The Butterfly Effect

1.

Witam was kochani w pierwszym rozdziale.

Zapraszam.

tt: itzz_me_wiki

___________________________________________

Jestem Victoria zwyczajna dziewczyna ze zwyczajnym życiem. Nudnym nudnym i jeszcze raz nudnym. ¹

Dosłownie w moim życiu nic się nie dzieje.
Teraz siedzę na oknie paląc papierosa, nuda totalna.

Chciałabym być jak te inne nastolatki w moim wieku uganiać się za chłopakami, mieć swoją paczkę znajomych przed którymi nie wstydziła bym się niczego. Kiedy wszystkie dziewczyny w moim wieku były już w wielu związkach, ja nawet chłopaków nie trzymałam chłopaków chociaż za rękę.

Chyba że liczymy to jak w przedszkolu musiałam tańczyć z jednym jakiś taniec podczas teatrzyku to moje jedyne styczności z nimi. Ja nawet z nimi nie gadam.

Skończyłam palić papierosa i rzuciłam go za okno aby nie zostawić po sobie żadnych śladów jeśli rodzice by się dowiedzieli miała bym przejechane.

Spojrzałam na zegarek który wskazywał już późna porę, wręcz idealną na położenie się spać i tak też zrobiłam.

Następnego dnia wstałam jak codzień rano aby iść do szkoły. Ubrałam pierwsze lepsze ubrania aby były tylko czyste, nawet nie staram się aby jakkolwiek tam wyglądać nawet nie mam dla kogo.

Wziełam plecak, wyszłam z domu i udałam się do szkoły.

***

Idąc korytarzem w szkole minełam go.

Nicolas...

Jest nawet ładny ale czy on mi się podoba?

Zdecydowanie nie.

Tak naprawdę znam się z nim prawie całe życie ale nigdy jakoś nie gadaliśmy, ale to już nie ważne.

Jak najszybciej udałam się do toalety aby z niej skorzystać oczywiście jakieś dziewczyny musiały spojrzeć na mnie jakbym im zabiła rodzinę klapiem.

Standard.

Zadzwonił dzwonek na lekcje a już wiedziałam że mam przewalone, teraz według planu powinnam być na matematyce. W sumie to ostatnia lekcja dzisiaj.

Jebać ją.

Zeszłam do szatni aby zmienić buty i zabrać swoją kurtkę z szafki.

Widzę go...

On też ucieka z ostatniej lekcji...

Wyszłam tak po prostu ze szkoły i udałam się do domu.

Idąc wyciągnęłam swoje słuchawki i podpiełam je do telefonu i włączyłam jedną z playlist z piosenkami crystal castles. Na dworze o tej porze jest już prawie ciemno jest tak niebiesko niby nie jest jasno ale też nie ciemno. Tak idealnie. A podczas tej pory roku ich piosenki brzmią lepiej.

***
Wróciłam w końcu do domu odłozyłam plecak i położyłam się do łóżka prawie śpiąc na stojąco.

Jestem już wszystkim zmęczona...

Tak szczerze mam już dość...

_________________

¹ - tak wiem że ciągle powtarzam to ale jakoś tak mi to tu pasuję.

Witam was w pierwszym rozdziale tej książki nie zapomnijcie podzielić się opinią w komentarzach i do następnego <3.