အမှောင်နွံ(အပိုင်း-၂)

150 2 2
                                    

ကျောင်းရောက်တော့ စာသင်နေရင်း မနက်ကအရှက်ကွဲတာ ခေါင်းထဲကပျောက်သွားတယ်။မုန့်စားဆင်းတော့ ကျောင်းအိမ်သာထဲအပေါ့သွားဖို့ကြည့်လိုက်တော့မအားလို့ မတ်တပ်ရပ်ပေါက်နေကြတဲ့ဆီးခွက်ထဲမှာပဲ ကျောင်းသားတွေကြား ဝင်ပေါက်လိုက်တယ်။ကျောင်းသားနှစ်ယောက်ကြား သူဝင်လာတော့ သူတို့ကသေးပေါက်ရင်းသူ့ကိုကြည့်နေတာတွေ့ရတယ်။သူလည်း ရှက်ရှက်နဲ့ ပုဆိုးလှန်ပြီး အောက်ကဘောလုံးဘောင်းဘီတိုမရဲတရဲနဲ့လှန်ပေါက်ရင်း သူတို့ကိုကြည့်လိုက်တယ်။သူတို့ကမရှက်ကြပဲ လီးကို အားရပါးရကိုင်ပြီး သေးပေါက်နေတာမြင်ရတယ်။သူတို့ပေါက်ပြီးသွားတော့ သူ့ကိုပြုံးစိစိနဲ့ကြည့်ပြီးထွက်သွားကြတယ်။သူလည်းပေါက်ပြီးလို့အောက်ကိုကြည့်လိုက်မှ သူ့လီးကို ဘောင်းဘီကနေသေချာထုတ်မပေါက်လိုက်ရတော့ သေးတွေဘောင်းဘီတိုမှာပါရွှဲနေတာတွေ့ရလို့ ခေါင်းနပမ်းကြီးသွားတယ်။အိမ်သာလွတ်သွားတာတွေ့ရလို့ အိမ်သာထဲဝင်ဘောင်းဘီတိုကိုချွတ်ပြီး ပုဆိုးနဲ့ပဲပြန်ထွက်လာခဲ့တယ်။လမ်းသွားတိုင်းလီးက ပုဆိုးနဲ့ပွတ်နေလို့ တောင်ချင်သလိုလိုဖြစ်လို့ စိတ်ကိုအခြား အကြောင်းအရာ ပြောင်းတွေးလိုက်တယ်။အဲ့ကျမှ လီးကမတောင် တော့ပဲပြန်ကျသွားတယ်။ထမင်းစားဆင်းချိန်ကြ‌တော့ အောက်ခံဘောင်းဘီမပါလို့ ရှက်ရှက်နဲ့ ပုဆိုးခါးထောင်းကြိုက်ခတ်ရတယ်။‌သူ ခတ်တာ ကိုမြင်တဲ့သူတိုင်း သူ့ခန္ဓာကိုယ်အလှကိုနှစ်ခါပြန်ကြည့်သွားကြတယ်။အချို့က သူတို့ခြင်းဝိုင်းနားကိုလာကြည့်ကြတယ်။ခါးတောင်းကြိုက်ထားတော့ ကြွက်သားအဖုအထစ်တွေနဲ့ ဖြောင့်ဆင်းနေတဲ့ သူ့ရဲ့ပေါင်တံက အရမ်းလှတာပေါ်နေတယ်။ဖင်သားတစ်ပိုင်းတစ်စကလည်း ပုဆိုးကြားထဲကတိုးထွက်နေသယောင်ထင်ရတယ်။သူ့ကိုလူတွေဝိုင်းကြည့်နေတာသိလို့ နေထွဋ်သာရှက်တာပျောက်ပြီး လီးတောင်ချင်လာပြန်တယ်။ကျောင်းတက်ခေါင်းလောင်းထိုးမှ အတန်းထဲပြန်ဝင်လာခဲ့တယ်။အတန်းရှေ့ခါးထောင်းကြိုက်ကိုဖြုတ်ပြီး ပုဆိုးပြင်ဝတ်လိုက်တဲ့အခါ သူ့ပုဆိုးကပါးပါးလေးဖြစ်နေလို့ သူ့ကောက်ကြောင်းအလှကို အတန်းထဲက သူ့ကိုကြည့်နေတဲ့သူအားလုံးမြင်လိုက်ကြရတယ်။နေရောင်အောက်မှာ အောက်ခံမပါတဲ့သူ့ရဲ့ကပ္ပါယ်အိတ်တွဲတွဲနဲ့လိင်တံဖြောင့်ဖြောင့်အရွယ်အစားကို ကြည့်တဲ့သူတွေသိသွားကြတယ်။မိန်းကလေးတွေက တခစ်ခစ်ရယ်ရင်းသူ့အကြောင်းကို တိုးတိုးတိတ်တိတ်ပြောနေကြတယ်။homoတစ်သိုက်ကလည်း သူတို့အတွက်နေထွဋ်သာရဲ့လက်ဆောင်ရလိုက်သလိုဖြစ်သွားတယ်။စာသင်နေရင်းနောက်က သူ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်က သူ့ဖင်နဲ့လွတ်နေတဲ့ပုဆိုးစကို ထောက်ချွန်နဲ့ဖိထောက်ထားတာ မသိလိုက်ဘူး။ကျောင်းဆင်းတော့အားရပါးရထလိုက်တာ ပုဆိုးစပြဲသွားတယ်။လမ်းတစ်လျှောက်လုံးသူ့ကိုမြင်တဲ့သူတွေ ရီသွားကြတာကို ခါတိုင်းလိုပဲဖြစ်နေကြလို့သူ့စိတ်ထဲမှာထင်နေတာ။အိမ်ရောက်မှ ကျောင်းက အရင်ပြန်ရောက်နေတဲ့ အငယ်မက
"ကိုနေထွဋ် ပုဆိုး‌ပြဲကြီးက ဖင်ပေါ်နေပြီ အောက်ခံလည်းမပါဘူး ရှက်စရာကြီး"
သူကြည့်လိုက်မှ ပုဆိုးက အကြီးကြီးပြဲနေတာ ဖင်သားနှစ်မွှာကြားတောင်ပေါ်နေတယ်။
"ဟာဟုတ်သားပဲ ဒါ့ကြောင့်ငါ့ကိုလမ်းကလူတွေကြည့်နေကြတယ်မှတ်တာ ရှက်တာဟာ"
နေထွဋ်သာ ပုဆိုးဖင်ပြဲကိုလှည့်ပြင်ပြီး ရှေ့ဘက်ဖြန့်ဝတ်လိုက်ကာမှ သူ့လပြွတ်အတွဲကြီးကို အငယ်မပြလိုက်သလိုဖြစ်သွားတယ်။ပုဆိုးပြဲအပေါက်ကြီးတည့်တည့်က လီးနေရာရောက်သွားလို့ ပုဆိုးပေါက်ထဲက လီးဖြူကြီးအတွဲလိုက်ပေါ်သွားတယ်"
"ကိုနေထွဋ် အရှက်လည်းမရှိဘူး ရှေ့မှာပေါ်နေပြီ"
"နင်ပြောနေတာနဲ့ ငါ့ပုဆိုးလည်း ဘယ်လှည့်ရမှန်းမသိတော့ဘူး ပုဆိုးသွားလဲတော့မယ်"
‌"နေအုံး မနက်ကမေးတာဖြေသွားအုံး"
"အဂ်လိပ်စာ Bကလွဲရင် All Aရတယ် ကျေနပ်ပြီလား
"Bဘာသာပါတာ အန်တီနဲ့တိုင်ပြောမယ်"
"တိုင်ချင်တိုင် မတိုင်ချင်နေတော့ သွားပြီ"
အခန်းထဲရောက်တော့ မှန်ထဲမှာ ကျောင်းစိမ်းပုဆိုးအပေါက်ကြီးထဲက သူ့လီးကြီးကတောင်နေပြီ။သူကြားဖူးနားဝရှိထားတဲ့ ဂွင်းထုတာကို စတင်ပြုလုပ်တော့တယ်။ရှေ့ကမှန်ထဲမှာ အကျီကြယ်သီးတွေဖြုတ်နေတဲ့သူ့ပုံရိပ်က သူ့စိတ်တွေလှုပ်ရှားလာစေတယ်။ကြယ်သီးအကုန်ဖြုတ်ပြီးချိန်မှာ သူ့ရင်ဘတ်ကြွက်သားဖောင်းဖောင်းတွေ၊ကျစ်လစ်တဲ့ဝမ်းဗိုက်က six packအဖုအပိမ့်ကြွက်သားတွေပေါ်လာတယ်။ပုဆိုးပေါက်ထဲကအ ကြောတွေထင်းနေတဲ့လီးကြီးကို အ‌ပွတ်ဆွဲကြည့်တဲ့အခါ ပထမဆုံးဂွင်းထုတဲ့အရသာကို ခံစားလိုက်ရတယ်။အကျီပုဆိုးအကုန်မချွတ်ပဲ မှန်ထဲကမြင်နေရတဲ့သူ့ပုံရိပ်ကိုကြည့်ရင်း လီးကိုရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်ကြည့်လိုက်တာ ကောင်းသထက်ပိုကောင်းတဲ့အရသာတွေရလာတယ်။တစ်နေကုန်အရှက်ကွဲတာတွေးလိုက်တဲ့အခါ လီးကြီးမှာ သွေးတွေပိုတိုးလာသလိုဖြစ်လာပြီး အရသာလည်းပိုရှိလာတယ်။ ကျောင်းကအပြန်ချွေးသံတရွှဲရွှဲနဲ့သူ့ပုံစံက sexyဆန်နေပြီး သူ့ချွေးနံ့တွေကလည်းသူ့ကို အရှိန်ပိုတက်လာစေတော့ စိတ်လွှတ်လိုက်တဲ့အချိန်မှာတော့ လီးထိပ်က လရေကြည်တွေ ထွက်ကြသွားတယ်။ပထမဆုံးမို့ အရည်တွေအများကြီးမထွက်ပေမယ့် သူ့အတွက် ခံစားဖူးသမျှအရသာတွေထဲ အကောင်းဆုံးအရသာလို့ စိတ်ထဲထင်မှတ်သွားမိတယ်။ပုဆိုးပေါက်ကြီးကို ဘေးဘက်လှည့်ဝတ်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲရေချိုးလိုက်တဲ့အခါမှာတော့ လန်းဆန်းပေါ့ပါးသွားတော့တယ်။

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Oct 28 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

အမှောင်နွံ (အပိုင်း-၂)Where stories live. Discover now