ඇස් (Ongoing)

1 වන දිගහැරුම

මෙහි එන නම් ගම් හා සිද්ධි සියල්ල මනඃකල්පිත බව සලකන්න.

"තේෂ්....ඔන්න බලාගෙන...!!!"

.

.

.

.

.

"අනේ ඩොක්ටර් මගේ පුතාට සිහිය ආවද..?? කෝ දැන් එයා..කෝ ඩොක්ටර් මගෙ පුතා.."

"නැන්දේ පොඩ්ඩක් කලබල නොවී ඉන්නකෝ.. දැන් මාමත් එයි..!"

"මගේ පුතාට මොකද කියන්නකෝ ඩොක්ටර් එයාට සිහිය ආවද..?"

"අම්මා පොඩ්ඩක් කලබල නොවී ඉන්නකො..අපි දැන් එයාට සර්ජරි එකක් කරනවා.ඊට පස්සෙ අපි බලමු..!!"

බලාපොරොත්තු විරහිත මූනකින් රතු පාට ඝනකම ලේ තැවරුන සුදු පාට අත් වැසුම් දෙක ඉක්මනින් අත්දෙකෙන් ගලවන ගමන් ඩොක්ටර් කිවුවේ ඒ කියලා අනිත් පැත්තට ආයේම ICU එක ඇතුලට යන ගමන්.

තවත් කකුල් දෙකෙන් වාරු අරන් හිටගෙන ඉන්න ශක්තියක් නැති කමටම මෙච්චර වෙලා තමන්ගේ ලමයා ගැන කිය කිය අඬා අඬා හිටිය අම්මා එයාට එහා පැත්තේ හිටිය තරුණ පිරිමි ළමයගේ ඇඟට වාරු වුනේ ඒ පරක්කුවට ඒ පිරිමි ළමයා අම්මව ඉක්මනටම අල්ල ගනිද්දි.

"අනේ මගේ දරුවා..මොකක්ද දෙයියනේ මේ වුනේ..!!"

අම්මා කෙනෙක් ට තමන්ගේ දරුවා ඇර වෙන වටින සම්පතක් වෙන කොහෙද.. ඇරත් ඒ පවුලේ එකම දරුවා වෙද්දි කොහොම දරා ගන්නද..

"මේධා..කෝ අපේ පුතා..!!"

ඉතින් ඒ ආවේ හොස්පිට්ල් ICU එක ඇතුලේ පන අදින කෙනාගේ තාත්තා නම් තමයි ඒත් ඒ අම්මා දැන් කොහොම උත්තර දෙන්නද.කොහොම කියන්නද කටක් ඇරලා එයාලගේ පුතාගේ ජිවීතෙ ගැන විශ්වාසයක් නෑ කියලා. ඒ අම්මට පුලුවන් වුනේ යන්තන් ඔලුව වනන්න විතරයි ඉතින් ඒ පරක්කුවට තාත්තා අම්මව තුරුල් කරගත්තේ ඇස්වලින් එළියට පනින්න නලියන කඳුලු හංගගෙන කිවුවොත්

"තරුල් පුතා..මොකද මේ වුනෙ..ආ!!"

අමාරුවෙන් වචන ගැටගහන් තාත්තා ඒ ඇහුවෙ මෙච්චර වෙලා එතන හිටිය තරුණ පිරිමි ළමයගෙන්.ඉතින් ඔහු නමින් තරුල් අශාල්‍ය. අර ICU එක ඇතුලේ ඉන්න කෙනාගේ එක කුසේ නූපන් පන වගේ සහෝදරයා.