( Time travel)

တွေ့ဆုံခြင်းဤသို့စသည်( 1)

ဒီလမ်းဟုတ်တယ်မလား '

'ထင်တာပဲ mapကအဲ့လိုပြထားတယ်'

အိမ်ကလာမကြိုတာကြောင့်  မျက်စိလည်လမ်းမှားနေတဲ့ ပြင်သစ်သားလေးနှစ်ယောက်၊  မျက်ဝန်းပြာပြာ‌လေးတွေက မတွေ့ရမှာစိုးရိမ်နေသည့်ဟန်ပေါ်သည်။ ကျန်တစ်ယောက်ကလဲ Mapကိုအသဲအသန်ကြည့်ပြီးလမ်းတွေကိုလက်ချိုးရေနေသည်။

' ဟုတ်ပြီ အရှေ့လမ်းကိုချိုးရမှာ '

'ပြီးတော့ကော  '

'ရှည်လိုက်တာ အဲ့လမ်းကိုပဲအရင်ရောက်အောင်သွားမယ်မရှိဘူး နောက်တလမ်းကမေးနေသေးတယ် ငါလုပ်ထည့်လိုက်ရ'

' လူကောင်သေးသလောက်မင်းကလဲစိတ်ကြည့်ဘဲ ပတ်ခ်ဂျီမင်ရာ '

စိတ်ကြီးတယ်ဆိုတာ ပတ်ခ်ဂျီမင်မှအမှန် တစ်ခုခုဆိုတာနဲ့ထစ်ခနဲရှိစိတ်ကြည့်ဘဲ စွာကလဲစွာသေး တော်သေးသည်အကောင်သေးနေပေလို့  လူပုစိတ်တို '

ကင်ထယ်ယောင်းတို့တဖြည်းဖြည်း လမ်းလျှောက်လာရင်းလမ်းကွေ့ရဲ့အဆုံးကိုရောက်နေပြီဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့် ဘယ်ကိုကွေ့ရမလဲမသိသေးတာမလို့ လမ်းအဆုံးမှာတင် တစ်နေသည်။

' တဆိတ်လောက်ပါ'

'ဟုတ် ပြောပါ'

‌လမ်းလျှောက်လာတဲ့သူကိုတွေ့တာမလို့မေးလိုက်မိသည်။

' ကင်မ်အိမ်တော်ကိုဘယ်လိုသွားရလဲပြောပြပေးနိုင်မလား??'

' ရပါတယ် ဒီဘက်လမ်းကနေတည့်တည့်သွား အ ရှေ့ရောက်ရင်ညာဘက်ချိုး ၊ ပြီးရင် အဲ့လမ်းရဲ့ ဆယ်အိမ်ကျော်လောက်မှာ ကင်မ်အိမ်တော် ရှိပါတယ် '

'ဟုတ် ကျေးဇူးပါ !'

လီရာ အရှေ့က ဖြူဖြူလုံးလုံးလေးနဲ့ ကောင်လေးနှစ်ယောက်‌ကိုကြည့်ပြီး စိတ်ထဲကရေရွတ်လိုက်မိတာက

'Oh!god ဘုရားသခင်လွှတ်ပေးလိုက်တဲ့ နတ်သားတွေများလား ၊ မျက်လုံးပြာပြာလေးနဲ့  နှာတံနားကမှဲ့ ပါးပြင်နားကမှဲ့တွေနဲ့လိုက်ဖက်နေလိုက်တာ '

ထွက်သွားပြီဖြစ်တဲ့ ကောင်လေးနှစ်ယောက်နောက်ကိုအမြန်လိုက်ရင်း လီရာ  လမ်းအချိုးကွေ့နားမှာ  အန္တာရာယ်များကြောင်းပြောပြီး လိုက်ပို့ပေးမယ်ပြောတော့ အသာတကြည်လက်ခံတာကြောင့် ရင်တွေကတလှပ်လှပ်၊ တကယ်ပဲ ဒီအဆင်တွေနဲ့ ဒီအဆင်တွေနဲ့လေ အား!!!