝမ်းဆက်နဲ အပေါ်လက်လက်လက်လက် အောက်လက်လက်လက်လက်နဲ မယ်တော်လိုလိုဘိုးတော်တော်လိုလို ဘကြီးတစ်ယောက် ...
"အတင်းတုတ်မနေနဲငါကြားတယ်နော်"
"အိ..ဟီးးးးစိတ်မဆိုးပါနဲ"သွားလေးစိပြပြီးမျက်နှာချိုသွေးကာ"အဘကနတ်မင်းကြီးဆိုတော့သမီးအခုနတ်ပြည်ရောက်နေတာပေါ့နော် သမီးကနတ်သမီးဖြစ်သွားပေါ့ဟုတ်လားနတ်မင်းကြီး (✿╹◡╹) "
"မဖြစ်နိုင်တာတွေလျှောက်စိတ်ကူးရင်မနေနဲ"
"ဟ..."ငါရင်တွေဘာတွေနာတယ် (´ω｀*)
"မင်းကအမှားယွင်းတစ်ခုကြောင့် လူပြည်လဲမဟုတ်နတ်ပြည်လဲမဟုတ်ငရဲပြည်လည်းမဟုတ်တဲ့ဘာမှမရှိတဲ့နေရာတစ်ခုကိုရောက်လာခဲ့တာပဲ"
"ဒါ...ဒါဆိုအခုသမီးကသေသွားတာလားမသေ‌တာလားဟင်"
"သေတာလည်းဟုတ်တယ်မသေတာလည်းဟုတ်တယ်"
"ဘာကြီးလဲမမဆောင်းလား ఠ ͟ಠ "
"အေးပြောင်နေလိုက်မျက်ခွက်"
"ဟီးအဘကလည်းစိတ်ကြည့်ပဲနတ်မင်းကြီးဆိုပြီဒီလောက်စိတ်တိုနေတာဘယ်လိုများနတ်မင်းဖြစ်လာလဲမသိဘူးး"
"ညည်းတစ်ယောက်နဲကျမှစိတ်တိုနေရတာ..ထားပါအဲတာတွေအခုမင်းကဒီနေရာကိုရောက်နေပြီဆိုတော့မင်းရဲ့မူလဘဝကိုပြန်သွားချင်ရင် သေလွန်ပြီဆန္ဒမပြည့်သေးတဲ့လူတွေရဲ့မဟုတ်သေးပါဘူး ဝိညာဉ် တွေရဲ့ဆန္ဒကိုဖြည့်ပေးရမယ်"
"Ahhhh...ပျင်းတယ် မလုပ်ချင်ဘူး မူလဘဝကိုပြန်သွားရအောင်ကလည်းတွယ်တာစရာဆိုလို့ဖုန်းထဲကဇာတ်ကားတွေနဲ wattpadထဲကမဖတ်ရသေးတဲ့ficတွေပဲရှိတယ် ....မိသားစုမရှိတော့တွယ်တာစရာမရှိဘူးး ဒီတော့ဒီလိုလုပ်ပါလား သမီးဒီမှာပဲနေမယ်သမီးကိုမူလဘဝက ဖုန်းလေးရယ် အိပ်ရာလေးရယ် ပဲယူပေး"
"ဟဲ့"
"အာ...အော်လိုက်တာ"နားလေးပွတ်ကာ"ဘာလိုအဲလောက်အော်ရတာတုန်း"
"ရူးနေလား..ဒီမှာနေရင်မင်းဘဝကပြန်လည်ဝင်စားချင်လည်းမရှိသလိုမူလဘဝလည်းပြန်မသွားနိုင်ဘူး"
"အဲတော့အေးဆေးလေးပဲဒီမှာနှပ်ရုံပေါ့ မဟုတ်ရင်ဘဝကြီးကမလွယ်ဘူး "
"ဘဝဆိုတာအဲလိုပဲ ...လျှာမရှည်နဲသူတို့ဆန္ဒဖြည့်ဆည်းပေးလိုက်"
"ဟွန့်..ဟုတ်ပါပြီဟုတ်ပါပြီ"ဆိုကာ
စောင့်အောင့်ကာထွက်သွားသည်
"သူကောင်းဖို့အတွက်ပြောတာကိုငါတောင်စိတ်ဆိုးသွားသေးတယ်ဒင်းက.."မိန်းကလေးတွေများနတ်မင်းတောင်စိတ်ဆိုးကြသည်။
"ဟဲ့ဟိုကလေးဘယ်တွေသွားနေတာလဲ.."ဆိုကာအနောက်ကနေလိုက်ဆွဲရတော့သည်နတ်မင်းလဲသူနဲနေမှနတ်မင်းသိက္ခာလဲမရှိတော့ပါ
"Sorry...စိတ်ကောက်ရင်အဲလိုပဲသွားတက်လို့"
"တော်ပြီအခုဝိညာဥ်၁၀ယောက်ရဲ့ဆန္ဒကိုဖြည့်စည်းပေးရမယ်" ဖြောင့်ခနဲလက်ဖြောင့်တီးလိုက်သောအခါဘေးမှာဝိညာဥ်၁၀ယောက်ပေါ်လာခဲ့သည်
"မင်းကသူတို့ကိုယ်ထဲဝင်ပြီးသူတို့မပြည့်ဝခဲ့တဲ့ဆန္ဒတွေနောင်တတရားတွေကိုပြည့်အောင်လုပ်ပေးရုံပဲ"
"အော်wattpadထဲကsystemတွေလိုပါပဲ သူတိူ့ဆန္ဒဖြည့်စည်းပေးပြီနဲထွက်ရုံပဲပေါ့...အေးဆေးပါ (≧∇≦)/ child play child play"
"ဟုတ်တယ်အဲလိုပဲပြီးတော့သူတို့ကသူတို့အလှည့်ကျဘယ်သူဘယ်သူဆိုခွဲပြီးသာမို့မင်းပထမတစ်‌ေယာက်ရဲ့ဆန္ဒဖြည့်ပြီးတာနဲဒုတိယတစ်ယောက်သူဘာသာရောက်လာလိမ့်မယ့်မင်းကအေးဆေးစောင့်ရုံပဲ"
"အော်ဟုတ်ပါပြီ....."
ထိုနောက်နတ်မင်းကြီးကဗုန်းခနဲပျောက်သွားကာပြန်သွားတော့သည် ဒါပြင့် ပထမဆန္ဒဖြည့်ဆည်းပေးရမယ်ဝိညာဥ်ကလွဲ၍ကျန်တဲ့ဝိညာဥ်တွေကလည်းပျောက်သွားသည်။
ပထမဝိညာဥ်ကမိမိဘေးနားကပ်လာကာ"ကျွန်မဘဝဆီသွားစို့"

Khaing🍁