CRUSH ❣️ episode 09

6 2 0
                                        

මතක පිටුවක් (02)🌧️

⫷ අනේ අනේ... මේ... මට පිං ඕන්නෑ. උබ ඔය සර් බර් ගාන එක නවත්තපංකෝ. මගෙ නම යොමෙල්. උබට යොමෙල් කියන්න බැරිනම් අය්යේ හරි කියපං. සර් කෑල්ල හලලා.

ඇත්තටම යොමා එහෙම  කිව්වේ යොමා ඒ වගේ
සෝබන වලට ආස නැති නිසා. යොමා ආස සැහැල්ලු ජීවිතේකට. කොච්චර සල්ලි තිබ්බත් යොමා ආස ශෝටයි බාටයි ගහන් පාර අය්යේ තේ කඩෙන් වඩේ එකක් කාලා ප්ලේන්ටියන් බොන්න. ඒ තමා යොමා. ඉතින් ඇත්තටම යොමා මචං කියල කතා කරන එක ඇරෙන්න සර්, මහත්තයො කියා එකටනම් පොඩ්ඩක්වත් ආස නෑ.

❣️ එහෙම කියන්න පුළුවන්ද සර්. අනික මං කව්ද සර් කව්ද. අහසයි පොළවයි වගේ. එහෙව් එකේ මට සර්ට එහෙම කතා කරන්න පුළුවන්ද.

පොඩ්ඩා බිම බලාගෙන කිව්වේ තමන්වයි යොමාවයි හැම අතින්ම සන්සංදනය කරලා.

⫷ ඇයි උබේ දිව නැමෙන්නැද්ද අය්යේ කියන්න. අනේ මේ.. මගෙන් කුනුහරප අහගන්නෙපා බං. ආයේ එපා ඈ. ආයෙ එක පාරක් හරි උබ මට සර් කිව්වොත් බලාගන්නම්.

❣️ හරි හරි අය්යේ. ආයේ එහෙම කියන්නෑ.

යොමා මූනත් රතු කරං ඇගිල්ලත් දික් කරලා කිව්ව නිසාම පොඩ්ඩා එක පාරින්ම ඒක පිළිගත්තා.

⫷ අන්න එහෙම වරෙන්.

❣️ කොහෙද එන්නෝන අය්යේ.

⫷ එන්නෙද... අපේ ගෙදර. ඇයි බැරිද.

❣️ අනේ අම්මෝ මටනම් බෑ. අර වසවර්තියො එක්කනම් බෑ බෑ බෑමයි.

පොඩ්ඩා බය වෙලා වගේ ඒ කිව්ව ටිකට යොමාට බකස් ගාලා හිනා ගියා. ඇත්තටම මේ පොඩි එකානම් අම්බානකට බය වෙලා කියලා යොමාට තේරුනා.

එහෙම තමා ජීවීතේ. ගිනිපෙලෙල්ලෙන් බැටකාපු මිනිහා කනාමැදිරි එළියටත් බයයිනේ. ඒ වගේ තමා. පොඩ්ඩා උනත් යොමා එක්ක මෙහෙම කතා කරලා හිටියට සමාජෙට හරිම බයයි. සමහරක්විට ඒ පොඩ්ඩගෙ ඇඟපසඟ නිසා සමාජෙන් වෙන අඩත්තේට්ටම් වලටම වෙන්නැති. කොහොම උනත් පොඩ්ඩා මෙහෙම ජොබ් එකක් කරන්නේ මැරෙන්න බැරිකම නිසා මිසක් මෙහෙම හැංගිලා වගේ බයෙන් ජීවත් වෙන්න පොඩ්ඩට කිසිම උවමනාවක් තිබ්බෙ නෑ. ( පොඩ්ඩා යොමාට කියපු දේවල් එක්ක යොමටා තේරුනේ එහෙම)

CRUSH ❣️ Место, где живут истории. Откройте их для себя