Koridor || +18

1-Giriş

Kadın içeriye girdiğinde salona göz gezdirdiği, gördüğü yüzle göz devirdi ve koltuktaki yerini aldı.

"Arya! Hoş geldin."

Koltuktaki kendisiyle yaşıt olan kadının cümlesini görmezden gelip bakışlarını tekli koltukta oturan adama çevirdi.

"Arkadaşımla buluşacağım, ne söyleyeceksen söyler misin baba?"
"Abin ve ikizin nerede?"

Adam tok sesiyle konuştuğunda kadın bacak bacak üzerine attı.

"Onları temsilende buradayım."
"Neredeler diye sordum Arya!"
"Abimin toplantısı var, Asya'nın da dersi varmış."

Bıkkınca konuştuğunda adam alayla gülmüştü.

"O zaman bu akşamki yemek davetinde öğrenecekler."
"Ne söyleyeceksen söyle artık."

Kadın bir an önce bu evden çıkıp gitmek istiyordu.

"Bir kardeşiniz olacak."

Sessizlik ardından salonda duyulan kahkaha sesiyle adamla kadın anlamsızca birbirlerine baktılar.

"Ne istiyorsun? Tebrik etmemi falan mı?"
"En azından bizim adımıza mutlu olmanı."

Babası konuştuğunda dudağından dökülen kıkırtıya engel olamadı.

"Benim zaten Arslan adında bir abim ve Açsya adında bir ikizim var, başkalarından sahip olacağın bebekleri kardeş olarak adlandıracağımı sanıyorsan yanılıyorsun."

Sakince oturduğu koltuktan kalktı.

"Akşam görüşürüz."

Hızla salondan ayrılıp evden çıktığında bahçedeki arabasına bindi, bir yandan kardeşini ararken diğer yandan arabayı çalıştırıp yola çıktı.

"O telefon kapalı olacaksa ne diye yanında taşıyorsunki?! Alda götüne sok şimdi o telefonu!"

Sinirle bağırdıktan sonra ikizinin korumasını aradı, ikinci çalıştan sonra arama açıldığında öfkeyle bağırdı.

"Asya'yı da alıp hemen şirkete gelin! Yarım saat içerisinde!"

Aramayı kapattı ve gaza yüklenip şirkete sürdü, kısa süre içerisinde arabasını valeye bırakıp şirketin en üst katına çıktığında tüm bakışlar ona doğru döndü.

"Arslan odasında mı?"
"Evet efendim ama odasında top..."
"Tamam."

Hızla kapıyı açıp içeriye girdiğinde bakışlar tekrar kadını bulmuştu.

"Arya, sonra konuşalım mı?"

Abisinin sakinlikle kurduğu cümle üzerine kollarını göğsünün altında birleştirip bölüm müdürlerine baktı.

"Dışarı çıkın."
"Arya hanım, önemli dos..."
"Dışarı dedim!"

Öfkeyle bağırdığında odadaki üç kişi ayağa kalkıp hızla çıkıp kapıyı kapattıklarında küçük kız kardeşinin öfkeli hallerine alışmış olan adam sandalyesine yaslanıp elindeki kalemi çevirmeye başladı.

"Sana papatya tarlası alsam yetmez, biliyorsun değil mi?"

Arya sinirle koltuğa oturup sakinleşebilmek adına derin nefesler alsada işe yaramamıştı.

"Hilal'le konuşmayı denedin mi? Eğer regli dönemindeysen seninle uğraşmak istemiyorum."

Arslan bıkkınca konuştuğunda Arya öfkeyle güldü.