I Loved You Wrongly

Chapter 2

Maaga kaming na dismiss at hindi ko muna iniwan si Shanaia since wala pa rin namin akong klase the following three hours. Nanatili kami sa cafeteria between the building of college of nursing and medicine. I don't know kung bakit dito pa kami nanatili, kahit alam naman niya mataas ang posibilidad na magkita ulit sila ni Erich.

This is beyond may control kapag lumagpas na sa boundery ng faculty namin. I message Jacob kung nasaan kami but he immediately reply that he can't come since nasa building siya ni Erich asking for forgiveness. Nanlaki na lang ang mata ko ng makita ko si Erich pababa ng building nila. Siniko ko si Shanaia na siyang tulala sawari ko ay hindi niya napansin si Erich para sana kami ay umalis na at umiwas sa gulo.

I bite my lower lip ng tumayo na si Shanaia pag-aakalang aalis na kaming dalawa ngunit lumapit siya kung nasaan si Erich.

Hinawakan ko ang siko ni Shanaia para pigilan siya sa kanyang gagawin ngunit pursigido siya at inalis pa niya ang pagkakahawak ko. "Don't you ever hurt, Jacob. If you do, sorry but I will steal him away from you, just like what you did to us." Naguguluhan ako sa sinabi ni Shanaia at lalo pang dumagdag ng tignan niya ang lalaki. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin siya kilala, at hindi ko mabasa ang nakasulat sa kanyang name plate.

"Hindi ka ba nasusuka Raquel na hanggang ngayon nasa paligid pa rin ang taong nanakit sayo? Your greatest love that can't give the love that you deserve? Ipinagpalit ka rin bakit hindi mo gawang magalit!" Humagulhol na si Shanaia at hinawakan ko na ang kanyang braso para pigilan siyang maupo. 

Her knees weaken, and I'm her side to give her strength to face this hurtful situation.

"I'm so sorry, aalis na kami."

Umalis na kaming dalawa at hindi na inantay ang sasabihin pa sana ni Requel, yung lalaking nag bigay protekta kay Erich at ang lalaki ring hinalikan ko kagabi. This is bad, really-really bad.

Pagkarating namin ng room hanggang sa matapos ang klase naming dalawa ay tulala at tahimik pa din siya. So I decided to ask her kung ano ba talaga ang nangyare sa nakaraan or sa past nila bago pa ako pumasok kasi miski ako ay gulong-gulo. How could I help her kung hindi ko naman alam ang puno't dulo.

We spent 3 hours chit-chating to one another. She mention that during their senior high school era, Jacob and her have mutual understanding while Requel and Erich are in relationship until their second year. Hindi ko pala sainyo nabanggit na naging magkaibigan lamang kami nitong third year na since nagkasama kami sa isang duty at ngayon lang kami naging magkaklase sa lahat ng subject.

So ito na nga, pumatak noong third year naghiwalay daw sila Requel and Erich dahil nakita nilang dalawa ni Requel na nakapatong si Erich kay Jacob doing the thing that married couple should do. Hanggang ngayon ay natratrauma pa din si Shanaia at naririnig pa din ang ungol ng dalawa tuwing nakatingin siya sa mga ito.

Ang hindi maunawaan ni Shanaia na para bang wala lang ito kay Requel at walang ginawang paraan para maghiwalayin ang dalawa dahil ang katwiran ni Shanaia ay nagsimula sila sa mali at mauuwi pa rin sa isang pagkakamali at ayaw niya lang masaktan si Jacob dahil minsan na niya itong minahal at naging kaibigan niya din kalaunan.

Nakikita ko sa sitwasyon ang iba't ibang pamamaraan nila ng pagmamahal. Shanaia is being protective and still hoping to get Jacob back. While, Requel's love is undeniably strong to still supoort her ex-girlfriend's relationship.

Umuwi akong pagod at magulo ang isipan. Sana hindi ko na lang ginawa ang dare na iyon para hindi rin ako maipit sa gulo ng apat. Mali iyon, at sa nakikita ko may gusto pa din si Erich kay Requel but I don't understand and comprehend what she's up to. Why she's keeping the two poor boy with her. 

I want to know her story but it's not my responsibility at all.

AHHHHH!! SABI NG AYOKO SA MAGULONG BUHAY!!!

Napabalikwas ako ng bangon ng makita kong tumatawag si Mommy at Dadddy. 

"Hello mhiii!" Masaya kong bati sa kanila at ganon din sila puno ng kwentohan at nabalita nilang nakaharvest na ng mga bulaklak at padadalahan nila ako dahil alam nila it will keep me motivated and happy.

"Nakaharvest na pero hindi pa tapos, baka next week ang tapos at padadalhan ka kaagad namin ng bulaklak na gusto mo, baka diyan na din kami magbenta."

"Talaga dadii? Makikita ko po ba kayo?"

"Of course, kami ng mommy mo, actually may pinirmahan kaming kontrata, 60th birthday ng Elder member sa family ng Bartolome tayo ang mag aayos, ang laki din ng offer nila, magandang simula din ito ng business natin sa syudad."

Nagtataka naman ako bakit magandang simula? Hindi ba nakaestablish na kami ng name kahit sa probinsya lang. Humihina ba ang farm nila?

"Wag ka mag-isip ng kung ano-ano. Ganito talaga sa mundo ng negosyo, may mga araw na mahina, may araw din naman malakas. Maganda na din kasi na napapalaki natin ang business, hindi lamang sa probinsya natin ganon din sa syudad."

May point si daddy at sumang-ayon ako sa kanya. I promise to help them kapag nakapag patayo na sila ng market dito sa syudad. Para sa ganon maging maalwan din sa kanila ang trabaho. I miss them so much.

"Okey, dii. I miss you mommy and daddy. Nakakatampo at hindi manlang ako kinakausap ni mhiii."

Ngumuso pa ako para makita ni mommy ang itsura ko. Nilingon niya agad ako at tumawa. "Wag ka magpacute ito na nga oh, inaayos ko na ang 50 roses na ipapadala sayo. May gusto ka bang bigyan para kami na din ang gumawa." May biglang umilaw sa aking utak ng sabihin iyon ni mommy.

Maybe flower can help to comfort Shanaia. 

"Mhii pwede po bang tulips? or in demand po ngayon baka makulangan tayo sa stocks?"

"It's fine anak, maganda din ang harvest natin sa buwan na ito, just send me a message kung anong kulay, hmm?"

"Okayyy Mhiii. Thank you so much, I love you!"

Ibinaba na nila ang tawag at buo na naman ang ngiti ko sa maghapon. Kompleto na naman ang araw ko and I am excited to recieve their flowers that is personally made for me.