Jeon အိမ်တော်တွင်
taehyung ကိုအခန်းထဲက ကုတင်တင်ခြေကျင်းဝတ်ကို သံကြိုးဖြင့် ချီနှောင်ထားသည်
(ပတ်သွားလို့ရပေမဲ့ အခန်းပြင်ထိတော့မရ)'' သခင်လေး ထမင်းစားဖို့တွက်...''
'' မစာဘူး ''
'' အဲ့လိုတော့မလုပ်ပါနဲ့ရှင် မစာရင်တောင် နည်း''လေးဖြစ်'' စားလိုက်ပါနော်''
'' မစားချင်လို့ ပြန်ယူသွားပါ''
'' သခင်လေး မစားရင် သခင်ကြီးက ကျွန်မကိုရိုက်လိမ့်မယ်''
'' ထမင်းကျွေးနေမဲ့အစား ကျွန်နော့်ကို လွှတ်ပေးပါလား....***!''
'' ကျန်တာရပေမဲ့ ဒါတော့မရလို့ပါရှင်''
taehyung မတ်တပ်ရပ်ကာ ဒူးထောက်ချလိုက်သည်
'' တောင်းပန်ပါတယ် လွှတ်ပေးပါ!***''
'' ဘာဖြစ်နေတာလဲ!''
(jungkook ပြန်ရောက်လာသည်)'' ဟို သခင်လေးက ထမင်းမစား''
'' မင်းထွက်သွားလို့ရပြီ''
'' ဟုကဲ့''
(မိန်းကလေးလဲ ထွက်သွားသည်)
~~~~~~~~~~~~'' Tae ကိုယ့်ကိုလွမ်းနေတာလား......''
'' ငါမင်းကို မေးပရစေ.......
လူတွေအများကြီးထဲကမှ ဘာလို့ငါလည်း!!'''' ဟမ်..........''
'' ငါမေးနေတယ်လေ!! ဘာလို့ငါလည်းလဲလို့!!!*****''
'' ငိုနေတာလား ကျစ်!''
အဲ့မျက်ရည်တွေပြန်သုပ် ကိုယ်မင်းငိုနေတာကို မမြင်ချင်ဘူး Tae'' hahaha!!! စောက်ရူး!!! ''
'' hahahaha ဟုတ်တယ် ရူးနေပြီ ကိုယ်ကမင်းနဲ့ပက်သက်ရင် ဘာတွေလုပ်မိနေမှန်းမသိလောက်အောင် ရူးနေတာ!! ''
'' ငါတောင်းပန်ပါတယ်**''
'' ဘာတွက်တောင်းပန်တာလဲ''
'' ငါမင်းကို ထိုးမိလို့တောင်းပန်ပါတယ် ငါ့ကိုလွှတ်ပေးပါကွာ! ''
'' မဟုတ်ဘူး တောင်းပန်စရာမလိုဘူး
အဲ့အစား ''နောက်ထပ်မလုပ်တော့ပါဘူးလို့ပြော ''(taehyung ကU.S.A ကိုထွက်သွားဖို့လုပ်လို့ပါ)
'' မင်းငါ့ကို မလွှတ်ပေးရတဲ့အကြောင်းက ဘာလဲ ပဆံလား**''
YOU ARE READING
{Ēniĝmaချစ်ရတဲ့Âlphâ}
Fanfictionjk: ကိုတကယ်ပြောတာ ကိုမင်းကို နောက်တကြိမ် ထပ်သက်ဖို့ အဆင်သင့် ဖြစ်နေပြီ Tae '' th: ငါ.....ငါ မင်းကိုတကယ်လန့်နေပြီ JeonJungKooK ''