The lost of Tomorrow

Prologue

I'm so tired

I'm so..

Fucking tired..

I'm so fucking tired.

I can't do it anymore.

Bakit pa siya dumating kung aalis lang din siya?

Bakit kailangan niya pang bigyang liwanag yung madilim kong mundo?

Lagi nalang bang ganito?

Napaka malas ko naman sa buhay.

Kung kelan masaya na ako, iniwan naman ako.

Kung alam ko lang na ganito yung magyayari sana hindi ko nalang siya pinapasok sa mundo ko.

Ang dami kong sana...

Sana nagtira ako sa sarili ko.

Sana hindi ko nalang siya minahal.

Sana hindi ko nalang sinubukan.

Sana hindi ko nalang siya naka salubong.

Sana hindi niya nalang ako minahal.

Kasi ang sakit niyang magmahal eh. Sa sobrang sakit hindi ko na kaya, minahal ko siya ng sobra pero nakalimutan kong magtira sa sarili ko.

Ang tanga tanga ko, bakit ba ganito yung naging buhay ko?

Gusto ko lang naman maramdaman ang tunay na pagmamahal but how can he do that to me, huh?!

He hurt me real bad.

He promised me that he's always there for me.

Oh, promises are meant to be broken, right? Funny.

I believe him.

He lighen up my dark world.

Siya din pala ang magiging dahilan kung bakit didilim nanaman ang maliwanag na buhay ko na ginawa niya.

How can I continue, huh?

Siya na nga lang ang nag-iisang tao sa buhay ko, iniwan niya pa ako.

Paano na ako neto ngayon?

How can I stand up to this shit world?

Simula palang bata ako lagi ng nasusunod ang magulang ko sa lahat ng gusto nila.

I grown up that I need to obeyed them.

I have a shitty family and surroundings. I wish that they are not my family. I wish they could just gave me to anyone, just not them.

I always obeyed them so I'm fucking tired to this set up.

Fio, eat this.

I obeyed.

Fio, maintain a high grades.

I obeyed.

Fio, you need to do this.

I obeyed.

Fio, maintain your features.

I obeyed.

Fio, you need to act like this.

I obeyed.