J, Q, W, Ve X (Hayatın Alfabesi 1. Kitap)

1. Lanetli Ağustos

♟️🎲♟️

“Yoluna cânum revân itsem gere cânâ didüm Yüzüme bin hışm ile bakdı did cânun mı var.”

~Zâti

Yazarın Gözünden...

Tarihler 18 Ağustos 2006'yı gösteriyordu. İstanbul o gün durmaksızın bir yağmura tutulmuştu. Sanki yaz ayında değillermiş gibi seri bir şekilde yağıyordu yağmur.

Yağmur...
Bazı yetişkinlerin sığınağıydı, bazı yetişkinlerinse en büyük korkusu.

Peki çocukların neyiydi yağmur?

Bence herşeyiydi.

En çokta merak kaynaklarıydı.

Örneğin neden güzel kokardı toprak yağmur yağdığında?

Bizden sevdiklerimizi aldığı için mi?

Ama kötü insanlarda yatardı toprağın altında.

Onlarda vardı orada onlar neden güzel koksundu?

O zaman hayır, toprak sadece güzel insanların kokularını verirdi yağmur yağdığında bizlere.

Kötü insanları koklamazdık.

Çünkü kötü insanlar güzel kokmazdı.

O gece 26 çocukta yağmuru izlerken merakla sorular düşünüyordu.

12 Tanesi ailesinin yanında mutluydular Kerim, Berk, Bergüzar, Cahit, Çelen, Çisil, Kasımpatı, Kardelen, Dalya, Fazıl, Ekrem ve Ender'di onlar,

6 Tanesi korkuyordu ve sevmiyordu yağmuru Petek, Ceylin, Buğra, Kılıç, Bora ve Türkan'dı onlar,

3 Tanesi bu soruyu düşünüyordu Umay Fesleğen, Asrın ve Deniz'di onlar,

2 Tanesi ağlıyordu Laçin ve Firuze'ydi onlar,

1 Tanesinin doğum günüydü Gece'ydi o,

2 Tanesi hastaydı Gülperi ve İlhan'dı onlarda...

O gün hepsi farklı şehirlerden bu bilmedikleri şehre ailelerinin tayini ile getirilmişti. Hepsi farklı şehirlerde yaşıyordu o güne kadar.

Kimisi Kahramanmaraş'da kimsi Balıkesir'de kimisi Kastamonu'da yaşıyordu...

Şimdiyse hepsinin evi İstanbul'du.

Saatler gece yarısı 00.00'ı gösterdiği sırada Bahanur Ekin telsizinden emri verdi;

"Şimdi kuzgunlar."

Aynı anda 26 çocuğun evinde de bir baskın yapıldı. Çoğunun ailesi çocuğunu korumak için yırtınırken çocuklarının gözü önünde öldürüldü. Bazı aileler ise çocuklarını kolayca gözden çıkardılar. Kendi canları daha kıymetliydi.

Çocuklar ağlayarak kaçmaya çalışınca da emredildiği gibi yaptılar;

Beynin kaudat sistemine denk gelecek bir job darbesi...

Anlık olarak bilincini ve bütün hafızasını kaybeden çocuklar...

Kuzgunların başı Bahanur Ekin ilk 10 dakikadan sonra telsizinden konuştu;

"Durum değerlendirmesi istiyorum."

"26 çocuğu da hafızalarından men ettik. Kimliklerini ele geçirdik. Revire getiriyoruz." dedi Kuzgunlardan Göktuğ.

"Güzel..." diye keyifle soludu Bahanur ve kendi kızlarına bakarak;

"Benim çocuklarım haricinde diğerlerinin hiç biri asla bir şeyi bile hatırlamamalı."