Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
සමහර දවස් තියනවා උදේ වෙලා රෑ වෙන්න යන්නෙ හරිම ටික වෙලාවක් කියලා හිතෙන... ඒත් තව සමහර දවස් තියනවා ඒ එක දවස ගෙවෙන්න දවස් ගානක් යනවා වගේ දැනෙන... ගෙවුන සති තුනක කාලයත් අන්න ඒ වගේ කාලයක්... අනිත් අයට කාලය හරි ඉක්මනට ගෙවුනා කියලා දැනෙද්දි ශේනුකටයි සිහිනටයි ඒ දවස් හරි දිග දවස් වගේ දැනුනේ... ඒකට හේතුවක් තිබුනා... ඒ තමයි මේ සති තුනක කාලය තුල ශේනුක සිහින දෙන්නා සැලකිය යුතු මට්ටමකින් ඈත් වෙලා හිටියේ... ගොඩක් දවසට උදේ ඔෆිස් එකට ඇවිත් කතා කලාට පස්සෙ සිහින ආයේ ශේනුකගේ කැබින් එකට යන්නෙ හවසට දවසේ වැඩ ටික භාර දෙන්න... ඒ අතරේ ශේනුක උනත් සිහිනට අමතර වැඩ වලට වත් නිකමට වත් කතා කලේ නෑ... හැබැයි එයා කැමරාවෙන් සිහිනව බලන් හිටියා වගේම මයික් එකෙන් සිහිනව අහගෙන හිටියා... ඒ වගේම ශේනුක කෑමට එලියට යනකොට උනත් smoking area එකට යනකොට උනත් සිහින ඉන්න පැත්තවත් බැලුවේ නෑ... ඒකටත් හේතුවක් තිබුනා...
මේ ගෙවුන සති තුනක කාලය ගත වෙලා යනකොට සෙනුරි රට ගිහින් මාසයක් සම්පූර්ණ වෙලා තිබුනා... ඒ වගේම ටානියා වැඩට ඇවිත් සති තුනකට කිට්ටු වෙලා තිබුනා... ලොකුම දේ තමයි සිහින රස්සාවෙන් යන්නෙ නැතුව ඉන්න තීරණය කරලත් සති තුනකට කිට්ටු උනා... සිහින මෙහෙන් යන්නෙ නැති වෙන්න නම් එයාලා අතරේ මේ තියන සම්බන්ධය තව දුර යන්නෙ නැතුව තියෙන්න ඕනේ කියලා සිහින ශේනුකගෙන් ඉල්ලීමක් කලා... ඒකට හේතුව උනේ සිහිනට තවත් ශේනුකට ලං උනොත් ඈත් වෙන්න බැරි වෙයි කියන සාධාරණ බිය... ඒ වගේම ශේනුකටත් දැන් සිහින ලඟට ආවම එයාට එයාව පාලනයක් නැති වෙනවා... ඉතින් හැමදේම ගැන හිතලා සිහිනව පේන දුරින් හරි තියා ගන්න ඕන නිසා ශේනුක පහුගිය සති තුනේ හැසිරුනේ ඒ විදිහට... හැබැයි එයාලා දෙන්නම හිටියේ ඇවිදින මලමිණී ගානට...
