Amnesia

Wstęp.

Nastoletnie czasy April Lynch, nie należały do łatwych. Problemy w szkole jak i z rówieśnikami nie były głównym powodem załamania dziewczyny. Głównym powodem była śmierć jej rodziców. Gdy April szykowała wraz ze swoją babcią imprezę urodzinową dowiedziała się o wypadku samochodowym jej opiekunów. Babcia szesnastoletniej April była załamana, a jeszcze bardziej dobiała ją myśl o tym, że będzie musiała powiedzieć swojej wnuczce o śmierci jej mamy oraz taty.
   
W pierwszej chwili April uznała to za durny dowcip, ale dlaczego jej babcia miałaby żartować w tak poważnej sprawie? Świat młodej April runął. Poczucie bezpieczeństwa zniknęło, jej myśli zaczęły się kłębić, a w sercu pojawiła się pustka.
Dla córki strata rodziców oznaczała utratę siebie.

Po paru latach, nauczyła się żyć z bólem jaki jej towarzyszył. Zaczęła normalnie sypiać, zdrowo się odżywiać i co najlepsze, znów potrafiła
się uśmiechać.

April rozpoczęła studia na uczelni najlepszej w mieście, jednak nie udało jej się ich skończyć. Powodem było nieporozumienie między firmą która ufundowała stypendia ludziom, a uczelnią. Wszystkie stypendia zostały cofnięte, a April nie miała wystarczająco pieniędzy na ukończenie nauki.

Architektura obrazu była spełnieniem jej marzeń. Od małego jej matka zarażała ją miłością do natury. Działanie w zawodzie jakim jest architekt krajobrazu miała dać jej możliwość tworzenia ogrodów, które dziewczyna tak ogromnie kocha.

W wolnym czasie, April wraz ze swoją babcią opiekuje się kwiaciarnią jej zmarłej matki. Znajduje się tam masa przepięknych kwiatów. Dziewczyna od zawsze traktowała kwiaciarnie jak swój drugi dom, bezpieczne miejsce na ziemi. Gdy była dzieckiem przychodziła tam wraz z mamą. Marica Lynch bardzo dbała o swój lokal, kwiaciarnia była jej oczkiem w głowie, tuż po swojej córce oraz mężu. Teraz gdy April przekracza próg kwiaciarni znów czuję się jak małe bezbronne dziecko. Czuje się tam bezpieczna.
   
April, zaczęła szukać pracy, dzwoniąc po różnych firmach architektonicznych, jednak żadna nie chciała jej zatrudnić. Głównym powodem był brak ukończonych studiów. Dziewczyna traciła nadzieje, że uda jej się w tamtym momencie rozpocząć pracę w wymarzonym zawodzie.
   
Jej nadzieja wróciła gdy jej przyjaciółka pokazała ogłoszenie pewnej firmy, która szukała ludzi na staż. Dla April nie były ważne pieniądze, dlatego nawet nie spojrzała kwotę jaką firma oferowała . Nie spojrzała nawet na nazwę firmy, więc nie wiedziała jaka to przedsiębiorczość.

Nie wiedziała, że firma do której wysłała swoją propozycje, to najwięsza firma zajmujaca się architekturą w Nowej Zelandii.

Czy April była gotowa na pracę w tak dużej korporacji?