Hafif hafif sallaniyorduk.Siyah elbisemle uyumlu beyaz gömleğin vardi üzerinde. Duvarlar siyahtı loş bir ışık eşlik ediyordu. Yalnızım ben şarkısı yeniden hayat buluyordu. Kırmızı şaraba vuran ışıkla yansiyorduk. Güzeldik. Uyumluyduk. Eşsiz birer yapboz parçası... Şekiller tamamdı da renkler bir türlü uymadı. Uyduramadik sevgilim. Değiştirmeye ikimizinde gücü yoktu.Plak tekrarlandi, durdu.Bizde sadece bu anı kaldi. Yavaş yavaş tükendik. Şimdi iyiysin. Bu sefer kendine uygun renk bulmuşsun. Sevindim senin adına. Ben mi? Ben hala o siyah duvarlarda dans ediyorum seninle...1 adım yavaş iki adim ileri...Sallanıp duruyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SADECE EKSİK
RandomSadece dene.Korkmadan, pes etmeden. Elimi tut ve gülümse. Yanımda olduğuna dair yalan söyleme. Gerçek ol. Sen ol. Gömdüğüm hazinemi açığa çıkarmamı sağla. Beni özgürleştir. Yeniden hayat ver. Gülümset, gözlerim kısılıncaya dek. Bana güzel şeyler söy...